توضیحات:
گزارش کارآموزي عمران-برپايي ساختمان مرکزي فرهنگسراي معرفت در 21 صفحه ورد قابل ويرايش


بازديد از زمين و ريشه کني

قبل از شروع هر نوع عمليات ساختماني بايد زمين محل ساختمان بازديد شده و وضعيت و فاصله ي آن نسبت به خيابان ها و جاده هاي اطراف و همچنين چگونگي دسترسي به خيابان هاي اصلي مورد بازرسي قرار گيرد. بعد از بررسي هاي کافي و در صورت نبود مشکل اقدام به آغاز پروژه مي نماييم. در اين بررسي ها بايد دقت شود تا ما مشکلي از لحاظ ورود و يا خروج ماشين آلات نداشته باشيم و ضمنا جاي کافي براي مصالح پاي کار فراهم کنيم. سپس نسبت به ريشه كني( كندن ريشه هاي نباتي كه ممكن است در زمين روييده باشند ) اقدام مي شود و خاك هاي اضافي به بيرون حمل گردد و بالاخره بايد شكل هندسي زمين و زواياي آن كاملا معلوم شده وبا نقشه ساختماني كاملا مطابقت داشته باشد

2. پياده سازي نقشه

پس از بازديد محل وريشه‌كني ، نوبت به پياده کردن نقشه بر روي زمين مي شود. منظور از پياده كردن نقشه يعني انتقال نقشه ساختمان از روي كاغذ بر روي زمين به وسيله ابزار آلات در دسترس با ابعاد اصلي به طوري كه محل دقيق پي ها و ستون ها و ديوار ها و عرض پي ها روي زمين به خوبي مشخص باشد. بايد دقت داشت که اين مرحله يکي از مهمترين مراحل ساخت مي باشد چرا که کوچکترين اشتباهات در اين مرحله قابل صرفنظر نبوده و اگر اين خطا ها از مقدار مجاز آيين نامه اي بيشتر باشد ، بايد اقدام به تخريب کل ساختمان کرد. حال براي پياده كردن نقشه دو راه داريم اگر ساختمان مهم و بزرگ بود مي بايست از دوربين هاي نقشه برداري استفاده شود ولي براي پياده كردن نقشه ساختمان هاي معمولي و كوچك از متر و ريسمان بنايي مي توان بهره برد که دقت لازم براي کارهاي معمولي را دارند. براي پياده كردن نقشه با متر و ريسمان كار ابتدا بايد محل كلي ساختمان را روي زمين مشخص نموده و بعد با كشيدن ريسمان كار به يكي از امتداد هاي تعيين شده و ريختن گچ ، يكي از خطوط اصلي ساختمان را تعيين کرد و بعد خطوط ديگر را با همين روش مشخص مي كنيم . البته براي ايجاد زاويه ي قايمه مي توان از اعداد فيثاغورثي بهرا برد مانند اعداد 3و4و5 که در آن دو تاي اولي اضلاع جانبي اند و عدد آخر که از همه بزرگتر مي باشد مقدار عدد وتر مي باشد

عرض و طول و عمق پي ها كاملا بستگي به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاك محل ساختمان دارد در ساختمان هاي بزرگ قبل از شروع كار بوسيله آزمايشات مكانيك خاك قدرت مجاز تحملي زمين را تعيين نموده واز روي آن محاسبات ابعاد پي را تعيين مي نمايند ولي در ساختمان هاي كوچك كه آزمايشات مكانيك خاك در دسترس نيست بايد از مقاومت زمين در مقابل بار ساختمان مطمئن شويم . اغلب مواقع قدرت مجاز تحملي زمين براي ساختمان هاي كوچك با مشاهده خاك پي و ديدن طبقات آن و طرز قرار گزفتن دانه ها به روي همديگر يا با ضربه زدن به وسيله كلنگ به محل پي قابل تشخيص مي باشد .



