گزراش کاراموزی هيدروليك صنعتي

گزراش کاراموزي هيدروليك صنعتي در 37 صفحه ورد قابل ويرايش


مقدمه

از هدايت كننده هاي سيال بمنظور اتصال اجزاء مختلف سيستم هيدروليك به يكديگر استفاده مي شود . عملكرد صحيح مدار به انتخاب مناسب ، و بازده اين خطوط انتقال بستگي دارد . خطوط مذكور بايستي ضمن تحمل فشار كاري و ضربات هيدروليكي توليد شده توسط سيستم از اندازه هاي مناسب جهت انتقال دبي حجمي مورد نياز و قابليت مونتاژ و دمونتاژ مناسب با حفظ خاصيت آب بندي بر خوردار باشند و افت فشار ايجاد شده ناشي از اصطحكاك داخلي آنها نيز به حداقل برسد .



انتخاب هدايت كننده ها

هنگام انتخاب نوع هدايت كننده ، نكات زير بايد به دقت مورد بررسي قرار گيرند :

1-خطوط بايد توانايي تحمل فشار كاري را بصورت پيوسته دارا بوده و بتوانند تا چهار برابر فشار كاري را بصورت لحظه اي تحمل نمايند .

2-خطوط انتقال ، به منظور نصب تجهيزات لازم در طول آنها بايد از استحكام كافي بر خوردار باشند .

3-قطر خطوط انتقال بايستي به اندازه كافي بزرگ باشد تا از افت قشار غير مجاز ( بيش از 10/0 فشار اوليه ) جلوگيري شود .

4-به منظور كاهش جريانهاي آشفته و افتهاي اصطحكاكي ، سطوح داخلي خطوط انتقال مي بايست از صافي مناسب بر خوردار باشند .

5-مواد تشكيل دهنده خطوط انتقال بايد با سيال گذرنده از آنها سازگار باشد .

6-جهت سهولت در باز و بستن و يا تعويض اجزاء از پايانه هاو اتصالات مناسب استفاده شود .

7-در كاربرد ويژه مانند صنايع هوايي و فضايي بايد به فاكتور وزن نيز توجه گردد .





انواع هدايت كننده ها

هدايت كننده هاي سيال در انواع زير در جهت كاربردهاي متفاوت در دسترس مي باشند:

1-لوله هاي صلب فولادي

2- لوله هاي نيمه صلب

3-لوله هاي پلاستيكي

4-شيلنگهاي انعطاف پذير





لوله هاي صلب فولادي

اين لوله ها كه با انواع رزوه هاي مخروطي و مستقيم در دسترس مي باشند . ، به دليل عملكرد مطلوب ، در دسترس بودن ، قيمت مناسب و دارا بودن مقاومت مكانيكي بالا ، به طور وسيع در صنعت هيدروليك مورد استفاده قرار مي گيرند . حجيم بودن ، وزن زياد و نياز به تعداد زياد اتصالات از مهمترين معايب اين نوع هدايت كننده ها به شمار مي آيد . لوله هاي صلب فولادي بر حسب قطر نامي و كد مشخصه ضخامت ديواره دسته بندي مي شوند و در اندازه هاي نامي 8/1 تا .in 8 ( اندازه روزه ي لوله ) در چهر محدوده استاندارد براي ضخامت ديوار ه در دسترس مي باشند ( جدول 8-1 ) . اتصالات به وسيله روزه هاي نر و ماده آب بندي مي شوند . تعدادي از انواع اتصالات مورد استفاده جهت لوله هاي صلب در شكل 8-1 نشان داده شده اند . اتصالات روزه اي حد اكثر تا اندازه . in 4/1 1 استاندارد بوده و براي اندازههاي بزرگتر در صورت نياز از فلنجهاي جوشي مطابق شكل 8-2 استفاده مي گردد . جهت آب بندي از اين فلنجها از واشر هاي پهن يا او- رينگ استفاده مي شود .









