گزارش کارآموزی عمران(مرکز محلّه ی راد)

گزارش کارآموزي عمران(مرکز محلّه ي راد) در 25 صفحه ورد + 25 اسلايد قابل ويرايش


آجر کاري:

عمليّات آجر کاري شامل انتخاب نوع آجر،نوع ملات ،و روش اجراي کار بايد بر اساس مشخّصات نقشه هاي اجرايي و دستورات دستگاه نظارت انجام گيرد.

به کار بردن آجر هاي غير استاندارد به هيچ وجه مجاز نيست.

پيمانکار موظف است با توجه به زمان بندي اجراي عمليّات ،نسبت به تدارک و دپو کردن آجر اقدام نمايد.

محل دپو و نحوه ي دپو کردن آجر، بايد با نظر دستگاه نظارت و در محل هاي مناسب کارگاه پيش بيني گردد.

در اين جا بايد دقّت کرد که دپو کردن به صورتي انجام شود که باعث شکسته شدن آجر نگردد.

مشخصات آجر مصرفي:

ابعاد آجر هاي دستي شامل طول و عرض و ارتفاع بايد به ترتيب 210 و 100 و 55 ميلي متر باشد.

وجود يک ترک عميق در سطح متوسط حداکثر تا عمق 40 ميلي متر در آجر پشت کار بلا اشکال است.

طول شکستگي ودندانه اي شدن خطوط وزوايا نيزدرآجرپشت کارنبايد از 15 ميليمتر تجاوز






دانه بندي با الک:

تجزيه ي مکانيکي خاک عبارت است از تعيين محدوده ي اندازه ي ذرات موجود در خاک که به صورت درصدي از وزن خشک کل بيان مي شود.دانه بندي با الک عبارت است از لرزاندن نمونه خاک روي مجموعه اي از الک ها که چشمه هاي آن ها به تدريج کوچکتر مي شود.معمولا ريز ترين الک شماره ي 200 است و مانده روي الک 200 را درشت دانه و خاک عبوري از الک 200 را ريز دانه مي گويند.ريز دانه ها با پر کردن خلل و فرج ميان دانه هاي درشت تر،نقش مهمي را بازي مي کنند.

براي مصالح اساس حداکثر درصد عبوري از الک شماره ي 200 حدود 8 تا 10 در صد است و براي زير اساس اين مقدار به حد اکثر 12 در صد محدود مي شود.

از روي منحني دانه بندي مي توان درصد شن ، ماسه ، لاي و ذرّات هوم اندازه با با رس موجود در خاک را به دست آورد.

خاکي خوب دانه بندي شده که بر روي منحني دانه بندي ، اندازه ي ذرّات در محدوده ي وسيع تري به صورت تقريباُ پيوسته توزيع شده باشد.

شکل ذرّات در توده ي خاک به اندازه ي دانه بندي داراي اهمّيت است.شکل ذرّآت را با عناويني چون تيز گوشه،نيمه تيز گوشه،گرد کوشه و... بيان مي شود و به صورت کلي به سه دسته ي حجيم، پولکي و سوزني تقسيم مي شود.

شکستگي مصالح:

مصاح مصرفي براي روسازي، براي اين که بهتر در همديگر قفل و بست شوند،مي بايست تا حدودي شکسته شوند.

براي تعيين در صد شکستگي مصالح مصرفي]از الک نمره ي 4 استفاده مي شود. دانه هاي باقي مانده روي الک شماره ي 4 را که حداقل در يک وجه شکستگي دارند را جدا کرده و آن ها را وزن مي کنند تا درصد شکستگي را از تقسيم اين وزن بر وزن کل مصالح مانده روي الک 4 به دست آيد.

براي لايه ي اساس حداقل شکستگي 50 در صد و براي مصالح زير اساس حدود 30 درصد است.

حد خميري و حد رواني:

اين حدود توسط آزمايشات اتر برگ تعيين مي شود که بر روي مصالح عبوري از الک 4 انجام مي شود.اگر به يک نمونه خاک،آب اضافه کنيم،به حالت روان در ميآيد و به تدريج که آب از دست مي دهد ابتدا به حالت خميري وسپس به حالت نيمه جامد در مي آيد.