3. گود برداري

در اين قسمت از عمليات اقدام به خاکبرداري محل نقشه مي شود تا به خاک بکر رسيد. انجام اين عمل به آن علت است که همانطور که گفتيم زمين ، بار کلي ساختمان را تحمل مي کند لذا بايد پي ها بر روي يک سطح محکم و بدون رانش قرار بگيرد تا در آينده پس از اتمام پروژه و در نتيجه ي بارگذاري ، پي ها نشست بيش از حد نداشته باشند و يا اينکه نشستهاي متفاوت داشته باشند. البته اگر زمين موجود ، بدون خاکبرداري ، بکر باشد ، باز هم بايد اقدام به گودبرداري کرد. اين عمل بدان علت است که همانطور که مي دانيم پي از قسمتهاي مهم سازه مي باشد. و جنس آن از بتن مي باشد همانطور که مي دانيم بتن از دو المان آرماتور آهني و ملات سيمان ماسه شن تشکيل شده است. آهن در مقابل سولفاتها و موادي همچون کلر و آب حساس است و در صورت وجود اين عوامل در کنار آهن ، آهن زنگ زده و مقاومت فشاري و کششي خود را از دست مي دهد. همچنين ملات سيمان هم در مقابل آب ضربه پذير است و مقاومت خود را از دست مي دهد. بنابر اين سطح زيرين پي ها بايد حداقل 1.5 الي 2 متر پايين تر از تراز کف زمين باشد.

در موقع گودبرداري چنانچه محل گودبرداري بزرگ نباشد از وسائل معمولي مانند بيل و كلنگ و فرقون ( چرخ دستي ) استفاده مي گردد , براي اين كار تا عمق معيني كه عمل پرتاب خاك با بيل به بالا امكان پذير است ( مثلاً 2 متر ) عمل گود برداري را ادامه مي دهند و بعد از آن پله اي ايجاد نموده و خاك حاصله از عمق پائين تر از پله را روي پله ايجاد شده ريخته و از روي پله دوباره به خارج منتقل مي نمايند . براي گود برداري هاي بزرگتر استفاده از بيل و كلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسايل مكانيكي مانند لودر و غيره استفاده شود . در اين گونه موارد براي خارج كردن خاك از محل گود برداري و حمل آن بخارج كارگاه معمولاً از سطح شيبدار استفاده مي گردد . بدين طريق كه در ضمن گودبرداري سطح شيبداري در كنار گود براي كاميون و غيره ايجاد مي گردد كه بعد از اتمام كار اين قسمت بوسيله كارگر برداشته مي شود .

استفاده از ديوارهاي مانع :

چون ايجاد شيب مورد لزوم موجب كار اضافي براي حمل خاك بيشتر به خارج و انتقال مجدد آن بعد از ساختن ديوار مورد لزوم به پشت ديوار مي باشد لذا براي جلوگيري از پرداخت هزينه بيشتر و عدم انجام كار اضافي در موقع گودبرداري در زمينهاي سست بعضي وقتها در صورت امكان اقدام به ايجاد ديوارهاي مانع مي نمايند كه در اينجا از نوع چوبي مي باشد .

4. پياده کردن محل پي ها و شناژها و آرماتور گذاري

بعد از گود برداري و مشخص نمودن محل پي ها و شناژ هاي رابط پي ها ابتدا در محل هاي مورد نظر در حدود 40 تا 50 سانتي متر ملات آهك و شفته ريخته مي شود . شفته مخلوطي است از خاك مناسب و آهك شكفته و آب . ( خاك مناسب براي شفته خاكي است كه قطر دانه هاي تشكيل دهنده آن از لحاظ بزرگي و كوچكي متفاوت بوده به طوري كه دانه هاي ريزتر فضاي خالي بين دانه هاي درشت تر را پر نموده و در نتيجه جسم متراكم و توپري بدست مي آيد . ) بعد از شفته ريزي ، در حدود 5 الي 10 سانتي متر بتن مگر روي آن ريخته مي شود به اين بتن ، بتن لاغر هم گفته مي شود چرا که بتني است كه سيمان آن نسبت به ساير بتن ها كم بوده و در حدود 100 الي 150 كيلو گرم در متر مكعب مي باشد. اين کار به دو دليل انجام مي شود. اول آنكه حد فاصلي بين بتن اصلي و خاك مي باشد دوم آنكه سطح پي را با اين بتن رگلاژ مي نمايند تا بتن اصلي پي روي سطح صافي قرار گيرد .

