پروژه کارآفرینی شرکت سرویس دهنده اینترنت

پروژه کارآفريني شرکت سرويس دهنده اينترنت در 68 صفحه ورد قابل ويرايش


پيشگفتار :

با توجه به رشد چشمگير اينترنت در جامعه امروز ، ISP ها خود را مسئول مي دانند كه در مقابل تقاضاي بي شمار كاربران ، بتوانند بهترين خدمات را داشته باشند.

مسلم است كه يك ISP اگر بخواهد بهترين باشد بايد اين ارتباط قوي بين دنياي اينترنت و يك كاربر را با ارائه بهترين خدمات ، قويتر سازد.

ما در اين مقاله شما را با اصطلاح ISP و ديگر نكات درباره آن آشنا مي كنيم.


ISP چيست ؟

ISP برگرفته از كلمه Internet Servise Provider يعني شركت خدمات سرويس هاي اينترنت است.

يك ISP توسط يك خط تلفن از شركت مخابرات و يا امكانات ماهواره اي مي تواند اينترنت را به User خود سرويس دهد.


چگونه يك ISP تشكيل مي شود ؟

شركت Data وابسته به شركت مخابرات ايران يكي از ICP هاي سطح كشور است.
اين شركت پهناي باند مصرفي اينترنت را از طريق تجهيزات ماهواره خود دريافت كرده و بوسيله شركت DSL مخابرات آنرا بين مشتركين خود تقسيم مي كند.

از ملزومات نوع خدمات با كيفيت خوب استفاده از خطوط ديجيتالي E1 شركت مخابرات مي باشد، كه در هر زوج خط E1 تعداد 30 كانال ارتباطي وجود دارد كه به مشتركين امكان اتصال با سرعت bps 56000 را با درصد قطع شدن خيلي پايين و كيفيت سرويس مطلوب تر فراهم مي نمايد.

اين خطوط از يك طرف به مركز مخابراتي و از طرف ديگر به تجهيزات شبكه شركت ارائه دهنده سرويس متصل مي شوند تا از طريق شماره تلفني كه شركت مخابرات براي دسترسي به خطوط E1 در اختيار ارائه كننده قرار مي دهد بتواند دستگاه كامپيوتر خود را به تجهيزات شبكه شما و نهايت به شبكه اينترنت متصل كند.

شركتهايي كه قصد استفاده از خطوط E1 را براي دسترسي به اينترنت از شركت Data مي باشند .

شركت مخابرات نيز متناسب با مورد استفاده و بر حسب مقدار پهناي باند اجاره شده ، خطوط E1 را تحويل مي دهد.



LEASE LINE يا خطوط اجاره اي چيست؟

اين نوع خطوط توسط شركت مخابرات به صورت 4 سيمه و 2 سيمه اجاره داده مي شود.

اين خطوط فاقد بوق آزاد و امكانات شماره گيري مي باشد و ارتباط را به صورت دائم برقرار مي كند به همين جهت بسته به پهناي باند مورد درخواست تنها مبلغ اجاره به عنوان آبونمان تعيين و ماهيانه دريافت مي شود.


چگونه User در شبكه اينترنت شناخته مي شود ؟

مسيرياب (Rotine) كه از تجهيزات موجود در Rack سرور است به دنبال IP مي گردد در واقع به دنبال مسير براي وصل شدن به اينترنت است لذا بعد از جستجو نتيجه را اعلام مي كند (سخت افزاري)

سرويس RRACE (Rotine & Remove Access) در ويندوز 2000 سرور User را بعد از صحت تأييد رمز ورود به شبكه اينترنت مي شناساند.

در اين دو حالت User جزئي از شبكه اينترنت مي شود.









خدمات يك ISP چيست ؟

سرعت بالاي دسترسي به اينترنت - تلفن هاي اينترنتي – سرويس دهنده Voice و سرويس دهنده ايميل و چگونه Username و Password ايجاد مي شود و چگونه بين مشتريان متفاوت است ؟
در يك پايگاه داده فيلد User name و Password با يك مقداري تعيين مي شود.

اين مقدار را ISP به دلخواه مي تواند انتخاب كند .

براي چك كردن Username و Password بايد عمل Auttoentication انجام شود كه در واقع اين عمل مي تواند توسط سيستم عامل سرور انجام شود ولي مي توانيم آنرا در برنامه Accunting كه در پايگاه داده است تنظيم كرد تا انجام دهد.