لوله هاي پلاستيكي

اين لوله ها مقبوليت زيادي در صنايع هيدروليك به دست آورده اند . زيرا داراي قيمت مناسب و توانايي خم شدن در اطراف موانع بوده و براحتي دور يك قرقره جمع مي شوند . به دليل انعطاف پذيري زياد ، آسيب آنها در مقابل ارتعاشات از لوله هاي فلزي كمتراست . استفاده از لوله ها با رنگهاي متفاوت جهت تفكيك نمودن قسمتهاي مختلف مدار ، مزيت ديگر اين نوع لوله ها مي باشد . اتصالات آنها مشابه انواع لوله هاي فولادي بوده و حتي بسياري از اتصالات فولادي را مي توان براي لوله هاي پلاستيكيب استفاده نمود (شكل 8-7 ) . در بعضي از طرحها با سوار كردن يك بوش فلزي روي لوله پلاستيكي ، مقاومت آن را در مقابل فشار بالا مي برند .

اين لوله ها با اغلب روغنهاي هيدروليك سازگار بوده و معمولاَ در كاربرد هاي فشار پايين مورد استفاده قرار مي گيرند . جنس لوله هاي پلاستيكي از پلي اتيلن ، پلي وينيل كلرايد ، پلي پرو ويلن و نايلون مي باشد كه ها جنس داراي خاصيت مخصوص به خود بوده و براي كاربرد هاي خاصي مناسب است .



شيلنگهاي انعطاف پذير

از اين شيلنگها به طور وسيع براي اتصال اجزاء متحرك ماشين آلات و براي فشار هاي تا bar 650 استفاده مي شود . سهولت نصب ، خاصيت جذب ضربات ، قابليت باز و بسته شدن سريع اتصالات و همچنين عرضه در محدوده وسيعي از فشار ها ، استفاده از اين لوله ها را در سيستم هاي هيدروليك رايج نموده است . به عنوان مثال مي توان به كاربرد اين شيلنگها در ماشينهاي ابزار ، كشاورزي و راهسازي اشاره نمود . اين شيلنگها از تركيب حد اقل 3 لايه ( كه يكي از آنها سيم بافته شده است ) تا چندين لايه به منظور تحمل فشار هاي مختلف توليد مي شوند ( شكل 8-8 ) . وضعيت لايه هاي مختلف در چهار نوع شيلنگ انعطاف پذير در شكل 8-9 مشاهده مي شود .



اتصالات فلنجي

در اتصال لوله هاي با قطر خارجي بالاي in 1 ، با استفاده از مهره هاي هشت گوش بزرگ ، امكان گشتاور زياد جهت سفت كردن اتصال ( توسط نيروي دست و اهرم ) فراهم مي گردد . به منظور نصب چنين اتصالات بزرگي ، طراحان سيستم بايستي فضاي لازم را جهت سفت كردن مهره ها در اطراف اتصال پيش بيني كنند . در شكل 8/18 يك نمونه اتصال فلنجي با نحوه استقرار مناسب نشان داده شده است .

در اتصال نوع فلنجي يك اورينگ الاستومري در شيار سطح فلنج قرار داده شده و روي سطح مجرا عمل آب بندي را در آرايشي همانند اتصال اورينگي تخت انجام مي دهد . فلنج فوقاني حامل اورينگ ، توسط چهار پيچ اتصال به فلنج زيرين محكم مي شود و لذا نيازي به گشتاور سفت كردن زياد براي قطرهاي بالا وجود ندارد .

هنگام استفاده از اتصالات فلنجي بايستي به هر چهار پيچ گشتاور كافي وارد گردد تا در فشار بالا از بوجود آمدن شكاف و در نتيجه كشيده شدن اورينگ بداخل آن جلوگيري شود . كليه سطوح تماس بايستي تميز و صاف بوده و دقيقاً نسبت به يكديگر بصورت عمودي قرار گيرند . گرچه صافي سطح در حدود دو ميكرون قابل قبول است ولي اغلب سازندگان اتصالات فلنجي ، صافي سطح يك ميكرون را توصيه مي كنند . در صورت ايجاد خراش يا ضربه روي اين سطوح و همچنين سائيده شدن اورينگ و يا استفاده از اورينگهائي كه به روي سطوح خشن نصب شده اند ، تمايل به نشتي بوجود خواهد آمد . مهمترين مسئله هنگام اتصال دو فلنج ، سفت كردن تدريجي و همزمان هر چهار پيچ مي باشد . سفت كردن كامل يك پيچ ، در حاليكه هنوز ساير پيچها شل هستند موجب كج شدن وضعيت استقرار فلنج مي گردد . اين امر خود موجب بروز گاز گرفتگي در اورينگ و در نتيجه ايجاد نشتي مي شود . ( شكل 8-19 ب ) . در صورتيكه پيچها كاملاً سفت شوند ، امكان خم شدن فلنج بسمت پايين و همچنين خمش پيچها بسمت بيرون وجود دارد ( شكل 8-19 الف ) . در صورت ايجاد خمش در فلنج و پيچ ، تمايل به بلند شدن فلنج از روي پله و در نتيجه ايجاد نشتي وجود خواهد داشت .

