گزارش کارآموزی پروژه دانه هاي روغني ( سويا و ذرت )

گزارش کارآموزي پروژه دانه هاي روغني ( سويا و ذرت )در 26 صفحه ورد + 38 اسلايد قابل ويرايش


فهرست مطالب

عنوان صفحه
تشكر و قدرداني 2

مقدمه 3

فصل اول

آشنايي كلي با مكان كارآموزي 6

فصل دوم

ارزيابي بخشهاي مرتبط با رشته علمي كارآموز 7
گياهشناسي سويا 9
شرايط آب و هوايي 10
تهيه ي زمين 10

مراحل آماده سازي زمين 10

عمليات كاشت 13
طرز كاشت 12

عمليات داشت 13

وجين 14

زمان برداشت محصول 18
کشت ذرت
مقدمه 20
توليد کننده ها 21
تاريخچه 22
انواع ذرت 22
شرايط لازم براي رشد گياه 25
دما 25

آب 25
خاک 26
زمان کاشت ذرت 26
کود 26
آفات و بيماري هاي ذرت 28
برداشت محصول 28





فصل اول :

آشنايي كلي با مكان كارآموزي:

سال تاسيس: 1337

مساحت ايستگاه: 37 هكتار

ميزان بارندگي ساليانه : 400 – 450 ميليمتر

ارتفاع از سطح دريا : 5/5 متر

موقعيت جغرافيايي : 45 درجه و 25 دقيقه شرقي

عرض : 36درجه و 45 دقيقه شمالي






گياهشناسي سويا:

نام علمي سويا GLYCIN MAXL ازخانواده ي لگومينوز و حساس به شوري واز نباتات روز كوتا است.

نكته: اگر شوري خاك بيشتر از 7ميلي موز بر سانتي متر باشد گره بندي در ريشه متوقف ميشود.

ريشه:هر ريشه سويا از ريشه اصلي و ريشه‌هاي فرعي تشكيل شده، ريشه اصلي ميتواند تا عمق 5/1متر پايين برود ولي ريشههاي در اعماق فرو ميرود، قسمت عمده ريشه در 60سانتي متري اوليه خاك قرار دارد، رشد ريشه ها تا موقع گل دادن نبات ادامه دارد وبعد ازآن متوقف ميشود.

برگ: به غير از دو برگ اوليه، سويا مركب است از 3 برگچه نسبتا" بيضي شكل و پهن و كركدار تشكيل شده است.

ساقه: ساقه ي اصلي سويه عمودي بوده و از آن ساقه‌هاي كوچكتر فرعي منشعب ميشوند

گل: گلهاي سويا خود گشن و به رنگ سفيد يا بنفش كمرنگ است، گل آذين آن ازنوع خوشه اي است كه عوامل محيطي مانند رطوبت،

حرارت، و. . . در موقع گل دادن روي آنها تاثير عمده مي‌گذارد.

ميوه: ميوه سويا از نوع نيام كه با دو شكاف طولي با زمينگردد و عموما" 2 تا 3 دانه در درون آن قرار دارد.

نكته: صفر بيولو‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‌ژيك سويا حدود 10 درجه سانتيگراد است و شروع رشد آن زماني است كه درجه حرارت خاك در اين محدوده باشد.
شرايط آب و هوايي:

به طور كلي سويا نباتي است كه در طول رشد خود احتياج به بارندگي دارد ولي موقع رسيدن بهتر است كه هوا آفتابي باشد بعلاوه سويا شرايط آب وهوايي مرطوب را دوست دارد و در اين شرايط كمتر دچار آفت مي‌شود

حرارت كمتر از 10 درجه براي سويا مناسب نيست و حرارت بيش از 38 درجه نيز ممكن است به سويا صدمه بزند در مورد درجه حرارت‌هاي بالا نوع رقم سويا موثر است برخي از ارقام با بالا رفتن درجه حرارت دانه ي آنها چروكيده شده و از ارزش آنها كاسته مي‌شود.
تهيه ي زمين:

تهيه ي زمين مهمترين مس?له در زراعت سويا است . تهيه ي زمين از زمان برداشت محصول قبلي شروع مي‌شود كه بايد بلافاصله بعد از برداشت زراعت قبلي زمين را شخم نيمه عميق زد تا بقاياي زراعت قبل در خاك مدفون گردد و در جريان پاييز وزمستان پوسيده وتبديل به هوموس گردد و در طول پاييز وزمستان هر زمان كه ميسر شود بايد زمين را چنگك زد تا هم علف‌هاي هرز را از ميان برداشته وهم با شكستن عروق شعريه از تبخير و هدر رفتن ذخيره ي آب زمين جلوگيري گردد.