زمان مصرف يك Ac***** چگونه تعيين مي شود ؟

اين قسمت نيز در پايگاه داده سرور به عنوان يك فيلد و با يك بازه زماني ايجاد مي شود.



خصوصيات يك سرور ISP چيست ؟

مسلم است كه در اين صورت بايد سخت افزار سرور خوب باشد – از سرعت پردازنده بالا و سري كردن هارد براي فضاي زياد و ختي الامكان از هاردهاي اسكازي استفاده شود.

منظور از اصطلاحات « NO Proxy » و «Full Protocol» چيست ؟

Proxy يك ن.ع فيلتري در مقابل سايت هاي اينترنتي است حال واژه «No Proxy» يعني هيچ محدوديتي در مقابل ورود به سايت هاي اينترنتي نيست و ما مي توان به هر جاي اينترنت برويم .

واژه «Full Protocol» يعني همه پروتكل هاي موجود را ساپورت مي كند . اين پروتكل ها مي تواند TCP/IP و UDP باشد.



نحوه کار ISP و سيستم هاي مورد نياز :

2- اتصال PPP :

ISP به ما فضايي اختصاص نمي دهد بلكه به منزله امکان دسترسي ما به ‌ Internet است . در اين نوع اتصال پس از شماره گيري ISP در صورت امکان ميتوانيم از فضايي كه مانند يك تونل ما را به شبكه متصل‌به مي‌نمايد، استفاده كنيم. يعني در شبکه Internet وارد شده ايم و ميتوانيم از مزاياي Multimadia استفاده كنيم. همچنين با داشتن سيستم عامل‌Win در كامپيوتر شخصي ميتوانيم در يك لحظه با چند‌Site ارتباط برقرار كنيم

UPS مخفف عبارت Uninterruptible power supply ، به معناي منبع تغذيه غير قابل قطع است.

در حقيقت UPS يك باتري است، اما باتري كه فقط در زمان هاي خاص، يعني در زماني كه مشكلي براي تغذيه وسايل الكتريكي ايجاد مي شود و ولتاژ ورودي آنها از حدود معيني بالاتر يا پايين تر مي رود، انرژي الكتريكي مورد نياز آن وسايل را تأمين كرده، بدين وسيله، آنها را از شر مشكلات ناشي از افت و افزايش ولتاژ، خلاص مي كند.

زماني كه تغييري ناگهاني در منبع تغذيه ايجاد مي شود، UPS خود به خود روشن مي شود. برق ورودي آن وسيله را قطع كرده، خودش شروع به تغذيه آن از طريق انرژي ذخيره شده در خود مي كند.

اين تغيير ناگهاني علاوه بر تغيير ولتاژ، شامل تغييرات فركانس و نيز به هم خوردن هارموني ولتاژ هم مي شود. در واقع UPS يك محافظ براي جلوگيري از از دست دادن داده ها و نيز خسارات ناشي از اين تغييرات است، البته واضح است كه UPS فقط مي تواندبه عنوان يك منبع موقت عمل كند.

UPS قابل برنامه ريزي هم هست. به اين ترتيب كه مي تواند تجهيزات متصل به آن را خاموش كرده، آنها را در برابر تغييرات ناگهاني برق محافظت كند.

هم اكنون فناوري ساخت UPS روز به روز در حال پيشرفت است و شركتهاي زيادي سعي در طراحي و توليد UPSهاي جديد، با خصوصيات برتر مي كنند.



Router
«روتر» يا مسيرياب، از اجزاي سخت افزاري شبکه است که وظيفه تحويل بسته‌هاي ورودي اطلاعات (Packets) و تحليل بهترين مسير و هدايت بسته‌ها به مقصد مورد نظر را بر عهده دارد.

در شبکه هاي LAN محلي، که از پروتکلهاي يکسان استفاده مي‌کنند، به عنوان پل ارتباطي (bridge) بين شبکه ها عمل نموده و امکان ارسال پيام‌ها را فراهم مي کنند.اطلاعات قسمت بندي مي‌شوند و به هر کدام يک آدرس تعلق مي‌گيرد.

چرا اطلاعات پاکت مي‌شوند ؟ چند تا عامل مهم که مي‌تونيم نام ببريم

?- اگه اطلاعات در بين راه خراب شد فقط همان پاکت فرستاده مي‌شود ديگه لازم نيست تمام اطلاعات فرستاده شوند

?- بسته ها ميتوانند از راه‌هاي متفاوت براي رسيدن به مقصد حرکت کنن.



