مقاله بررسی ارتباطات اينترنتي

مقاله بررسي ارتباطات اينترنتي در 43 صفحه ورد قابل ويرايش

چکيده

در شبکه هاي سنتي تلفن ، قراردادهاي سيگنالي مشخصي وجود داشته که قبل و در حين فراخواني استفاده مي شوند. يکي از محدوديت هاي فوري اين بود که دو کاربر در صورتي با هم تماس برقرار مي کردند که سيستم مشابهي خريداري کرده باشند. اين کمبود کار کردن همزمان سيستم هاي متفاوت باعث يک نارضايتي عمومي شد و باعث ناکارآمدي سيستم هاي VolP اوليه شد. در پاسخ به اين مشکل ، VOIP H.323, ITV را پيشنهاد کرد که وسيع ترين استاندارد مورد استفاده بود. اولين نسخه VOLP در ???? پديد آمد و عنوان سيستم تلفن تصويري و تجهيزات براي شبکه هاي محلي که خدمات غير تضميني ارائه مي کنند، ناميده شد . نهايتاً مهندسين H.323 را طراحي کردند، و در ???? نسخه دوم H323 را منشتر کردند. اين پيشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تري داشت سيستم هاي ارتباطي چند رساني بر مبناي بسته اين نسخه از H323 پشتيباني بيشتري از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسيعي در راه حل هاي Volp پياده سازي شد و در بسياري جهات ، اين نسخه استانداردي براي سيستم هاي VOIP امروزي است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلي ما در اين فصل است بنابراين به تشريح ساختار H323 مي پردازيم. سپس به نگاهي بر قرارداد H.323، آدرس دهي H.323، سيگنال دهي RAS، ثبت نام و لغو ثبت نام نقطه نهايي و … مي اندازيم.






فهرست مطالب

فناوري اطلاعات ?
مقدمه : ?
ساختار H323 ?
نگاهي بر قرارداد H.323 ?
آدرس دهي H.323 ?
کدها ??
سيگنال دهي RAS ??
اکتشاف دروازه بان ??
ثبت نام و لغو ثبت نام نقطه نهايي ??
مکان نقطه نهايي ??
پذيرش ??
تغيير پهناي باند ??
وضعيت ??
دسترسي به منابع ??
درخواست در جريان ??
سيگنال دهي فراخواني ??
پيشرفت : ??
تکميل انتشار : ??
سهولت : ??
حالت فراخواني : ??
فراخواني پايه بدون دروازه بان : ??
فراخواني پايه با دروازه بان و سيگنال دهي نقطه نهايي مستقيم : ??
فراخواني مستقيم با دروازه بان ريشه دار و سيگنال دهي فراخواني ??
يک فراخواني پايه با دروازه بان ريشه دار و سيگنال دهي فراخواني : ??
سيگنال دهي اختياري نقطه نهايي : ??
کنترل سيگنال دهي : ??
گروه بندي پيام هاي H.245 ??
توابع H.245 : ??
بازکردن يک سويه کانال منطقي : ??
تابع اتصال سريع : ??
کنفرانس Ad-Na : ??




مقدمه :

راجع به مسائل مربوط به پروتكل اينترنت (IP) صحبت كردند. و در مورد مسائل مربوط به شبكه ها و روش هاي انتقال ديجيتالي صداي كد گذاري شده روي اين شبكه ها به بحث و بررسي پرداختند. در مورد انتقال صدا با استفاده از IP صحبت شد و روش انتقال بسته هاي RTP را بين جلسات فعال مورد بررسي قرار داديم. آنچه ما مشخص نكرديم ، اگر چه ، برپاسازي و روش اجراي اين جلسات صوتي مي باشد. ما فرض كرديم اين جلسات (Session) از وجود يكديگر مطلع بوده و جلسات رسانه اي به روش خاصي ايجاد مي شوند كه بتوانند صدا را با استفاده از بسته هاي RTP منتقل كنند. پس اين جلسات چگونه بوجود مي آيند و چگونه به اتمام مي رسند؟ چگونه اين طرفين به طرف ديگر اشاره مي كنند تا يك ارتباط را فراخواني كنند، و چگونه طرف دوم اين فراخواني كنند، و چگونه طرف دوم اين فراخواني را مي پذيرد؟ جواب استفاده از سيگنال است.

