مقاله بررسی مورچه هاي آتشين

مقاله بررسي مورچه هاي آتشين در 21 صفحه ورد قابل ويرايش

تاريخچه:

مورچه‌هاي سياه آتشين وارده، به طور اتفاقي از آمريكاي جنوبي به صورت تغييرپذير وراد آلباما شده‌اند. اوّلين گزارش در سال 1918 داده شد. توزيع آن تاكنون منحصر به قسمتهايي از مي‌سي‌سي‌پي و آلياما شده است.

مورچه هاي قرمز آتشين وارده از حدود سال 1930 وارد شده‌اند و بيشتر از 260 ميليون جريب زمين در نه منطقه جنوب شرقي آمريكا آلوده شده‌اند كه شامل بيشتر قسمتهاي فلوريدا، جورحيا، جنوب كارولينا، تينيس، آلباما، مي‌سي‌سي‌پي، آركانزاس، و تگزاس و اوكلاهوما مي‌باشد.

اين‌گونه خيلي فراوان شده است. و وقتي زياد شده‌اند خيلي از مورچه‌هاي بومي را بيرون كرده‌اند. توانايي انتشار در غرب و باقي ماندن در آريزوناي جنوبي و در طول سواحل اقيانوس آرام تا واشنگتن وجود دارد.

مورچه‌ها سرتاسر جهان روي مي‌دهند. مورچه‌هاي دروگر در غرب رود مي‌سي‌سي‌پي و جنوب وجود دارد. كه گونه‌هاي مشترك شامل مورچه‌ دروگر غربي
Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌هاي قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌هاي دروگر كاليفرنيا p. californicus و مورچه دروگر فلوريدايي p. badius مي باشد.

مورچه برندة برگ تگزاس در نيمه شرقي تگزاس غرب مركزي لويسيانا رخ مي‌دهد.

در شمال شرقي آمريكا مورچه‌هاي مزارع و مورچة پياده رو و مورچه‌هاي قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌هاي مشتركي در مناطق چمنزار هستند. خيلي از گونه‌هاي مورچه‌ها در چمنزارها در منطقة آمريكا بومي شده‌اند.

بيولوژي:

كلني‌ مورچه‌هاي آتشين قرمز وارده شامل نوزادان و چندين نوع از بالغين هستند

1- نرهاي بالدار كه قابل شناسايي از ماده‌ها هستند با سر كوچكتر

2- ماده‌هاي قرمز متمايل به قهوه‌اي بالدار

3- كارگرها

مورچه‌هاي كارگر ماده هاي عقيم بدون بال هستند. آنها با دفاع كردن ملكه از مزاحمها و باغذا دادن ملكه، تنها غذايي كه كارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملكه از خطر، از ملكه محافظت مي‌كنند. آنها هميچنين به جستجوي غذا مي‌پردازند و از نوزادان مراقبت مي‌كنند. نوزادان در تخم كرمي رنگ ساخته مي‌شوند و سپس لارو و پوپ ايجاد مي‌شود.

شكل بالدار مورچه يا داراي قدرت توليد مثل در تپه‌هاي خاكي زندگي مي‌كنند تا زماني كه براي جفت‌گيري به پرواز درمي‌آيند. جفت‌گيري اغلب در بعدازظهرها و بعد از يك دورة بارندگي رخ مي‌دهد. پروازهاي جفت‌گيري بيشتر در بهار و پاييز رخ مي‌دهد. نرها بعد از جفت‌گيري مي‌ميرند. در حاليكه ملكه بارور شده به زمين مي‌آيد تا يك مكان جهت آشيانه پيدا كند. بالهاي ملكه مي‌افتد و او شروع به حفر يك حفره مي كند كه كلني جديد را شروع كند. بعضي اوقات چندين ملكه با هم در يك آشيانه مي‌توانند پيدا شوند.