Cache Server :

به تجهيزاتي گفته مي شود که بتواند هنگام کارکردن کاربران, سايتهاي بازديد شده توسط آنها را در خود نگهداري کرده و در صورتي که يک کاربر ديگر بخواهد همان سايتها را بازديد نمايد با سرعت بيشتر و صرفه جويي در پهناي باند پاسخ خود را از طريق Cache Server دريافت کند. وجود Cache Server در شبکه مي تواند تا 50 درصد در اندازه پهناي باند صرفه جويي کند و راندمان شبکه را بالا ببرد. Cache Server هم مي تواند سخت افزاري باشد (مثل Cache Force) و هم مي تواند نرم افزاري باشد.(مثل: 1- Squid که تحت Linux و Windows قابل نصب است. 2- ISA که تحت‌Win2000 قابل نصب است.3- CacheXpress که تحت Linux و اکثر Windowsها قابل نصب است. 4- RealCache که محصول شرکت داده پردازان دوران بوده و تحت Win2000 و NT4 قابل نصب است.)

انواع adsl :

ADSL انواع متعددي دارد، ولي دسترسي به سرعت‌هاي تا چند ده مگابيت بر ثانيه با آن امكانپذير است. البته سرعت معمول در سمت دريافت (Downstream) معمولاً ميان 348Kbps تا 1Mbps و سرعت ارسال (Upstream) معمولاً كمتر از 224kbps در نظر گرفته مي‌شود.

در واقع زيرساختار ارتباطي شبكه‌هاي دسترسي مبتني بر ADSL فرق چنداني با ساير گزينه‌هاي متداول دسترسي پرسرعت همچون مودم‌هاي كابلي ندارد. مهم‌ترين مشخصه اين شبكه‌ها، تركيب و تجميع ترافيك ارتباطي گروه بزرگي از مشتركان در لبه شبكه (Edge) و ارسال اين ترافيك يكپارچه به سمت هسته اينترنت

(Core) از طريق لينك‌هاي بسيار سريع مخابراتي است. لبه شبكه علاوه بر تجميع ترافيك‌ها، بسياري از عمليات مديريتي و امنيتي را نيز برعهده دارد و از اين لحاظ يكي از مهم‌ترين عناصر اين ساختار به‌شمار مي‌رود.

شكل 1 مدل ساده شده‌اي از يك شبكه دسترسي مبتني بر مودم‌هاي DSL را نشان مي‌دهد. اگر از سمت راست تصوير شروع كنيم، در اولين مرحله كامپيوتر استفاده كننده قرار دارد كه به يك مودم ADSL متصل است. ازآنجا زوج سيم خط تلفن را داريم كه تا نزديك‌ترين مركز مخابراتي امتداد يافته است.



چالش‌هاي پيش‌رو

ايجاد شبكه‌هاي بزرگ دسترسي مبتني بر ADSL با يك چالش ساده، و در عين حال البته كاربران با به كارگيري جداكننده‌هاي نسبتاً ارزان قيمت (Splitter) در محل خود قادر به استفاده همزمان از سيم تلفن خود براي اتصال به گوشي تلفن و مودم خواهند بود. در هر حال، خطوط چندين مشترك در محل مركز مخابراتي با دستگاهي موسوم به متمركز‌كننده DSL يا (DSLAM) روي يك ترانك مخابراتي جمع مي‌شوند. ترافيك ارسالي از چندين DSLAM نيز به نوبه خود در يكي از مراكز اصلي مخابراتي تجميع مي‌شود و به يك روتر سريع ارسال مي‌گردد كه نقطه ورود به اينترنت به حساب مي‌آيد.



دشوار روبه‌روست و آن هم، سهولت به كارگيري است. اصولاً تا وقتي به‌كارگيري يك سرويس براي عموم مردم امكانپذير نباشد، استقبال از آن در حد محدود باقي مي‌ماند. بنابراين درگام اول بايد نصب و پيكربندي مودم ADSL به سادگي و توسط خود كاربر امكانپذير باشد. به اين ترتيب، علاوه بر اين‌كه كاربران احساس رضايت بيشتري خواهند كرد، لزومي به اعزام پرهزينه نيروي فني شركت به درِ منازل كاربران نخواهد بود.