ضمنا" در در اراضي جنگلي بخوصوص در زمين‌هاي تازه آباد شده حتما" بايد قبل از كاشت زمين را هرس بزنند تا بقاياي در ختان وگياهان جنگلي نپوسيده و نيم پوسيده از خاك خارج شود.

مراحل آماده سازي زمين:

عمليات شخم: بهتر است در پاييز اقدام به شخم زدن كنيم و تا عمق 30 سانتي متري زمين را شخم بزنيم و قبل از شخم بايد 150تا200 كيلو گرم كود فسفات آمونيوم داد.

براي از بين بردن كلوخه ها از ديسك استفاده مي‌كنيم كه در بهار اين كار انجام ميشود و براي آماده شدن و ايجاد يك بستر مناسب براي كاشت از دو ديسك عمود بر هم استفاده ميكنيم و سپس زمين را ماله مي‌كنيم.

عمليات كاشت:

عمق كاشت بر طول زمان خروج گياه از خاك اثر مي‌گذارد نونهالاني كه در عمق زياد كشت شده اند بايد مسافت بيشتري را تا سطح خاك طي كنند. به علاوه، حرارت در عمق پايين تر، سرد تر بوده و رشد نونهال كند تر خواحد بود. سويا را هرگز عميق تر از 5/3 سانتي متر كشت ننمايد. بهترين عمق بين 2تا3 سانتي متر ميباشد. علف‌هاي هرز براي جذب رطوبت و المنت ها رقابت شديدي با سويا خواهند داشت، انجام يك كلتيواتور سطحي قبل از كشت كمك بزرگي به كنترل علف هرز خواهد كرد، وقتي كه گياه سويا در زمين محكم شد كنتر علف هرز به وسيله ي كلتيواتور بهترين اقدام خواهد بود.

اقداماتي كه هنگام كاشت معمولا" رعايت مي‌شود:

1). آغشته كردن بذر به باكتري: مقدار كمي آب به همراه آغشته كردن بذرها به باكتري و قرار دادن آن در جاي خشك و خنك و دور از نور آفتاب صورت مي‌گيرد و اينكه اطمينان پيدا كنيم تمام قسمت‌هاي بذر به باكتري آغشته شده باشد و سريعا" بعد از اين عمليات بذور را كاشته و آبياري را انجام مي‌دهيم.

2). بذر را با ماشين‌هاي بذر پاش به صورت خطي كاشت مي‌كنند ، فاصله ي كاشت در ارقام زود رس 40 تا 50 cm و در ارقام دير رس و متوست رس بين 75 تا 60 cm است فاصله ي كشت روي خط 3 تا 8 cm مي‌با شد عمق كاشت در خاك‌هاي رسي تا 3 cm است واگر خاك خشك تر با شد عمق كاشت را بيشتر مي‌كنيم. براي كاشت سويا با يد ابتدا زمين را آبياري كرد زيرا كشت سويا به صورت خشك باعث مي‌شود كه بعد از آبياري زمين سله ببندد، كه از عيب‌هاي مهم مي‌باشد.

