بررسی ارتباط میان شهر فشرده و حمل و نقل شهری با تاکید بر نقش کاربری زمین

مباحث زیادی بیان شده است مبنی بر این که شهر فشرده فرم مناسب برای رسیدن به پایداری شهر در ابعاد مختلف است . در این
مباحث توجیهات متفاوتی در مناسب بودن شهر فشرده جهت رسیدن به معیارهای پایداری مطرح شده است که از جمله مهمترین
این دلایل کاهش حمل و نقل خصوصی و تقویت حمل و نقل عمومی در شهر فشرده به علت کاهش طول سفرهای درون شهری
است که این امر به دنبال خود کاهش مصرف انرژی و آلودگی را به همراه دارد. اما آنچه عامل اصلی کاهش سفرها در شهر فشرده
است نزدیکی کاربریها به عنوان عوامل تولید و تقاضای سفر به یکدیگر به علت فشردگی فرم کالبدی است. به عبارت دیگر فرم
شهری بر روی نزدیکی کاربریها بر هم تاثیر گذاشته و نزدیکی کاربریها و اختلاط آنها بر روی میزان سفر تاثیر میگذارند. کاربری
تاثیر دو سویه بر رو ی فرم شهر و حمل و نقل شهری داردکه در این مقاله به بررسی ابعاد این مسئله پرداخته میشود. در این
پژوهش ابتدا به بیان تعاریف و اصطلاحات مرتبط با سه مفهوم شهر فشرده، کاربری زمین و حمل و نقل شهری پرداخته میشود
سپس ارتباط میان این سه مفهوم با یکدیگر بررسی شده و در ادامه با بیان نظرات منتقدان و مخالفان در تاثیر مثبت فشردگی در
کاهش حمل و نقل به بیان نتایج میپردازیم.