حد رواني براي مصاح اساس و زير اساس بايد از 25 کمتر باشد.دامنه ي خميري تفاضل ميان حد خميري و حد رواني است که براي مصالح زير اساس نبايد از 6 درصد بيشتر شود و براي مصالح اساس حدود صفر در نظر گرفته شده است.

سختي مصالح:

به کمک آزمايش سايش لوس آنجلس سختي مصالح به دست مي آيد.مصالح مصرفي نبايد زير بار وسايل نقليه و چرخ هاي غلتک در زمان احداث خرد شوند.

حداکثر سائيدگي مناسب براي مصالح اساس و زير اساس 50 درصد ميباشد

تميزي مصالح:

براي تعيين تميزي مصالح از آزمايش SE يا هم ارز ماسه استفاده مي شود.اين آزمايش را بر روي مصالح عبوري از الک 4 انجام مي دهند .

حداقل SE براي مصالح زير اساس 25 و براي مصالح اساس 50 درصد پيشنهاد شده.

مقاومت خاک:

مقاومت خاک را مي توان به گونه هاي مختلفي به دست آورد که به صورت آزمايش تک محوري، دو محوري و CBR مي باشد.

CBR مقاومت نسبي خاک را نسبت به مصالح مرغوب(شکسته شده) نشان مي دهد.هر چه CBR خاک بيشتر باشد خاک مرغوب تر است.

درصد ترکم:

در صد تراکمي که براي خاک ها در نظر مي گيريم، بر اساس چند پارامتر است:

- نوع راه

- جنس خاک

- ميزان تردد

- فاصله ي لايه تا سطح راه

براي زير اساس و اساس تراکم بالاي 95 درصد مبناي کار قرار مي گيرد.




پي :

مجموعه بخش هايي از سازه و خاک ِ در تماي با آن ، که در انتقال بار بين سازه و زمين ، از طريق آن صورت مي گيرد

به طور کلي مي توان پي ها را به چهار گروه عمده تقسيم کرد :

1- پي هاي سطحي ( Shallow foundation ) يا شالوده ها

2- پي هاي عميق (deep foundation ) مانند پي هاي شمعي

3- پي هاي نيمه عميق (Pier foundation ) مانند پي هاي چاهي

4- پي هاي ويژه (special foundation ) مانند پي هاي با صندوقه (Caisson ) و مهار (Anchorage )

پي هاي سطحي يا شالوده ها :

شالوده ها پي هايي هستند که در عمق کم و نزديک سطح زمين اجرا مي شوند و بار هاي سازه را به زمين منتقل مي کنند .

شالوده ها بر سه نوع اند :

1- شالوده ها ي منفرد footing

2- شالوده هاي نواري strip footing

3- شالوده هاي گسترده mat footing

ان چه معمولا" در زير ساختمان و بر روي پي هاي عميق اجرا مي شود و بارهاي سازه را به پي هاي عميق منتقل مي کند نيز شالوده است .

واژه ي منفرد جايگزين واژه ي پي تکي يا پاشنه تکي ، شالوده نواري جايگزين پاشنه پيوسته و شالوده گسترده جايگزين راديه ژنرال و پي گسترده است .

پي هاي عميق :

آن دسته از پي ها را که نسبت عمق آن ها به کوچکترين بعد افقيشان از شش تجاوز کند پي هاي عميق مي نامند . انواع پي هاي شمعي ، ديوارک ها (barette) و ديوار هاي جدا کننده (cut off wall) از جمله پي هاي عميق اند . پي هاي عميق معمولا" به وسيله ي يک سازه ي ميانجي که شالوده ناميده مي شود بارهاي سازه اي را مي گيرند و به زمين منتقل مي کنند .





پي هاي نيمه عميق :

پي هاي نيمه عميق ، مانند پي هاي چاهي حد فاصل شالوده ها و پي هاي شمعي را تشکيل مي دهند .نحوه ي محاسبه ي اين گونه پي ها بيشتر شبيه محاسبه شالوده است .



