مقاله بررسی دختران فراري و …

مقاله بررسي دختران فراري و … در 8 صفحه ورد قابل ويرايش

دختران فراري و ...

دهه انفجار آسيب هاي اجتماعي

دختراني كه اقدام به ترك منزل ( فرار از منزل) كرده اند؛ افزايش آسيب هاي اجتماعي. نمود خود را در پديده ترك منزل و خانواده در دختران و زنان نشان مي دهد. آمار اين دختران رو به افزوني است. ضرورت درك و توجه به مشكلات اين قشر از افراد در معرض آسيب موجب شد كه سازمان بهزيستي در سال 78 اقدام به تاسيس مراكز مداخله در بحران هاي اجتماعي به منظور حمايت از دختران و زنان در معرض آسيب و آسيب ديده نمايد. امروزه تعداد اين مراكز در كل كشور به 42 مركز رسيده است و خدمات تخصصي در جهت حل بحران هاي رواني - اجتماعي ارايه مي دهد. با اين حال افزايش بيش از حد مراجعان اين مراكز؛ پذيرش هاي متعدد وجود اختلالات جسماني و رواني در تعداد قابل توجهي از مراجعان. عدم همكاري فرد و خانواده همچنين نبود امكانات لازم در جهت ساماندهي اين مراجعان؛ كار كرد بهينه اين مراكز را با دشواري مواجه كرده است. براساس پژوهش هاي انجام شده آمار اين دختران در سال 78 نسبت به سال 65 حدود 20 برابر شده است و متوسط سن دختران در سال 78 به 16 سال و در سال 79 به 7/14 سال رسيده است؛ در 6 ماهه اخير در استان خراسام حدود 900 دختر خانواده شام را تنرك كرده اند. حدود 89 درصد افراد دستگير شده بنا به گزارش نيروي انتظامي از برگشتن به خانه و نزد خانواده خودداري مي كنند. در سال 80 حدود 230 نوجوان از خانه فرار كرده اند. آمار دقيقي از تعداد افرادي كه اقدام به ترك خانواده كرده اند وجود ندارد و در مراكز سازمان بهزيستي شايد درصد بسيار كمي مورد پذيرش قرار گيرند. اكثريت اين دختران در مدت زماني كوتاه مورد آسيب قرار گرفته و به عنوان زن خياباني و يا در مراكز بهره كشي جنسي ( خانه هاي فساد) زندگي مي كنند. تعدادي هم توسط باندها و قاچاقچيان انسان به كشورهاي حاشيه خليج فارس- پاكستان و … فرستاده مي شوند. تعداد محدودي از اين ؟؟؟ نزد خانواده بازگردانده شده و يا با مشكلات فراوان و شرايط سخت به دور از خانواده زندگي مي كنند؛ ناامني اجتماعي و افزايش بزهكاران در سطح اجتماع موجب مي شود كه بسياري از اين دختران در همان روز اول بعد از ترك خانواده و محل زندگي شان مورد تجاوز جنسي قرار گيرند. سوء رفتار جسمي و جنسي - سوء مصرف و وابستگي به مواد مخدر ؛ قاچاق مواد؛ سرقت؛ معاونت در جرايم متعدد و ضريب بالاي مرگ و مير به دلايل متعدد و ضريب بالاي مرگ و مير به دلايل متعدد پي آمدهاي حاصل از اين پديده است. بالا بودن بيماري هاي مقاربتي و همچنيني آلودگي به ويريوس HIV در اين دختران سلامت جسماني و رواني آنها را در مخاطره قرار دهد. تعداد قابل توجهي از اين دختران كه معلول خانواده هاي آسيب ديده و آسيب زا هستند به دلي روابط به اصطلاح نامشروع راهي زندان و محكوميت هاي خاص آن مي شوند. تحمل شلاق؛ توهين؛ تحقير از حداقل فشارهاي جسماني و رواني است كه اين افراد تجربه مي كنند. موارد متعددي از بارداري هاي ناخواسته سقط جنين؛ داشتن فرزندان به اصطلاح نامشروع و … جزء ديگري از پيامدهاي اين پديده دردناك است. اكثر اين دختران به دليل محكوميت و مسائل متعدد در صورت وجود خانواده از حداقل حمايت آنها محروم مي شوند. عدم حمايت عاطفي - اجتماعي و ضعف حمايتهاي دولت در اين ميان آسيب پذيري اين دختران را دو چندان مي كند. سرنوشت اكثر آنها مثل هم رقم مي خورد. دوري از خانه و خانواده شروع آوارگي و دربه دري؛ اسارت در چنگال باندهاي تبهكار؛ بروز بيماري هاي جسمي و رواني و … هر از گاهي دستگيري و تحمل حبس با اعمال شاقه. اين وضعيت پيش آمده براي دختران و زنان در معرض آسيب؛ آسيب ديده جامعه مان است.



بهره كشي جنسي (خانه هاي به اصطلاح فساد)

ما در كشوري زندگي مي كنيم كه روز به روز آمار فروپاشي خانواده ها افزايش مي يابد. تورم، افزايش فقر ، فقدان مسكن، بيكاري، سوء رفتار جسمي و حسي اعضاي خانواده از كودكان وابستگي والدين به مواد مخدر، مشكلات اخلاقي و عدم بلوغ عاطفي والدين و دهها عوامل ديگر امكان حداقل آرامش و وصابت از زندگي خانوادگي را از فرزندان در خانواده ها سبل كرده است. در چنين شرايطي يا دختران و زبان به انطباق با محيط آسيب زا تن داده و يا خانواده را با هدف نامعلومي ترك مي كنند. از آنجاييكه مراكز حماتي از اين دختران و زنان بسيار محدود بوده و حتي آگاهي اجتماعي از اين مراكز محددتر لذا در چنين شرايطي افراد در معرض آسيب در كوتاه ترين مدت مورد تجاوز جنسي قرار گرفته و مسير زندگي شان بسيار متفاوت مي شود.

در چنين شرايطي نداشتن شغل و عدم پوشش حداقل درآمد براي تأمين نيازهاي ضروري (مسكن، خوراك، پوشاك و .. )ترس از قانون به دليل محاكمه شدن بخاطر فرار از منزل يا محكوميت به دليل ولگردي كه پيامد هر دو آن تحمل زندان و ... مي باشد. همچنين عدم پذيرش خانواده و بستگان فرد حتي گاهي تهديد جاني آنها به استرس زا بدن شرايط مي افزايد. در چنين شرايطي دختران و زنان به سمت حضور در خانه هايي كه حداقل از تيررس اعضاي خانواده و بستگان و مأموران نيروي انتظامي دور بوده سوق داده مي شود. حضور دختران و زنن در چنين محيط هايي در نهيت ضرورتي براي بهره مندي از حداقل زيستن مي باشد.