زمان برداشت محصول:

تمام برگها به زمين ريختهاند و 95 درصد غلاف ها رنگ قهوه اي دارند رطوبت دانه در اين زمان به 13درصد رسيده است. به وزن وتعداد دانه ها اضافه نخواهد شد. بايد منتظر بود تا رطوبت دانه به 13 درصد برسد وسپس محصول را برداشت نمود. اگر ساقه بوته كه در زمين مي‌ماند به طول تقريبا" 9 سانتي متر باشد مقدار 5درصد، و اگر به طول تقريبا" 18سانتي متر باشد مقدار 12 درصد از محصوت در زمين باقي خواهد ماند. وزن گياه سويا در اوايل فصل رشد به اهستگي افزايش مي‌يابد ؛ برگها، دمبرگها، و ساقه تنها اعضاي بوته سويا تا پايان مرحله ي چهارم مي‌باشد ميزان ازدياد ذخيره ي مواد خشك از مرحله ي 5 تا 9 ثابت مي‌باشد تاثير نارسايي ها (مانند كمبود رطوبت خاك، بيماري، افات و. . . ) بر مدت زمان عمل ذخيره شدن ماده ي خشك در دانه شديدتر است تا بر ميزان ذخيره. تعداد، وزن، و اندازه ي دانه ها در هر واريته اي به صورت ژنتيكي كنترل مي‌شود ولي ولي عوامل نا مساعد محيط مي‌تواند براين مشخصات دانه اثر گذارد وشدت اين تاثير در مرحله ي هفتم به طور كلي بعد از مرحله ي تشكيل غلاف زياد مي‌باشد.

در صورت عدم رقابت بوته با علف‌هاي هرز ، تعداد شاخه ها و غلاف در هر گياه افزايش خواهد يافت . زيادي تراكم بوته در واحد سطح به قد گياه افزوده و باعث خوابيدگي بيشتر گياه و در نتيجه كاهش ميزان برداشت مي‌گردد، تراكم مناسب به واريته و آب و هواي منطقه بستگي دارد. بيشترين ميزان برداشت وقتي بدست مي‌ايد كه عوامل محيطي در تمام مراحل رشد گياه مناسب باشد. نا مساعدي آب و هوا در اوايل رشد باعث كوچك ماندن برگ ها مي‌شود كه در واقع وسعت و گن جايش كارخانه ساخته و مواد خشك تقليل خواهد يافت. نارسايي ها در اواخر رشد باعث كاهش تعداد غلاف ها ودانه در هرغلاف و اندازه ي دانه ها خواخد گشت.

نكته هايي در مورد مراحل برداشت:

ميزان محصول زراعت سويا خيلي بيشتر از انچه است كه امروزه برداشت مي‌شود . واريته‌هاي جديد، روش‌هاي جديد در حاصلخيز نمودن خاك و عمليات زراعي صحيح ميتوانند ميزان برداشت را به نهايت توانايي گياه نزديك كند. يك دانش كلي و دقيق از گياه سويا براي تصميم گيري در مورد موارد زير ضروري مي‌باشد:

1). انتخاب واريته كه مناسب منطقه ي مورد نظر باشد.

