مقاله بررسي بروسلوز در اطفال

مقاله بررسي بروسلوز در اطفال در 20 صفحه ورد قابل ويرايش

چكيده:

هدف از بررسي بروسلوز در اطفال نشان دادن شايع ترين علايم باليني و يافتن بهترين روش آزمايشگاهي جهت تشخيص بيماري و بررسي راههاي شايع انتقال و چگونگي پيشگيري از آن و نهايتاً مقايسه روش هاي مختلف درماني و يافتن موثرترين راه درمان است.

موارد و روشها: اين تحقيق از نوع گزارش سري موارد و نوعي مطالعه توصيفي گذشته نگر مي‎باشد كه بر روي پرونده هاي بيماران بستري بهرامي بين سالهاي 84-1374 انجام گرفته است.

نتايج: بيشترين شيوع بيماري در سنين 8-7 سال بود. كوچكترين بيماران 1 سال و بزرگتر آنها 14 سال سن داشت. 15 نفر از بيماران (5/62%) از جنس مذكر و 9 نفر (5/37%) از جنس مؤنث بودند. سابقه مصرف لبنيات محلي غيرپاستوريزه در 18 نفر از بيماران (5/77%) مثبت بود. تظاهرات باليني شامل: تب در 23 نفر (8/95%) و آرترالژي در 20 نفر (5/78%) و تعريق شبانه در 12 نفر (50%)، لنفادنوپاتي در 9 نفر (5/37%) اسپلنومگالي در 7 نفر (2/29%) بود. عوارض بيماري شامل: آرتريت در 21 نفر (5/87%)، آنمي در 12 نفر (50%) و لكوپني در 4 نفر (7/16%) لكوپني، 3 نفر (9/14%) لكوسيتوز بودند.

تست رايت در 20 نفر، با تيتر 320: 1 مثبت بود، در 3 نفر با تيتر 1:1280 مثبت بود و تنها در يك مورد تيتر 1:160 وجود داشت. تست 2ME در همه بيماران مثبت بود.

آزمايشات LFT در 10 بيمار انجام گرفت و فقط در سه مورد، رايز آنزيمهاي كبدي وجود داشت. كشت خون در 18 بيمار انجام گرفت و نتيجه منفي گزارش شد.

تمام بيماران با درمان هاي آنتي بيوتيكي بهبود يافتن و هيچ موردي از عود بيماري گزارش نشد.

استنتاج: با توجه به تظاهرات باليني غير اختصاصي بروسلوز، بايد اين بيماري را در تمام اطفال با علائم تب طول كشيده در نظر داشت.

مقدمه

-بروسلوز بيماري مشترك بين انسان و دام است كه در اثر تماس با حيوانات يا فرآورده هاي دامي آلوده و يا مصرف لبنيات محلي غيرپاستوريزه به انسان منتقل مي گردد.

- اين بيماري با نامهاي مختلف بروسلوز، تب مالت، تب مديترانه، تب مواج شناخته شده است.

- بروسلوز در تمام جهان وجود دارد مخصوصاً در كشورهاي ناحيه مديترانه، شبه جزيره عربستان، شبه قاره هند، مكزيك و كشورهاي امريكاي لاتين





تاريخچه

عامل بيماري براي اولين بار در سال 1886، توسط ديويد بروس پزشك انگليسي از طحال سرباز تلف شده در جزيره مالت جدا گرديد و ميكوكوس مليتنيس نام گرفت. در سال 1920، ميرشا به افتخار كشف اوليه بروس، اين باكتريها را بروسلا نامگذاري كرد.

در ايران، عامل بيماري در سال 1311 شمسي در انيستيتوپاستور از كشت خون انسان جدا گرديد.


اتيولوژي:

بروسلوز، در انسان مي‎تواند از يكي از چهار گزينه زير ناشي شود:

1- بروسلا مليتنسيس: شايعترين و مهاجم ترين علت بروسلوز در جهان است كه عمدتاً از بز، گوسفند، شتر كسب مي‎شود.

2- بروسلا آبورتوس: از گاو سرايت مي‌كند.

3- بروسلا سوئيس: از خوك منتقل مي گردد.

4- بروسلا كنيس: از سگ انتقال مي يابد.

- اين باسيل كوچك و گرم منفي، هوازي، يك انگل اختياري داخل سلولي، بدون اسپور، غيرمتحرك و فاقد كپسول است.

- كلني هاي بروسلا در محيط كشت غني در درجه حرارت 37 درجه سانتيگراد و 7/6=PH پس از 5-2 روز به صورت كوچك به قطر يك ميليمتر، محدب، صاف، شفاف رشد مي نمايند.