پي هاي ويژه :

پي هاي ويژه مانند پي هاي با صندوقه ، مهارها ، ستون هاي شني و غيره با سه گونه ي قبلي پي ها تفاوت زيادي دارند و براي انتقال بارهاي سازه به زمين ، ممکن است با بهره گيري از فشار ، کشش يا اصطکاک کار کندد . مي توان به منظور عموميت بخشيدن به مسئله ي انتقال نيرو بين سازه و خاک ، اطراف پوشش هاي تونل ها را هم از پي هاي ويژه ب حساب آورد . با اين ديد مي توان سازه هاي نگهبان ، مانند سپر هاي فلزي ،ِ ديوار هاي جدا کننده و غيره نيز به حساب آورد .



پي سازي :

اتخاذ تدابير لازم و اجراي در خور آن ها به منظور تامين پايداري هر نوع ساختمان براي به وجود آوردن تعادل مناسب بين بنا و زمين در تماس با آن پي سازي نام دارد .

شالوده هاي منفرد که نزديک به هم باشند مي توانند به يکديگر پيوسته شوند و به صورت شالوده مرکب کار کنند . شالوده هاي نواري ممکن است زير ستون و يا زير ديوار باشند . شالوده هاي گسترده بهدو صورت ، بدون تير و با تير طراحي و اجرا مي شوند .



بررسي ژئو تکنيکي :

بررسي هاي ژئو تکنيکي ، لايه هاي زميني و آب هاي زير زميني را به عنوان عوامل دخيل در پايداري و رفتار مناسب ابنيه موقتي و دائمي مورد مطالعه قرار مي دهد. اين بررسي ها به منطور ارائه داده هاي مربوط به رفتار خاک که در طراحي و ساخت بنا ها لازم مي آيد ، صورت مي گيرد .

تحليل عوامل حاصل در طول بررسي مقدماتي و شناسايي خاک ها به يک جمع بندي کلي شامل مراتب زير منجر مي شود:

- تهيه برش ها و نيمرخ هاي زمين شناسي و ژئوتکنيکي

- دست يابي به مشخصات مختلف خاک ها براي تدوين طرح و انجام محاسبات

- شناخت جريان هاي مختلف آب هاي زير زميني و سفره هاي آب

- بررسي حساسيت لايه هاي سطحي خاک در برابر يخبندان

- چگونگي خورندگي خاک ها و آب ها در برخورد با مصالح ساختماني

- بررسي رفتار خاک ها در برابر بار هاي ديناميکي مانند زلزله

گود برداري هاي لازم براي اجراي شالوده ها :

هدف گودبداري ايجاد گود هاييي است که بخش هايي از ساختمان که در تماس مستقيم با زمين هستند در آن قرار گيرد . اجراي شالوده ها بايد بعد از سالم سازي و خشکانيدن کف گود صورت گيرد سالم سازي کف گود با روش هاي مناسب ، از قبيل آب کشي و زه کشي عملي است . گودهايي که در مجاورت بناهاي موجود ايجاد مي شوند نبايد به هيچ عنوان پايداري اين بنا ها را ، چه در مرحله ي موقت اجرا و چه در مرحله ي نهايي ، دچار نقصان يا اشکال کنند .

تمامي عواملي که در کف گود به آن برخورد مي شود مانند سنگ ها ، شالوده هاي قديمي و به طور کلي هر شي ء زميني مقاوم که احتمال تشکيل نقاط سخت موضعي را در زير شالوده هاي گسترده و شالوده هاي نواري پديد مي آورند بايد تا عمق مناسبي برداشته شوند تا از نا همگني در زير شالوده ها اجتناب شود . راه حل هاي مناسب ديگري هم مي توانند به کار گرفته شوند ، تمامي بخش ه ا و عدسي ها ي با قابليت تراکم بيشتر از زمين طبيعي مجموعه را بايد در شرايط يکسان به سازي ي جايگزين کرد تا زمين پي از همگني کافي برخوردار شود خاک جايگزين را ، در صورت لزوم و با توجه به نوع آن بايد متراکم کرد تا معيار هاي کلي باربري نقصان نيابد . راه حل ديگر ، جايگزيني بخش هاي برداشت شده با بتن کم عيار است .

عمليات گود برداري شامل فعاليت هاي ساختماني از قبيل حفاري چاه ها و مجاري آب و فاضلاب ، خاک برداري ، خاک ريزي ، حفاري و پي کني با وسايل دستي و ماشين آلات مکانيکي ، عمليات زير زميني و نظاير آن است .