در شبكه هاي سنتي تلفن ، قراردادهاي سيگنالي مشخصي وجود داشته كه قبل و در حين فراخواني استفاده مي شوند. يكي از محدوديت هاي فوري اين بود كه دو كاربر در صورتي با هم تماس برقرار مي كردند كه سيستم مشابهي خريداري كرده باشند. اين كمبود كار كردن همزمان سيستم هاي متفاوت باعث يك نارضايتي عمومي شد و باعث ناكارآمدي سيستم هاي VolP اوليه شد. در پاسخ به اين مشكل ، VOIP H.323, ITV را پيشنهاد كرد كه وسيع ترين استاندارد مورد استفاده بود. اولين نسخه VOLP در 1996 پديد آمد و عنوان سيستم تلفن تصويري و تجهيزات براي شبكه هاي محلي كه خدمات غير تضميني ارائه مي كنند، ناميده شد . نهايتاً مهندسين H.323 را طراحي كردند، و در 1998 نسخه دوم H323 را منشتر كردند. اين پيشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تري داشت سيستم هاي ارتباطي چند رساني بر مبناي بسته اين نسخه از H323 پشتيباني بيشتري از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسيعي در راه حل هاي Volp پياده سازي شد و در بسياري جهات ، اين نسخه استانداردي براي سيستم هاي VOIP امروزي است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلي ما در اين فصل است بنابراين به تشريح ساختار H323 مي پردازيم.

ساختار H323

H323 يكي از پيشنهاداتي است كه بر مبناي يك ساختار كلي ، كه قابليت كار با ساير پيشنهادات را دارد، طراحي شده است . شما بايد ارتباط اين پيشنهاد را با سايرين مورد مطالعه قرار دهيد،‌و به همان اندازه اگر شما ساير پيشنهادات را مطالعه كنيد بايد H323 را نيز مورد بررسي قرار دهيد. در بين ساير پيشنهادات مهم H.225 و H.245 و مقدار ديگري نيز وجود دارند.

ما يك نگاه كلي بر H323 را در شكل 1-4 نشان داده ايم . اين ستار شامل ترمينال ها ،‌دروازه ها و نگهبانها و واحدهاي كنترل چند نقطه اي مي شود (MCU) . هدف كلي H.323 عملي ساختن تبادل جريانهاي اطلاعات بين پايانه هاي H.323 است آنجا كه يك نقطه پاياني H.323 به عنوان يك پايانه يا دروازه محسوب مي شود.

يك پايانه H323 يك نقطه نهايي است كه يك ارتباط همزمان با ساير پايانه ها را ارائه مي سازد. عمدتاً ، اين پايانه يك دستگاه ارتباطي سمت كاربر است كه حداقل يك كد صوتي را پشتيباني مي كند و ممكن است ساير كدهاي صوتي را نيز پشتيباني كند. يك دروازه در حقيقت يك نقطه نهايي H323 است كه خدمات ترجمه بين شبكه H.323 و ساير شبكه ها مثل شبكه ISDN را فراهم مي سازد كه به عنوان GSTN شناخته مي شوند يك طرف اين دروازه از سيگنال كردن H.323 پشتيباني مي كند. طرف ديگر با يك شبيكه از سوئيچ ها سر و كار دارد. در طرف H.323 ،‌دروازه مشخصات يك خروجي H.323 را دارد. ترجمه بين قراردادهاي سيگنال دادن و فرمت رسانه يك بخش ،‌و ديگران كه بصورت داخلي انجام مي شوند بخش ديگر آن هستند. ترجمه بطور كلي بصورت نامرئي از ساير شبكه ها مدار سوئيچ انجام مي شود و در شبكه H.323 دروازه ها همچنين مي توانند به عنوان يك رابط مشترك بكار روند. در جايي كه ارتباطات بين پايانه نياز به يك اجازه عبور براي شبكه خارجي دارد مثل شبكه تلفن عمومي سوئيچي يا PSTN يك دروازه بان موجودي اختياري است كه در شبكه H.323 بكار مي رود. وقتي دروازه بان موجودات ،‌دروازه هاي ارتباطي بسته مي مانند و شماري از خروجي هاي H.323 را كنترل مي كنند. با كنترل ، ما مي خواهيم كه دروازه بان بر دسترسي به شبكه نظارت داشته و از يك يا چند پايانه بتواند اجازه بدهد يا ندهد تا دسترسي به شبكه داشته باشند. اين امر مي تواند منجر به آن شود كه پهناي باند و ساير منابع مديريتي حفظ شوند. يك دروازه بان همچنين مي تواند يك خدمات ترجمة آدرس را ارائه بدهد و استفاده از اين سيستم را در شبكه ممكن سازد.

