تئوری منظر و نوسازی شهری

سال ها است که طرح های معمول توسعه شهری
یعنی طرح جامع و طرح تفصیلی به علت نقایص متعدد
در زمینه های مختلف از تئوری و مبانی نظری گرفته تا
روش شناسی، تکنیک ها، عدم پیش بینی ساز و کارهای
اجرا و تحقق پذیری در کشورهای مبدع آنها، از دستور
کار خارج شده است. ولی در کشور، به دلیل گوناگونی
هنوز به قوت و قدرت خود از جایگاه مستحکم قانونی
و ویژه ای برخوردار است. از جمله موارد ملموس
ناکارامدی طرح های جامع و تفصیلی بحث نوسازی
بافت های فرسوده است؛ ب هطوری که ساز و کارهای
معمول این طرح ها که برای بافت های متوسط شهری با
شرایط خاصی قابل اجرا است، در بافت های فرسوده و
تاریخی که شرایط کالبدی، اجتماعی و اقتصادی ویژه و
پیچیده تری دارد، غیرقابل استفاده است. این ناکارامدی
از ی کسو و لزوم تهیه طرح های قابل تحقق در بخش
وسیعی از بافت های شهری کشور که تحت عنوان بافت
فرسوده شناسایی شده بودند، از سوی دیگر، سبب شد
و نگرش » منظر « تا با استفاده از بومی سازی تئوری
» شرح خدمات منظر شهری محله « ، سیستمی به شهر
به عنوان طرح های موضعی نوسازی و احیای بافت های
تاریخی و فرسوده تهیه و تدوین شود. این نوشتار به
در » طرح منظر شهری محله « معرفی و بررسی ظهور
ادبیات طرح های توسعه شهری، به ویژه طرح های
نوسازی باف تهای فرسوده م یپردازد.