ايمني در کار هاي گود برداري :

قبل از شروع عمليات گودبرداري بايد با همکاري سازمان هاي ذيربط جريان برق ، گاز ، آب و ساير سرويس هاي مشابه در محل گود برداري قطع شود و چنان چه محل گودبرداري در نزديکي و مجاورت يکي از ايستگاه هاي اصلي خدمات عمومي مانند آتش نشاني باشد ، بايد قبلا" مراتب به اطلاع آن ايستگاه رسانده شود . قبل از گودبرداري بايد کليه اشياي زايد از قبيل درخت ، تخته سنگ و ضايعات ساختماني که ممکن است سبب وقوع حادثه اي شود ف از محل گودبرداري خارج گردد .

در صورتي که حفاري و خاک برداري در عمق پايين تر از پي ساختمان ها و ديوار هاي حائل يا سطح معابر عمومي که در مجاورت محل حفاري و خاک برداري قرار دارند صورت گيرد . بايد اقدام هاي لازم براي جلوگيري از خطر ناپايداري آن ها به عمل آيد . بعد از وقوع بارندگي ، طوفان ، سيل و زلزله بايد محل گودبرداري بازديد شود تا در نقاطي که خطر ريزش ديواره وجود دارد ، با استفاده شمع و سپر يا چوب بست ، ديواره تحکيم و تثبيت گردد .

بتن مگر :

اجراي يک لايه بتن مگر در زير تمام شالوده هاي بتن آرمه که در مجاورت سطح زيرين خود آرماتور دارند الزامي است . بتن مگر خطر آبوده شدن بتن سازه اي را به هنگام انجام عمليات بتن ريزي مرتفع مي نمايد . ضخامت لايه بتن پاکيزگي به هيچ عنوان نبايد کمتر از پنج سانتي متر باشد .

ريختن بتن مگر بايد به مجرد اتمام عمليات گودبرداري صورت گيرد . پاره اي از خاک ها ، مانند مارن ها ، که در زمان پايان عمليات گودبرداري مقاومتي کافي و مناسب دارند ، نسبت به عوامل جوي حساسيت نشان مي دهند و در اثر ريزش آ ب باران بر آن ها بعد از چند ساعت گل شده و کاملا" سست مي شوند . برخي خاک هاي ديگر ، مانند شيست ها ، خاصيت تورقي دارند و در مجاورت هوا پوسته پوسته شدهو از جدارهاي گود جدا مي شوند . به منظور پيشگيري از مشکل فوق و جلوگيري از در معرض هوا قرار گرفتن زمين هاي قابل تورم ، مي توان روي قسمت هاي گود برداري شده را با ملات ماسه سيمان اندود کرد و يا با ورق کلفتي از پلي اتيلن متناسب با شرايط سطح زمين ، روي آن را پوشاند .

عيار هاي کمينه بتن مگر :

ارقام ذکر شده زير براي تامين حفاظت کافي آرماتور ها در برابر خوردگي توسط سازمان مديريت اعلام شده است :

- براي بتن پاکيزگي و بتن درشت ، حداقل عيار 150 کيوگرم سيمان در متر مکعب بتن است .

- براي شالوده هاي با بتن غير مسلح در زير ديوار هاي باربر يا ستون ها ، عيار کمينه 200 کيلوگرم سيمان در متر مکعب بتن است .

- براي شالوده هاي نواري که فقط آرماتور کلاف دارند ، بايد عيار کمينه 250 کيلوگرم سيمان در متر مکعب بتن باشد .

- براي بتن شالوده هاي بتن آرمه ، عيار کمينه 300 کيلو گرم سيمان در متر مکعب بتن است.







ابعاد پي :

عرض ، طول و عمق پي ها کاملا" بستگي به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد . در ساختمان هاي بزرگ قبل از شروع کار به وسيله ي آزمايشات مکانيک خاک قدرت مجاز تحملي زمين را تعيين نموده و از روي آن مهندس محاسب ابعاد پي را تعيين مي نمايد . ولي در ساختمان هاي کوچک که آزمايشات مکانيک خاک در دسرتس نيست بايد از مقاومت زمين در مقابل بار ساختمان مطمئن شويم . اغلب مواقع قدرت مجاز تحملي زمين براي ساختمان هاي کوچک با مشاهده ي خاک پي و ديدن طبقات آن وطرز قرار گرفتن دانه ها بر روي همديگر و يا با ضربه زدن به وسيله ي کلنگ به محل پي قابل تشخيص است . گاهي اوقات نيز براي به دست آوردن اطمينان بيشتر مي توان اقدام به آزمايشات ساده ي محلي نمود.