مجموعه اي از پايانه ها ،‌دروازه ها و MC ها كه يك دروازه بان را كنترل مي كنند به عنوان يك منطقه شناخته مي شوند و همگي مي توانند شبكه يا زير شبكه ها را كنترل كنند اين منطقه در شكل 2-4 آمده است اين مناطق لزوماً پيوسته و دنبال هم نيستند.

يك MC ، در حقيقت يك پايانه H.323 است كه كنفرانس هاي چند نقطه اي را مديريت مي كند. براي مثال MC به يك رسانه اشاره مي كند كه مي تواند بين موجوديت هاي مختلف با قابليت هاي متفاوت وجود داشته باشد همچنين MC مي تواند قابليت مجموعه اي از حوادث را تغيير دهد بطوريكه ساير پايانه ها به كنفرانس هاي موجود بپيوندند. يك MC مي تواند در يك MCV يا در يك زمينه (Platform) مثل يك دروازه با يك پايانه H.323 پياده سازي شود.

براي هر MC ، حداقل يك پردازشگر چند نقطه اي (MP) وجود دارد كه تحت كنترل MC كار مي كند. پردازشگر MP جريان رسانه اي MP را پردازش مي كند، يك خروجي جرياني N را بوجود مي آورد در حاليكه ورودي را از M دريافت مي كند (متغير N و M) . MP اين عمل را توسط سوئيچ گردن ،‌ادغام و تركيب اين دو انجام مي دهد. پروتكل كنترل بين MC و MP استاندارد نشده است.

MC مي تواند دو نوع از كنفرانس هاي چند نقطه اي را پشتيباني كند: متمركز و غير متمركز . اين دو روش در شكل 3-4 آورده شده اند. در تنظيمات متمركز ، هر پايانه در كنفرانس با MC به روش تنظيم hub-spoke ارتباط برقرار مي كند. علاوه بر اين در روش غير متمركز ، هر پايانه در كنفرانس سيگنال كنترل خود را با MC به روش اتصال نقطه به نقطه تبادل مي كند اما ممكن است رسانه را با ساير كنفرانس ها در شبكه نيز سهيم و شريك شود.
اكتشاف دروازه بان

در يك شبكه كه يك يا چند دروازه بان دارد، يك نقطه نهايي بايد در يكي از آنها ثبت نام كند. براي انجام اين عمليات ثبت ، نقطه نهايي ابتدا بايد يك دروازه بان مناسب را پيدا كند، يكي كه مي خواهد كنترل يك نقطه نهايي را در دست بگيرد. البته ، نقطه نهايي ممكن است به طريقة پيشرفته تنظيم شده و با آدرس دروازه بان تطبيق داده شود تا مورد استفاده قرار گيرد. در اين صورت ،‌هيچ عمليات كشفي در ثانيه انجام نخواهد شد. در مقابل ، نقطه نهايي به سادگي در دروازه بان مطلوب ثبت نام مي كند. اگر چه يك چنين روشي ممكن است به ثبت نام سريع تر منجر شود، ولي ممكن است تعداد زيادي دروازه بان وجود داشته باشند كه در حالت بارگذاري اشتراكي بوده ، يا يك دروازه بان پشتيبان كه در اين صورت روش فوق با مشكل روبرو مي شود. يك واسطة ثابت و ايستا بين نقطه نهايي و دروازه بان نيز براي چنين ممكن است مناسب نباشد. بنابراين يك دروازه بان با عمليات كشف خودكار در دسترس قرار مي گيرد.