اپيدميولوژي:

- شيوع جهاني بيماري بروسلوز انساني معلوم نيست علت اين موضوع كيفيت غيريكنواخت سيستم هاي اطلاع رساني و گزارش بيماري در بسياري از كشورهاست. بيماري بروسلوز در كشورهاي ناحيه مديترانه- شبه جزيره عربستان- شبه قاره هند و آمريكاي جنوبي و مكزيك شايع تر است.

- پراكندگي بيماري بروسلوز در ايران بدين گونه است.

استانهاي با آلودگي شديد: لرستان، ايلام، همدان

استانهاي با آلودگي متوسط: چهار محال و بختياري، مركزي، كرمانشاه

استانهاي با آلودگي كم: آذربايجان شرقي و غربي، كردستان، فارس، اصفهان



- راههاي انتقال بيماري بروسلوز:

1- از طريق مصرف فرآورده هاي لبني غيرپاستوريزه

2- از طريق تماس مستقيم با گوشت و خون حيوان آلوده

3- از راه استنشاق هواي آلوده به گرد و خاك آغشته به مدفوع و ادرار دام

4- از طريق پاشيده شدن اتفاقي واكسن زنده بروسلا بر روي ملتحمه چشم، حين واكسيناسيون حيوان و يا پاشيده شدن مايع آمنيوتيك حيوان باردار در موقع زايمان به چشم و بيني دامپزشك.

راههاي انتقال ديگر بيماري:

- انتقال از طريق آميزش جنسي - انتقال از طريق شير مادر - انتقال داخل رحمي




- اپيدميولوژي بروسلوز در بين اطفال ايراني:

در روستاها و ايلات و عشاير ايران كودكان از بود تولد و بلكه از ابتداي حيات جنيني خود در تماس با دام هاي آلوده، محصولات دامي خام و وسايل كشاورزي مي باشند.

به طور خلاصه راه هاي انتقال بروسلوز در اطفال عبارت است از:

1- تغذيه با شير خام در دوران شير خوارگي و بعد از آن

2- مصرف لبنيات خام نظير پنير و خامه روستايي

3- خوردن دنبلان آلوده كه خوب پخته نشده باشد.

4- تماس مستقيم با نوزادان متولد شده حيوانات (گوساله، بزغاله)

5- تماس مستقيم با نسوج حيواني آلوده نظير مثانه حيوانات ذبح شده

6- از طريق افشانه هاي (آئروسل) موجود در هواي آغل

7- به هنگام بازي با وسايل كشاورزي، از طريق پوست آسيب ديده

8- از طريق پاها و دست هاي ترك خورده كودكان روستايي

9- تغذيه با شير آلوده مادر و انتقال داخل رحمي را نيز در بروسلوز مادرزادي دخيل دانسته اند.



تشخيص:

1- شرح حال دقيق از بيمار كه شامل: سؤالاتي در مورد محل زندگي بيمار- شغل بيمار- سابقه مصرف لبنيات غير پاستوريزه تماس با حيوانات، در تشخيص بيماري نقش مهمي دارد.

2- در آزمايش CBC بيماران: WBC اغلب نرمال و يا لكوپني- لكوسيتوز وجود دارد.

- آنمي- ترومبوسايتوپني شايع است

نتيجه ESR در تشخيص بروسلوز اهميتي ندارد.

3- تشخيص قطعي بيماري با كشت از خون- آسپيراسيون مغز استخوان و يا بافتهاي ديگر انجام مي‌‌گيرد.

- كشت خون در 80-70% موارد مثبت مي‌گردد (فقط در مواقع حاد بيماري)

- تست سرولوژي شامل رايت، 2ME، كومبس رايت- در تشخيص بيماري اهميت دارد.

- تست رايت: در مناطق غيرآندميك تيتر 1:160 براي بيش از يكبار، تشخيصي و در مناطق آندميك تيتر 1:320 تشخيصي است.

- تست 2ME: آنتي‌بادي IgG را مي‌يابد و تيتر بالاتر از 80/1 عفونت فعال را نشان مي‌دهد. تيترهاي خيلي بالا و يا تيترهاي بالاي IgG بعد از درمان بيماري نشان‌دهنده عفونت مزمن و يا عود بيماري هستند.

- به علت پديده پروزون و وجود آنتي‌بايدهاي بولكان كه از نوع IgA هستند و مانع آگلوتيناسيون IgM و IgG مي‌شدند نتيجه تست رايت منفي مي‌گردد و براي از بين بردن اين حالت سرم را در رقت‌هاي مختلف آزمايش مي‌كنند.