ﺧﻼﺻﻪﻛﺘﺎب اﻗﻠﻴﻢوﻣﻌﻤﺎريﻣﺮﺗﻀﻲﻛﺴﻤﺎﻳیی

ﺗﺎﺑﺶآﻓﺘﺎب "آﻓﺘﺎب" ﭘﺮﺗﻮﻳﻲ اﻟﻜﺘﺮوﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﻲ اﺳﺖ ﻣﻴﻜﺮون و ﻃﻮل ﻣﻮج 0/7 ﺗﺎ 0/4 ﻣﻴﻜﺮون ، ﭘﺮﺗﻮي ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ 0/4 ﺗﺎ 0/28 . ﻃﻮل ﻣﻮج ﭘﺮﺗﻮي ﻓﺮاﺑﻨﻔﺶ ﻣﻴﻜﺮون اﺳﺖ. ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺷﺪت ﺗﺎﺑﺶ آﻓﺘﺎب در ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺮﺗﻮ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ آن اﺳﺖ، وﻟﻲ ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤﻲ از 0/76ﭘﺮﺗﻮي ﻓﺮو ﻗﺮﻣﺰ ، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ از اﻧﺮژي ﺣﺮارﺗﻲ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﺮﺗﻮي ﻓﺮو ﻗﺮﻣﺰ ﻣﻲ ﺷﻮد. دﻣﺎي ﻫﻮا ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﻤﻲ ﻳﺎﺑﺪ.وﻟﻲ ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﻫﻮا، ﮔﺮﻣﺎي ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﻛﻪ در اﺛﺮ ﭘﺮﺗﻮ ﻫﺎي ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﮔﺮم ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻲ آورﻧﺪ و ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﮔﺮم ﺷﺪه ﻫﻮا ، ﮔﺮﻣﺎي ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ ﻫﻤﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻻﻳﻪ ﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.ﺟﺮﻳﺎن ﻫﻮا و ﺑﺎد ﻧﻴﺰ ﻻﻋﺚ ﺗﻤﺎس ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻮده ﻫﺎي ﻋﻈﻴﻢ ﻫﻮا ﺑﺎ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮم ﺷﺪن ﻫﻮا ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺗﻐﻴﻴﺮات روزاﻧﻪ وﺳﺎﻻﻧﻪ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻫﻮا، ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺳﻄﺢ ﻣﻮرد ﺗﻤﺎس آن ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد. ﺳﻄﺢ درﻳﺎ ﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻨﺪﺗﺮ از ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ در اﺛﺮ ﺗﺎﺑﺶ آﻓﺘﺎب ﮔﺮم ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ، اﺧﺘﻼف زﻳﺎدي ﺑﻴﻦ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺳﻄﺢ ﺧﺸﻜﻲ و ﺳﻄﺢ درﻳﺎ وﺟﻮد دارد. در ﻧﺘﻴﺠﻪ ، در ﻳﻚ ﻋﺮض ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺛﺎﺑﺖ ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﮔﺮم ﺗﺮ و در زﻣﺴﺘﺎن ﺳﺮد ﺗﺮ از ﺳﻄﺢ درﻳﺎﺳﺖ ارﺗﻔﺎع از ﺳﻄﺢ درﻳﺎ ﻧﻴﺰ، درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻫﻮا را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﻜﻨﺪ و در ﻳﻚ ﻋﺮض ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﻣﺸﺨﺺ ، ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﻛﻪ در ارﺗﻔﺎع ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻗﺮار دارﻧﺪ ،ﺳﺮدﺗﺮ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.