فرآيند كشف خودكار دروازه بان براي يك نقطه نهايي جهت تصميم گيري در دسترس است ،‌نقطه نهايي در اين حالت حاوي اطلاعات نمي باشد. ر اين رابطه براي كشف اينكه كدام دروازه بان در اين عمل مي خواهد كنترل نقطه نهايي را در دست بگيرد، نقطه نهايي پيغام درخواست دروازه بان يا GRQرا مي فرستد . اين پيغام مي تواند روي تعدادي از آدرس هاي شناخته شده فرستاده شود يا روي آدرس ها و پورت هاي چندگانه مثل 224.0.1.41:1718 فرستاده شود.

پيغام GRQ شامل تعدادي پارامتر مي شود. اگر اين پارامترها خالي باشند، GRQ به آن دسته از نشانگرهاي دروازه بان ؟؟‌مي كند.

اين عمليات در جدول شكل 5-4 نشان داده شده است . در اين مثال ، پايانه مي خواهد تصميم بگيرد كه GK خود را با تنها فرستادن يك GRQ شناسايي كند اما دروازه بان شامل آدرس كشف چندگانه است. در اين شكل دروازه بان 1 پيغام GRJ را فرستاده در حاليكه دروازه بان 2 پيغام GCF را مي فرستد. پايانه اكنون در دروازه بان 2 ثبت نام مي كند. علاوه بر اين ها ،‌يك دروازه بان ممكن است GCF را بفرستد كه بيانگر يك يا چند تلاش از سوي دروازه بانهاست. اين عمليات نشانگر آن است كه پيغام GCF با داشتن پارامتر دروازه بان جايگزين وجود دارد.



مكان نقطه نهايي

مكان يك نقطه نهايي خدماتي است كه يك نقطه نهايي را قادر مي سازد تا يك آرس واقعي را درخواست كند وقتي كه تنها يك هم پوشان در دسترس است. به بيان ديگر، محل نقطه نهايي يك سرويس ترجمه است. نقطه نهايي كه مي خواهد به اطلاعات ارتباط دسترسي پيدا كند براي يك همپوشاني داده شده مي تواند يك پيام درخواست موقعيت LRQ بفرستد به دروازه بان. اين پيام مي تواند به يك دروازه بان مشخص فرستاده شود يا مي تواند به آدرس اكتشافي چندگانه دروازه بان 224.0.1.41 فرستاده شود. LRQ شامل همپوشاني براي اطلاعات آدرسي مي شود كه مورد نياز است . در اين مورد ، اين موقعيت مساوزي پرسش كلمات است معادل آيا كسي مي داند كه چه كسي هم پوشان را در اختيار دارد؟

توجه داشته باشيد كه تنها يك نقطه نهايي مي تواند LRQ را بفرستد اما يك دروازه بان مي تواند همچنين LRQ را به دروازه بان ديگري بفرستد. يك دروازه بان كه LRQ را از يك نقطه نهايي دريافت مي كند،‌اگر چه اين LRQ را كاملاً در اختيار دروازه بان ديگري قرار نمي دهد. يك دروازه بان يك LRQ را به دروازه بان ديگري مي فرستد تنها در صورتي كه درخواست براي ترجمة آدرس در دروازه بان اول موجود باشد.

يك پيام تأييد موقعيت (LCF) نشانگر پاسخ به LRQ است . اين پيام بايد از دروازه بان كه نقطه نهايي كه ثبت نام كرده فرستاده شود. در بين ساير حالات انتخابي ، اين پيام تنها به فراخواني سيگنالي آدرس و آدرس سيگنالي RAS براي نقاط انتهايي محدود مي شود.