2). تهيه ي زمين

3). تعيين فاصله بين بوته ها و رديف ها

4). تعيين زمان كشت ، كنترل علف هرز، آ بياري و برداشت محصول

تمام گياهان سويا اين مراحل رشد را طي خواهند كرد ولي فاصله ي زماني بين مراحل رشد، تعداد برگ ها وقد گياه ممكن است در اثر عوامل گوناگون مانند اختلافات واريته ها در فصل ها، تاريخ‌هاي كاشت ودر مناطق دچار تغييرات شوند
مقدمه
ذرت يکي از غلات گرمسيري و از خانواده گندميان (گرامينه) است. ذرت نوعي گياه علفي يک ساله است که با تئوسنت (Teosinte) و تريپساکوم (Tripsacum spp) خويشاوند است. تئوسنت نوعي علف هرز يک ساله است که از لحاظ خويشاوندي در مقايسه با تريپساکوم به ذرت نزديک تر مي باشد. گياه شناسان اعتقاد دارند که ذرت، در نتيجه ي دو رگ گيري بين يک گياه نا شناخته از خانواده ي گندميان و تئوسنت به وجود آمده است.
گياه ذرت، تنها غله ايست که در کشور مکزيک و گواتمالا تکامل يافته است. ذرت پرمحصول ترين غله دنيا به حساب مي آيد و از لحاظ مقدار توليد، پس از گندم و برنج قرار مي گيرد. امروزه ذرت در تغذيه بسياري از مردمان دنيا نقش اساسي دارد.
ذرت گياه تک لپه اي ساقه بلندي است. برگ هاي آن به طور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفته اند. زاويه بين برگ و ساقه، 90 درجه مي باشد.
در اوايل رشد گياه، بعضي از ياخته هاي موجود در بخش بالايي ساقه اصلي ذرت از شاخه هاي فرعي متمايز مي شود. در انتهاي اين شاخه ها، عضوي به نام بلال به وجود مي آيد که در واقع، گل ماده گياه ذرت است. اين شاخه ها، ميان گره هاي بسيار کوتاهي دارند که از اين گره ها، برگ هاي تغيير شکل يافته اي به وجود مي آيد که هم ديگر و بلال را مي پوشانند. بيروني ترين اين برگ ها، برگي است کامل که غلاف، زبانک، گوشواره و پهنک دارد. اما برگ هاي زيرين غير کاملند.
موقعي که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتي متر رسيد، کلاله هاي ابريشم مانند يا کاکل ذرت به تعداد دانه هاي ذرت موجود در بلال، نمايان مي شوند.
توليد کننده ها
کشورهاي عمده توليد کننده ي ذرت عبارتند از: ايالات متحده آمريکا، اروپاي شرقي (به ويژه يوگسلاوي و روماني)، روسيه، ايتاليا، جلگه هاي شمالي چين، شمال شرقي آرژانتين، جنوب شرق برزيل و آفريقاي جنوبي. ايالات متحده آمريکا و آرژانتين بزرگترين کشورهاي صادرکننده و ژاپن و اروپاي غربي، بزرگترين واردکنندگان اين غله به حساب مي آيند.
در ايران ذرت معمولاً در گرگان و گنبد، خوزستان، کرمانشاه، خراسان، گيلان و مازندران توليد مي گردد.
تاريخچه
بررسي هاي باستان شناسي و فسيل شناسي گياهي نشان مي دهد که ذرت پيوسته به صورت يک گياه زراعي عمده تقريباً از 5000 سال پيش در مکزيک و گواتمالا کشت مي شده است و بومي اين نواحي است.
کريستف کلمب، يک سال پس از ورود به قاره آمريکا، در سال 1493م بذر ذرت را با خود به اسپانيا برد. اين گياه به دليل بالا بودن عمل کردش از آنجا به پرتقال و سپس به ديگر کشورهاي اروپايي برده شد. از آنجا هم اين گياه به قاره آفريقا و تعدادي از کشورهاي آسيايي از جمله هند و ژاپن راه يافت.
انواع ذرت
ذرت نژادهاي متعددي دارد که اين ويژگي ها بر اساس ويژگي هاي بافت آندوسپرم دانه طبقه بندي مي شوند:
ذرت بو داده: نوعي ذرت است که احتمالاً بر اثر موتاسيون به وجود آمده است. پريکارپ (خارجي تري لايه دانه) آن نازک است که اين صفت براي توليد ذرت شيرين با پوست لطيف مناسب است. در اين نوع ذرت، لايه ي ضخيمي از آندوسپرم سخت، آندوسپرم نشاسته اي را در بر گرفته است. دانه هاي نشاسته ي آندوسپرم اين نوع ذرت نسبت به انواع ديگر، رطوبت بيشتري دارند که در موقع حرارت دادن، منبسط شده و تبديل به بخار مي شوند. بخار آب حاصل شده درون دانه نمي تواند به راحتي از لايه ي بيروني سخت آندوسپرم خارج شود. به ناچار فشار زيادي به اين لايه وارد مي آورد و دانه را منفجر نموده و دانه پف مي کند.
اين ذرت معمولاً براي تهيه ي پاپ کورن يا ذرت بو داده مورد استفاده قرار مي گيرد. بهترين ميزان رطوبت دانه براي حداکثر پف کردن، 14 درصد مي باشد.
ذرت سخت: تمام آندوسپرم اين نوع ذرت که در مرکز دانه مي باشد، با لايه ي سختي از آندوسپرم پوشيده شده است. دانه هاي رسيده اين نوع ذرت، گرد، صاف و کهربايي هستند. دوره ي رشد آنها هم 80 تا 100 روز است. بلال هاي به دست آمده باريک بوده و تقريباً 8 رديف دانه دارد.