برخي از سازندگان از طرحهاي ويژه و خاصي جهت آب بندي استفاده مي كنند كه استحكام اتصال و كيفيت آب بندي در آنها به مراتب بالاتر از انواع متداول مي باشد . بدليل تنوع و اختصاصي بودن طرحهاي مذكور مشخصات هر يك را بايستي در كاتالوگهاي سازندگان جستجو نمود .

3-12-2 اتصال لوله هاي فشار

3-12-2-1 اتصال پرچي

اين نوع اتصال را توليد كنند گان امريكايي بر اساس استاندارد هاي j I C و SAE به كار مي برند . در اين روش انتهاي لوله با چرخك پرچ و چكش يا با پرس پرچ هيدروليك آماده و پرداخت مي شود . زاويه ي پرچ معمولاَ 37 (محيطي 74 ) است . به دليل تغيير شكل سر لوله ، اتصال مكانيكي بسيار محكمي حاصل مي شود كه حتي نسبت به شكست هاي ناشي از خستگي مقاوم است . رزوه ي مهره ي سر لوله از نوع UN است .

در شكل 3-14 انتهاي پرچ شده ي لوله بين انتهاي مهره ي قطعه هيدروليك ( قطعه اي كه لوله به آن متصل شده ) و زبانه مهره ي سر لوله ( مهره ي متصل به خود لوله ) محكم شده است . بين سطوح داخلي سر پرچ شده و زبانه ي مهره ، آب بند هيدروليكي قرار گرفته است كه علاوه بر آب بندي و جذب ارتعاشات با تغيير اندازه ي زبانه ي مهره ، مي توان مهره و ساير قطعات اتصال را هم براي لوله هاي استاندارد متريك و هم لوله هاي استاندارد اينچي به كار برد.



اتصالات پرچي 45 SAE معمولاَ در صنايع اتو مبيل به كار مي رود . در سيستم هاي برودتي همان محدوده رزوه هاي 37 ASE را به كار مي برند ولي زاويه پرچ آنها 90 محيطي است . ژاپني ها از سيستم استاندارد زاويه ي پرچ 30 ( محيطي 60 و رزوه هاي BSPP ) استفاده مي كنند .

3-12-2-2 اتصال فشاري از نوع حلقه گاز گيرنده

اين نوع اتصال متداول ترين اتصال است كه در آن قطعات قابل تعويض و سازگار با سازندگان مختلف به كار مي رود ( شكل 3-15 ) . اين نوع اتصال بر اساس استاندارد هاي اروپايي 2353 DIN معرفي مي شوند ( اين استاندارد DIN مطابق با استاندارد 4368 BS است ) . در واقع هر كدام از اين سه قطعه ي اين اتصال بر اساس بخش مجزايي از استاندارد DIN بيان مي شوند و استاندارد 2353 DIN انتهاي لوله را در بر مي گيرد .

هنگامي كه اتصال ايجاد مي شود رينگ گاز گيرنده ايجاد مي شود رينگ گاز گيرنده يا رينگ برش به صورت محيطي در پخ محيطي 24 جازده مي شود و مثل اينكه لوله را گاز گزفته باشد به درون گوشت آن فرو مي رود به طوري كه هم اتصال مكانيكي و هم آب بندي هيدروليكي را فراهم مي كند .

جا زدن اين اتصال ، سخت و پر زحمت است . در نوع Oclau از رينگ هاي اره اي شكل ( هزار خاري ) استفاده مي شود و سر لوله شيار دار مي شود . اگر چه اين اتصال از نظر فني ، بسيار مؤ ثر و محكم است ولي به دليل كار زيادي كه براي آماده سازي سر لوله صرف مي شود ، كارشناسان آن را زياد نمي پسندند . در روش HF از آب بند پلي آميد و رينگ فولادي اره اي چكش خور استفاده مي شود . در هر دو سيستم ، زاويه ي يخ محيطي 24 و بر اساس 2353 DIN است .