اگر يك دروازه بان يك LRQ دريافت كند و نقطه نهايي در اين دروازه بان ثبت نام نشده باشد، سپس دروازه بان بايد با يك پيام رد موقعيت يا (LRJ) پاسخ دهد. اگر LRQ اصلي توسط دروازه بان در كانال اصلي RAS دريافت شود. در صورت دريافت (LRQ) روي آدرس چندگانه ،‌دروازه بان نبايد يك پيام (LRJ) بفرستد.
پذيرش

پذيرش فرآيندي است كه توسط آن نقطه نهايي از دروازه بان براي مشاركت در فراخواني درخواست مي كند . نقطه نهايي اين كار را با فرستادن يك درخواست پذيرش يا ARQ انجام مي دهد. نقطه نهايي اشاره مي كند به نوع اشاره گر فراخاني اطلاعات با توجه به مشخصات ساير طرفين فرستاده ميشود تا فراخواني شامل يك يا چند هم پوشاني يا آدرس هاي سيگنالي شود.

يگي از پارامترهاي اجرايي و اجباري در ARQ پهناي باند است. اين پارامتر ميزان پهناي باند لازم براي 100 بيت است. دقت داشته باشيد كه نقطه نهايي بايد درخواست كند كل پهناي مورد نياز را كه در حدود kbps128 مي باشد ،‌و مقدار مورد استفاده پهناي باند در اين پارامتر 1280 مي باشد. مقصود از پارامتر پهناي باند قادر ساختن دروازه بان به ذخيره سازي منابع براي فراخواني است. در حين استفاده از پارامتر اضافي transport Qos ،‌اگر چه ،‌نقطه نهايي مي تواند نشانگر اين باشد كه مي خواهد منابع را تحت تسلط خود بگيرد، تا اينكه دروازه بان اين كار را بكند.

دروازه بان پذيرش موفقيت آ,يز را با پاسخ گويي به نقطه نهايي توسط پيام تأييد پذيرش يا (ACF) انجام مي دهد. اين پيام شامل پارامترهاي مشابهي مي شود كه در ARQ آورده شده اند. تفاوت اين است كه وقتي يك پارامتر داده شده در ARQ مورد استفاده قرار مي گيرد، به راحتي از نقطه نهايي مورد درخواست قرار مي گيرد. براي مثال ، AFC شامل بهناي باند مي شود كه ممكن است مقدار كمتري از ARQ درخواستي باشد ،‌كه در اين صورت نقطه نهايي بايد در سطح محدوديتهاي پهناي باند باقي بماند كه دروازه بان معين مي كند. بنابراين ،‌هنگامي كه نقطه نهايي بيان مي كند كه منابع مورد نياز را مي خواهد دروازه بان ممكن است تصميم بگيرد كه آيا مسئوليت را مي پذيرد يا خير.

پارامتر ديگر علاقه مندي در ARQ و ACF پارمتر CallModel است كه بطور اختياري در ARQ و بطور اجباري در ACF مورد استفاده قرار مي گيرد. در ARQ ،‌اين پارامتر نشانگر آن است كه نقطه نهايي مي خواهد سيگنال فراخواني را مستقيماً فرستاده و يا ترجيح مي دهد كه سيگنال فراخواني را توسط دروازه بان بفرستد.

شكل 7-4 مثالي از سيگنال فراخواني مستقيم را نمايش مي دهد و شكل 8-4 مثالي از فراخواني سيگنالي دروازه بان را نمايش مي دهد. هر دو شكل فرض مي كنند كه دو نقطه نهايي به دروازه بان واحدي متصل شده اند، كه اين مسئله نيست. در اين حالت كه دو نقطه نهايي به دروازه بانهاي متفاوتي متصل شده اند، هر دروازه بان تصميم ميگيرد كه مستقلاً آيا بايد در مسير فراخواني سيگنال باشد يا خير. بنابراين در مورد دو دروازه بان ،‌فراخواني ممكن است توسط هيچ ، يك يا هر دو دروازه بان صورت گيرد.