چالش بزرگ ديگر، نحوه تخصيص آدرس‌ها است. مي‌دانيم كه هر مشترك براي ارتباط با اينترنت به تنظيم يك آدرس روي دستگاه كامپيوتر خود نياز دارد كه بايد منحصر به‌فرد باشد. همين عمل بسيار ساده، براي خيل عظيمي از كاربران يك مشكل جدي است. اين چالش و موارد مرتبطي همچون تدارك ارتباط، حفظ امنيت آن و ايجاد امكان اتصال همزمان چند كامپيوتر به خط دسترسي، همگي به راه‌حل‌هاي ساده و حتي‌المقدور خودكار نياز دارند كه قاعدتاً يافتن جواب مناسب براي آن‌ها بر عهده شركت فراهم‌كننده خدمات است.



گزينه‌هاي فني

راه‌حل اساسي چالش‌هاي حوزه نرم‌افزاري فرايند ارتباط، اجراي يك پروتكل بين كاربر و فراهم‌كننده خدمات است. اين پروتكل از نوع پروتكل‌هاي محلي است كه به منظور وظايفي مشخص ميان دو نقطه اجرا مي‌شوند و در ارتباطات خارج از آن حوزه نقش ندارند. در حال حاضر چهار گزينه در اين خصوص وجود دارد كه هر يك مزايا و نقاط ضعف منحصر به خود را دارند:

- آدرس دهي ثابت Static IP Address) IP )

- پروتكل پيكربندي پوياي ميزبان (Dynamic Host Configuration Protocol :DHCP)

- پروتكل تونل‌زني لايه2 Layer 2 Tunneling Protocol :L2TP)

- پروتكل نقطه به نقطه روي PPPoA) ATM ) و روي PPPoE) Ethernet )



? گزينه اول (آدرس دهي ثابت IP)

اولين و در واقع ابتدايي‌ترين راه حل، تخصيص يك آدرس IP به هر كاربر است كه خود به تنظيم آن روي كامپيوتر خود اقدام مي‌كند. اين روش اساساً يك پروتكل نيست، تنها يك راه‌حل سريع براي مشكل است كه از ابعادي گسترده برخوردار است. براي مثال، مشكل استفاده همزمان چند كامپيوتريك كاربر از ارتباط ADSL به اين ترتيب حل نمي شود



گزينه دوم (DHCP)

? گزينه سوم (L2TP)

اين پروتكل اساساً براي اين منظور طراحي شده است كه پيكربندي IP را روي كامپيوتر كاربران به صورت خودكار انجام دهد. اين پروتكل در شبكه‌هاي محلي سازماني نيز از كاربرد گسترده‌اي برخوردار است؛ به‌‌ويژه در مورد پايانه‌هايي كه به طور موقت به اين شبكه‌ها متصل مي‌گردند (براي مثال كامپيوترهاي Laptop ،(DHCP يك جهش محسوس نسبت به روش آدرس‌دهي ثابت محسوب مي‌شود.

فرايند كار بسيار ساده و در عين حال كارامد است. هر بار كه يك كامپيوتر متصل به شبكه دسترسي فعال مي‌شود، به طور خودكار پارامترهاي مربوط به IP (همچون آدرس) را از يك سرور مركزي دريافت مي‌كند. اين معماري از انعطاف‌پذيري بالايي برخوردار است، امكان كار همزمان چند دستگاه PC، پشتيباني از امكان جابه‌جايي محل استفاده كاربران، سهولت پيكربندي از جانب كاربر و مديريت آن از جانب فراهم‌كننده، از مزاياي اين پروتكل محسوب مي‌گردند.

اين پروتكل به عنوان يك گزينه نسبتاً جديدتر براي شبكه‌هاي دسترسي باندپهن مطرح شده است و با ايجاد يك تونل مجازي از داخل شبكه اينترنت كاربر را به هر نقطه مشخصي متصل مي‌كند و كليه تنظيمات لازم براي برقراري سرويس از داخل اين تونل بر تجهيزات كاربر اعمال مي‌گردد. L2TP در عمل يك شبكه مجازي

Virtual Private Network) VPN) روي شبكه فراهم كننده ايجاد مي‌كند كه از امنيت خوبي برخوردار است، ولي درعوض پيچيدگي و سرباره بيشتري دارد؛ به‌ويژه در شبكه‌هاي بزرگ دسترسي با چندين هزار كاربر، مديريت اين تونل‌ها دشوار خواهد بود.