يك ملكه جديد باردار شده حدود دو جين تخم مي‌گذارد هنگامي كه آنها باز مي‌شود 7 تا 10 روز بعد لارو ايجاد مي‌شود كه به وسيله ملكه غذا مي‌خورند. بعد از آن كه ملكه توسط كاگرها تغذيه مي‌شود مي‌تواند تا حدود 800تخم در روز بگذارد. لاروها در عرض 6 تا 10 روز تكامل مي‌يابند و بعداً پوپ تبديل مي‌شود. بالغ ها 15ـ 9 روز ظاهر مي‌شوند.

متوسط هر كلني شامل 000/100 تا 000/500 كارگر و چندين صد شكل بالدار و ملكه‌ هستند ملكه مي‌تواند 7 سال يا بيشتر زندگي كند در حاليكه كارگرها عموماً حدود 5 هفته زندگي مي‌كنند. هرچند كه آنها مي‌توانند بيشتر زنده بماند.

دو نوع مورچه‌هاي آتشين وراده وجود دارد. شكل تك ملكه‌اي و شكل چندين ملكه‌اي.

كارگرها در كلني‌هاي تك ملكه‌اي داخل زمين زندگي مي‌كنند كارگران در كلني‌هاي چندين ملكه‌اي آزادانه از يك تپه به تپة ديگر حركت مي كند كه نتيجه‌اش يك افزايش برجسته‌اي در تعدد تپه‌ها در هر جريپ زمين بوده است.

مناطقي كه به وسيلة كلني‌هاي تك ملكه‌اي آلوده شده‌اند حدود 40 تا 150 تپه در هر جريب زمين مي‌باشد (تقريباً كمتر از 7 ميليون مورچه در جريب) و در كلني‌هاي كه چندين ملكه وجود دارد بيشتر از 200 تپه در هر جريپ زمين و 40 ميليون مورچه در هر جريب رخ مي‌دهد.

مورچه‌هاي آتشين وارده تقريباً در هر نوع خاكي تپه مي‌سازند اما آنها ترجيح مي‌دهند در مناطق آفتابي نظير مراتع پاركها ـ چمنزارها ـ مرغزارها و مناطق كشاورزي لانه‌سازي كنند.

بلندي تپه ها به 18 اينچ مي‌رسد كه بستگي به نوع خاك دارد. اغلب تپه‌ها در الوارهاي فاسد شده و اطراف كنده‌هاي درخت و درختان كلني‌سازي مي‌كنند كلني‌ها مي‌توانند زيرساختمانها ايجاد شوند. ساكن كلني‌ها به طور مكرر از يك مكان به مكان ديگر كوچ مي‌كنند. ملكه فقط به نصف دو جين كارگر جهت شروع كلني احتياج دارد. آنها مي‌توانند تپه‌هاي جديد را توسعه دهند به چندين صد تپه كه بيشتر هنگام شب رخ مي‌دهد.

سيل باعث مي‌شود كه آنها كلني‌هايشان را ترك كنند و شناور باشند تا زماني كه آنها به زمين دسترسي يابند كه بتوانند تپة جديد را درست كنند.

آنها همچنين مي‌توانند به مكانهايي داخل خانه مهاجرت كنند. مورچه‌هاي آتشين مي‌توانند مفيد باشند آنها ابتدائاً روي حشرات و بندپايان آفت غذا مي‌خورند ما مي‌توانيم، به اين وسيله نيازمان را به حشره‌كشها در زمينة كشاورزي كاهش دهيم. در مناطق شهري مورچه‌هاي آتشين روي لارومسگها، ساسها و تخم سوسك حمام و كنه‌ها و ديگر آفتها تغذيه مي‌كند.


محل زندگي:

تاريخچه زندگي و عادتها:

سيكل زندگي: در طول پرواز نكاحي مورچه‌ها، هنگامي كه نرها و ماده‌هاي بالدار جفت مي‌شوند و جفت‌گيري مي‌كنند، بعداً اسپرم به ماده‌ها منتقل مي‌شوند و نرها به سرعت مي‌ميرند. ماده‌ها به زمين مي‌آيند و يك جاي مناسب براي لانه‌گزيني انتخاب مي‌كنند بالهايشان از دست داده و شروع به تخم‌گذاري مي‌كنند. اولين نسل لاروها به وسيلة ملكه غذادهي و مراقبت مي‌شوند. و كارگرهاي عقيم مورچه‌ها پيشرفت مي‌كنند. بعداً تنها نقش آن تخم‌گذاري است.