اين پيام ها بخشي از سيگنال فراخواني Q.931 هستند كه بعداً در اين فصل تشريح خواهد شد. پيام برپاسازي اول پيام است و در برقراري ارتباط بين نقاط نهايي ، پيام ارتباط نشانگر آن است كه آيا فراخواني پذيرفته شده است يا خير. پيام وقتي فراخواني پاسخ داده شده فرستاده مي شود. البته ،‌يك دروازه بان ممكن است تصميم بگيرد كه پذيرش خواصي را رد كند. در اين صورت به ARQ توسط يك پيام رد پذيرش يا (ARJ) پاسخ مي دهد، كه بيانگر دليل براي رد درخواست مي باشد. دلايل ممكن شامل كمبود پهناي باند، عدم توانايي در ترجمة همپوشاني مقصد به يك آدرس واقعي و يا يك نقطه ثبت نام نشده است.
سيگنال دهي فراخواني

ما تا كنون از فراخواني سيگنالي يا د كرديم و اشاره داشتيم كه بين نقاط نهايي بكار مي‌رود تا برقراري و قطع ارتباط را ممكن سازد پيام ها با استفاده از پيام Q.931 بكار مي رودؤ همانطور كه اشاره شد در مواقعي پيام هاي Q.931 به عنوان پيشنهاداتي براي H225.0 بكار مي روند. در ابتداي بحث، چنين موضوعي مي تواند كمي گيج كننده و مبهم باشد، بعد از تمام اين مراحل، Q.931 در لايه 3 قرار داد سيگنال دهي براي كاربر شبكه ISDN قرار مي گيرد و پيام هاي متفاوتي در اين پينشهادات تعريف شده‌اند. واقعيت اين است كه H225.0 از مزاياي قرار تعريف شده در Q.931 بهره مي‌برند و به راحتي از اين پيام ها استفاده مي كنند، با برخي نشانگرهاي مورد نياز براي استفاده كلي در ساختار H.323 و H225.0 همچنين از يك پيام Q.931 استفاده مي‌كند.

اين تكنيك راه هوشمندانه اي براي انجام دادن وظايف است، چون از تلاشهاي زيادي براي تكميل و گسترش قرار داد حمايت مي كند. H.225.0 تمام پيام هاي تعريف شده در Q.931 را استفاده مي كند. زيرا فقط آنهايي كه لازم هستند براي پشتيباني از تابع فراخواني سيگنال در ساختار H.323 استفاده مي كنند. پيام مورد استفاده در جدول 2-4 تشريح شده است.

H.225.0 مشخصاتي را معين مي كند كه براي Q.931 قابل استفاده است هنگامي كه براي سيگنال فراخواني در شبكه H.323 بكار مي رود. براي مثال H.225.0 هيچ اطلاعات جديدي را براي اضافه شدن به پيام مشخص توليد نمي كند. از سوي ديگر، H.225.0 نشانگر تعدادي از قوانين با توجه استفاده اجزاء اطلاعاتي تعريف شده در Q.931 است. براي مثال H.225.0 استفاده از “انتخاب انتقال شبكه” را پشتيباني نمي‌كند و حتي آنرا فعال نمي سازد تا لايه هاي بالاتر بتوانند از آن استفاده كنند. در حقيقت، تغييرات مشخص شده توسط H.225.0 به طور عمده در مشخص كردن اطلاعات اجباري Q.931 و اجزاء آن ممنوع و يا اختياري است به خصوص هنگام كاركردن با شبكه H.323 سوال بزرگ اين است كه، چگونگي استفاده H.225.0 از Q.931 و پيام هاي آن انتقال از اطلاعات مشخص شده توسط H.323 را ممكن مي‌سازد. براي مثال، يك نياز واضح به انتقال اطلاعات با توجه به دروازه بان و H.245 وجود دارد تا در كانال هاي منطقي مورد استفاده قرار گيرند. اين انواع اجزاء خارجي در محيط متداول ISDN با استفاده از سيگنال دهي پيام هاي Q.931 انجام مي گيرد. در H.245 و نوشته ASN.1 كه در H.225.0 مشخص شده است نوشته دقيق براي استفاده از اطلاعات بين كاربران در پيام هاي گوناگون موجود است.

هشدار دادن :

نقطه نهايي فراخواني شده اين پيغام را مي فرستد تا بيان كند كه كاربر فراخواني شده مطلع شده است در كنارايي ، قرار داد هشدار دهنده ، مرجع فراخواني و نوع پيام ، تنها اجزاء اطلاعات بين كاربراجباري است . اطلاعات سيگنالي اضافي ممكن است بازگشت داده شود اگر كه نقطه نهايي بخواهد كه هشدار خاصي را به سمت فراخواني كننده بفرستد. اجزاء بين كاربري اجباري در پيام هشدار دهنده شامل پارامترهاي مشابه مانند پيام ادامه فراخواني است .



