چرا كامپیوتر كوانتومی مطالعه می‌شود؟

چرا كامپیوتر كوانتومی مطالعه می‌شود؟


در جامع رایج، كامپیوترها،‌ در همه جا، روز و شب به كار می‌روند. كامپیوترها در زندگی معمولی ما و حرفه‌ ما نقش اصلی را دارند.

اخیراً‌ هنگام به كارگیری كامپیوترهای كنونی، در موقعیتهای مختلف با مشكلاتی مواجه شده‌ایم. یكی از این مشكلات اطمینان به ارتباط بین كامپیوترها در شبكه می‌باشد. این مشكل جدی است. هنگامی كه یك مدرك سری بین دو كامپیوتر مبادله می‌شود می‌تواند توسط دستة‌سومی از كامپیوترها هم خوانده شود.

برای پیشگیری از چنین مشكلاتی سیستمهای رمزی مورد توجه قرار گرفت و به صورت وسیع بر روی آن تحقیق شد. از میان انواع مختلف سیستمهای رمزی، سیستمهای رمزی كلید عمومی RSA بیشتر استفاده شد.

این سیستمها بر اساس عامل مشترك یك عدد صحیح بزرگ عمل می‌كنند كه به سختی انجام می‌شود و یا ممكن است حتی با ابركامپیوترهای رایج هم سالها طول بكشد،‌ تا حل شود. طرح رمزی كنونی به وسیلة‌ تمركز بر یك نقطه كم توان كامپیوتر انجام می‌شود.

از آنجایی كه ساختن این سیستمها ساده است به صورت معمول در ارتباط بین كامپیوترها به كار می‌روند.

هر چند در سال 1994، p-shor در آزمایشگاه «AT, T » كشف كرد كه چنین عامل مشتركی ممكن است با یك نمونه كامپیوتر كه ماشینی ترینگ كوانتومی خوانده می‌شود و اساس یك كامپیوتر كوانتومی است،‌ بسیار سریع تر محاسبه می‌شود. این كشف به نوعی به كامپیوتر كوانتومی برجستگی داده است كه ممكن است به رمز گشاینده‌های كامپیوتر فرصت دهد تا با موفقیت،‌ حتی به نفوذ ناپذیرترین سیستمهای طرح رمزی عملاً‌ در زمانی كوتاه یورش برند.

بر خلاف اطلاعات عددی 0 و 1 پردازش كامپیوترهای رایج، كامپیوترهای كوانتومی موقعیت بالای 0 و 1 را پردازش می‌كنند. (به عنوان مثال 0 در بعضی از درصدها و نیز 1 در بعضی درصدها) بنابراین مورد اخیر با مورد قبلی تفاوت دارد.

دلیل دیگری برای اینكه چرا پیدایش كامپیوترهای كوانتومی پیش بینی شده است وجود دارد و آن این است كه حل عامل مشترك اعداد بزرگ با كامپیوترهای كلاسیك بسیار مشكل است.