مورچه‌هاي كارگر از ملكه و نوزادان (تخم‌ها، لارو، پوپ) مراقبت مي‌كنند. لانه را به وجود مي‌آورند و از آن نگهداري مي‌كنند. از كلني دفاع مي‌كنند و براي غذا به جستجو مي‌پردازند.

شكل كلني مورچه‌هاي آتشين وارده: شكل بالدار كه داراي قدرت توليد مثل هستند در تپه‌ها زندگي مي‌كنند تا زماني كه آنها به پرواز جفت‌گيري مباردت ورزند اغلب در بعد از ظهر زود و بعد از بارندگي اتفاق مي‌افتد. نرها بعد از جفت‌گيري مي‌ميرند در حاليكه ملكه‌هاي باردار شده پايين مي‌آيند كه يك مكان مناسب جهت كلني جديد پيدا كنند. بعضي اوقات چندين ملكه يك حفره‌اي حفر مي كنند كه يك كلني جديد را شروع كنند.

مشكلات پزشكي در ارتباط با مورچه‌هاي آتشين وارده:

مسئله مهم در مورد مورچه‌هاي آتشين واردهSolenopsis invicta Buren، كه مورچه‌هاي كارگر نيش مي‌زنند و يك زهري را تزريق مي‌كنند كه ايجاد تاول يا آلرژي در مردم مي‌كنند.

هرچند كه انسان مورچه‌هاي آتشين را به عنوان شكارچي ديگر آفتها مفيد در نظر مي‌گيرد و يا اينكه عموماً به محيط زيست آسيب مي‌رسانند. و اينها (توجهات) برروي تأثيرات پزشكي روي انسان سايه افكنده است.

انسانها به علتهاي متفاوتي با مورچه‌هاي آتشين مواجه مي‌شوند.

اولاً آنها دفاع مي‌كنند از تپه‌هايش از متجاوزان. تپه‌هاي بزرگ يك فوت يا بيشتر طول دارند و اين ارتفاع به وسيلة مردم اجتناب مي‌شوند هرچند كه قدم زدن روي يك تپه اغلب ممكن است غير اجتناب ناپذير در بعضي مناطق باشد جايي كه حدود 50 تا 200 تا در هر جريب تپه وجود دارد. كه وابسته به منطقه و رفتار مورچه در منطقه دارد (يك كلني يك ملكه‌اي و يا چندين ملكه‌اي)

به علاوه بعضي از تپه‌هاي مورچه‌ها به سختي ديده مي‌شود و يا پنهاني هستند طوري كه يك شخص ممكن است قدم بزند و يا برروي يك شي كه ممكن است از چندين فوت تا چندين يارد از تپه فاصله داشته باشد. همراه با سوراخهايي در طول تونل كه مورچه‌ها از هر قسمت از تپه‌هايشان دفاع مي‌كنند.

بنابراين آسان است براي افرادي كه سهواً روي يكي از اين تونلها مي‌ايستند و يا به يك پرحين تكيه مي‌زنند كه صدها مورچه هجوم مي‌برند و از روي آنها در عرض 10 تا 20 ثانيه بالا مي‌روند قبل از اينكه آنها بالفعل عمل كنند زيرا كه هر مورچه مي‌تواند چندين بار نيش بزند و يك شخص ممكن است قبل از اينكه مورچه‌ها را حذف كند چندين دفعه نيش زده شود. هنگام نيش زدن، يك كارگر با مانديبول به شكارش متصل مي‌شود كه باعث احساس سوزش تيزي يك سوزن مي‌شود و بعد زير بدنشان دو برابر مي‌شود و نيششان را داخل بافت وارد مي‌كنند. نيش براي چند دقيقه اذيت مي‌كندو بعد منطقه قرمز شده به اندازة يك برآمدگي ورم كرده و يكروزه به شكل كورك درمي‌آيد.