پيشرفت :

پيام پيشروي مي تواند دروازه فراخوانده شود تا پيشروي را فراخواني كند ، بطور مشخص در صورت كارهمزمان با مدار سوئيچي در شبكه است . دليل اجزاء اطلاعات ، اگر چه انتخابي است ، در مورد استفاده از اطلاعات بكار مي رود اطلاعات بين كاربري شامل مجموعه مشابهي از پارامترها هستند كه براي ادامه فراخواني و پيامهاي هشدار بكار مي روند

سيگنال دهي اختياري نقطه نهايي :

مثال قبلي از دروازه بان ريشه دار فرض مي كند كه در وازه بان از نقطه نهايي فراخواني شده آدرس فراخواني سيگنال را مي داند . همانطور كه در شكل 13-4 مي توانيد مشاهده كنيد ، يك چنين وضعيتي مي تواند منجر به تبادل سيگنال شود . با داشتن كنترل دروازه بانهاي متفاوت دو نقطه نهايي درمثال ما، امان اين وجود دارد كه دروازه بان از نقطه نهايي فراخواني شده نداند كه آدرس سيگنال فراخواني از كدام نطقه نهايي فراخواني شده است . دروازه بان ممكن است تنها يك هم پوشاني براي نقطه نهايي داشته باشد ، كه در اين صورت بايد يك پيام درخواست موقعيت يا (RQ ) منتشر سازد تا دروازه بان نقطه نهايي فراخوان را مطلع سازد تا آدرس نقطه نهايي فراخوان را بدست آورد .

اگ دروازه بان متعلق به نقطه نهايي نابود كننده نخواهد كه سيگنال را دردست بگيرد، آنگاه بايد آدرس سيگنال فراخواني را با پيام تاييد موقعيت (LCF ) بفرستد ، در اين نقطه ، فراخواني به صورت قانوني و حجيم با توجه به مثال شكل 12-4 انجام شود . در صورت ديگر ، اگر دروازه بان در مثال شكل 12-4 بخواهند كه سيگنال فراخواني را در دست بگيرند بايد آدرس فراخواني خود را در LRQ بازگردانند ، در اين صورت مجموعه اي از حوادث اتفاق مي افتد كه مشابه شكل 11-4 خواهد بود . مجددا با پيام آگاه سازي و آزادسازي RAS نشان داده شده است . بنابراين ، برقراري ارتباط به مراتب ساده تر خواهد بود ، جهت دهي مجدد با استفاده از پيام سهولت اجباري نيست .

كنترل سيگنال دهي :

ما ذكر كرديم كه H.245 روي قراردادهاي مختلف در اين فصل چگونه كار مي كند . همانطور كه شرح داديم ، H.245 قراردادي است كه بين جلسات درگير برقرار مي شود و كنترل جريان رسانه را در دست دارد . براي اينكه به صراحت بيان مي كنيم دو طرف يك فراخواني صوتي ، اين قرارداد. وظيفه كنترل بخش هاي مختلف را برعهده دارد. براي فراخواني هاي پيچيده تر چند رسانه اي ، اين قرارداد وظيفه برعهده گرفتن مسووليت جريان را براي توابع مثل همزمان كردن برنامه ها رابين صدا و تصوير را ايجاد مي كند .

H.245 مناسب براي استفاده در VOLP نيست ، علاوه براين پروتكل كه بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرد توسط تعداد زيادي از برنامه ها استفاده مي شود . مشخصات شامل حجم زيادي از اسناد مي شود مقصود در اين كتاب تشريح H.245 نيست . بلكه بيشتر تامين آشنايي بانحوه كار در محيط H.323 است و درك بهتر پيام ها وبرنامه ها و توابع موجود مي باشد .

گروه بندي پيام هاي H.245

H.245 با ارسال مطالب زيادي درگير است كه در زير چند گروه از آنها آورده شده است

درخواست ها : درخواست ها پيام هايي هستند كه نياز دارند كه برخي اعمال براي آنها به صورت فوري انجام شود