انواع پي هاي مورد استفاده در ساختمان :

پي به صورت هاي نقطه اي (تکي ) ، نواري ، گيرده اجرا مي شود و در مناطقي که خاک توانايي هيچ گونه بار گذاري نداشته باشد از پي گسترده استفاده مي کنيم .

معمولا" براي ساختمان هاي زير سه طبقه از پي نقطه اي استفاده مي شود . در ساختمان هايي که پي نقطه اي اجرا شده در زير هر ستون يک پي قرار دارد که به وسيله ي شناژ به هم متصل شده اند و بار بنا را به زمين زير خود منتقل مي کنند . در ساختمان هايي که پي تکي جواب گوي بار وارده به زمين نيست در امتداد ستون ها و ديوار ها پي نواري ايجاد مي کنند که شبکه مش در @ تمام طول پي نواري وجود دارد . پي گسترده نيز براي بنا هاي بسيار سنگين و ساختمان هاي بلند و بر روي خاک هايي که مقاومت کمي دارند طراحي مي شود . شمع نيز در زمين ها يي که تحمل بار ندارند مانند زمين هاي ماسه بادي براي رسيدن به سطح بکر و مقاوم زمين کوبيده مي شود .

پي هاي گسترده :

به اين گونه پي ها راديه ژنرال هم مي گويند ، از بتن مسلح ساخته مي شوند و داراي محاسبات فني مفصل و دقت اجراي فوق العاده مي باشد . براي ساختمان هايي که داراي وزن فوق العاده زياد بوده و يا ساختمان هايي که در زمين هاي ست ساخته مي شود اين گونه پي ها ايجاد مي گردد .

براي ساختنن پي هاي سراسري بايد صفحه اي از بتن به طول و عرض تمام زير بناي ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 ساتني متر ريخته شود . ميل گردهاي اين صفحه بتني طبق محاسبه به دست مي آيد . در محل هايي که بار بيشتري وجود دارد ، ميل گردهاي بيشتري گذاشته مي شود . مانند زير و اطراف ستون ها ، آرماتور هاي ريشه براي ايجاد ستون هاي بتني و يا صفحه هاي فلزي زير ستون براي ستون هاي فلزي روي اين صفحه ي بتني قرا ر مي گيرند .



شمع کوبي :

در زمين هايي که خيلي سست بوده و به هيچ وجه قدرت تحمل بار ساختمان را نداشته باشد مانند خاک هاي دستي يا زمين هاي ماسه اي و يا در محل هايي که زمين بکر در عمق هاي زياد قرار داشته و برداشتن کليه ي خاک هاي سطحي مقرون به صرفه نباشد از طريق شمع کوبي بار ساختمان را به زمين بکر منتقل مي نمايند . بدين طريق که در امتداد پي هاي ساختمان يعني در طول ديوار هاي اصلي که باربر مي باشند با فاصله هاي معين در حدود 2 تا 2.5 متر چاه حفر مي کنند . و در ساختمان هاي فلزي و بتني که پي نقطه اي اجرا مي شود زير هر ستون چاه حفر مي نمايد . و اين حفاري را تا زمين بکرو محکم ادامه مي دهند و کف چاه ها را خزينه نموده تا سطح اتکاء آن با زمين بيشتر باشد . بعد اين چاه ها را با بتن يا شفته پر مي کنند . بعد ار پر کردن اين چاه ها روي آن را به وسيله ي طاق آجري و يا سنگي و يا تير هاي بتني به هم مربوط نموده و بعد روي آن را ديوار چيني مي کنند و يا با نصب صفحه هاي فلزي روي اسکلت فلزي بنا مي نمايند . شفته يا بتن پس از خود گيري مانند ستوني است که در زير زمين بنا شده و طاق يا تير بتني روي آن مانند کلافي اين پايه ها را به يکديگر متصل مي کند و در نتيجه بار ساختمان را مستيقيما" به زمين بکر و محکم منتقل مي نمايد .