احساس سوزش شديد هنگامي رخ مي‌دهد كه زهر تزريق مي‌شود كه علت آن براي عموم به عنوان مورچه‌هاي آتشين ذكر شده است. اين كورك ممكن است عفوني شود و احتياج به مراقبت پزشكي داشته باشد. براي بيشتر مردم كورك ممكن است در يك هفته يا بيشتر خوب شود. اما در بيشتر مردم كورك ممكن است بعداً به صورت جاي زخم قهوه‌اي دربيايد.

سم در يك غده‌اي كه به نيش متصل مي شود توليد مي‌شود و شامل 2 مادة مهم است. آلكالوئيد و پروتئين.

آلكالوئيد روغني براي سلولها سمي هستند و باعث يك كورك مي‌شوند كه با كشتن سلولها در همان نقطة تزريق ايجاد مي‌شود. اين سلولهاي مرده، سلولهاي سفيد دفاعي بدن را جلب مي‌كنند كه در محل سم جمع مي‌شوند و به صورت چرك درمي‌آيند. اگر پوست به وسيلة خارندن پاره شود باكتري ممكن است وارد شود و باعث يك عفونت شود.

سم همچنين شامل مقداري پروتئين است (كمتر از10%) كه آن كم و يا اصلاً روي مردم تأثير ندارد.

كساني هم به اين پروتئينها حساس هستند و نيش ممكن است ايجاد شوك آنافيلاتوكسيك كند.

علائم شوك شامل گيجي، استفراغ، تعرق، ورم ناحية تأثير سردرد و كوتاه شدن تنفس است كه اگر هريك از اين علائم رخ بدهد شخص احتياج به مراقبتهاي پزشكي فوري دارد. شوك آنافيلاتوكسي مي‌تواند ايجاد مرگ كند.

افرادي كه شوك آنافيلاتوكسي نشان مي‌دهند قبل از اينكه وارد منطقه‌اي شوند كه به عنوان منطقة آلوده به مورچه‌هاي آتشين شناخته شده است بايد از يك آلرژيست نظرخواهي كند.

براي آنهايي كه از همان درد و پيشرفت زخم رنج مي‌برند يك مايع ساده كه شامل نصف شستشودهنده و نصف آب مي‌باشد بلافاصله در همان قسمت به كار برده مي‌شود كه مي‌تواند درد خارش و شكل كورك را كاهش دهد. و اين ضرورت دارد كه ما آن را بلافاصله به كار بريم.

كشتن مورچه‌هاي آتشين:

مورچه‌هاي آتشين يك مزاحم و يك آفت دردناك براي هر شخصي كه شانس خوبي نداشته باشد و در همان جايي زندگي كند كه محل استقرار آنها (مورچه‌هاي آتشين) است، مي باشد.

احتمالاً ما اين آفتها را بزودي ريشه‌كني خواهيم كرد اما مي توانيم اين مسئله را با پيوستن به آنها به وسيله يك مديريت جمع كردن آفت از بين ببريم، اين مستلزم آن است كه ما جمعيت آنها را به يك مقدار نسبتاً قابل تحمل با استفاده از متدهاي كنترل امن و مؤثر كاهش دهيم.

اين مقاله 3 متد حذف را مورد بحث قرار خواهد داد (طعمه، پاشيدن سم روي تپه، انشار دادن تماس با سموم) در خيلي از موارد اين متدها مي‌تواند با هم در يك سال در برنامه گنجانده شود.

بهترين برنامه براي حذف مورچه‌ها و كنترل آنها در طول سال

پاشيدن سموم روي همه تپه‌هاي موجود با Demon EC يا Talstar Concentrate.

دست كم يك گالن از محلول براي تپه‌هاي مورچه‌هاي آتشين لازم است براي تپه‌هاي كوچكتر نيم گالن لازم است يك قانون مناسب براي نفوذ استفاده مي‌شود يعني يك گالن محلول براي هر فوت از طول تپه استفاده مي‌شود. براي مثال يك تپة بزرگ كه 3 فوت عمق دارد به 3 گالن محلول احتياج دارد. اين اطمينان وجود دارد كه شما مورچه‌ها را در عميق‌ترين ساختمان كلني هم مي‌كشيد.