بعد از اين مرحله بر حسب اينكه پي از چه نوعي باشد مطابق با نقشه آرماتور چيني صورت مي گيرد . آرماتور چيني در پي هاي منفرد به اين صورت انجام مي گيردكه تك تك پي ها از روي نقشه دقيقا مطالعه شده و طول آرماتور ها و شماره آرماتور ها دقيقا مشخص مي شود ( تمامي آرماتورها در ساختمان هاي بتني آجدار مي باشد ) سپس بوسيله قيچي و آچار هاي مخصوص مطابق نقشه آرماتور ها را بريده و خم مي كنند . براي پي هاي منفرد يك رديف آرماتور به صورت شبكه اي در زير فنداسيون قرار داده مي شود كه آرماتور هاي هر رديف شبكه را به وسيله سيم مفتول ( نمره 4 يا 6) به آرماتور هاي رديف ديگر شبكه متصل مي شود . به دليل اينكه مقاومت فشاري بتن خوب بوده و مقاومت كششي آن در حد مطلوب نمي باشد و با توجه به اينكه در پايين پي منفرد كشش اتفاق مي افتد لذا شبكه آرماتور را در پايين قرار مي دهيم . همچنين از شناژهايي هم ، جهت اتصال فنداسيون هاي مجاور به هم استفاده مي كنيم . علت اجراي شناژ اين است که پي ها به هم متصل شده و در مقابل بارهاي افقي مانند باد و زلزله ايمن شوند. بايد توجه داشت که هر پي بايد حداقل توسط دو شناژ عمود بر هم مهار شود. در صورتي كه يكي از فنداسيون ها در محيط اطراف ساختمان قرار گيرد شناژي كه براي اتصال اين فنداسيون به فنداسيون ديگر كه در محيط نيست به كار مي رود قويتر از بقيه شناژ ها انتخاب مي شود. اين اقدام بدان علت است که چون ستون وارد بر اين پي هاي محيطي به دلايل معماري نمي تواند در وسط فنداسيون قرار گيرد و بايد در كناره آن قرار گيرد ، در اين صورت بر قسمت بالايي شناژ رابط نيروي كششي بيشتري وارد مي شود و به همين دليل اين قسمت از شناژ قويتر انتخاب مي شود و معمولا در اين شناژ ها تعداد آرماتور هاي بالايي بيشتر از تعداد آرماتور هاي پاييني مي باشد ( معمولا 3 به 5 ) . علاوه بر آرماتور هاي شناژ ، آرماتور هاي ريشه ستون ها نيز قبل از بتن ريزي كار گذاشته مي شود . طول اين اين ريشه ها معمولا 1.2 متر يا بيشتر انتخاب مي شود. در قرار دادن اين آرماتور ها با دقت فوق العاده زيادي کرد و فاصله آكس به آكس ستون ها و رديف آن ها بايد كاملا مطابق با نقشه باشد . ( امتداد ستون ها بايد با دوربين يا ريسمان كار كنترل شود ) چون آكس ستون هاي طبقات بايد در يك امتداد قايم قرار گيرند و در صورتي كه دو ، سه سانتي متري اشتباه شود اين اشتباه تا آخرين طبقه ساختمان ادامه پيدا مي كند.





7. اجراي ستونها

بعد از بتن ريزي پي ، قفسه آرماتور هاي ستون را كه از قبل مطابق با نقشه بافته و آماده شده است به آرماتور هاي ريشه متصل مي نمايند اين كار بايد حداقل 3 الي 4 روز بعد از بتن ريزي پي انجام شود زيرا در غير اين صورت با توجه به اينكه بتن پي هنوز سخت نشده است در اثر لنگر آرماتور هاي ستون ميلگرد هاي ريشه از جاي خود تكان خورده و پي متلاشي مي شود . بعد از بستن آرماتور هاي ستون براي تثبيت موقعيت هر ستون ، ابعاد آن را بوسيله تيرهاي چوبي در پاي ستون مشخص مي نمايند بايد توجه داشت كه هيچوقت نبايد براي تثبيت ابعاد ستون باريختن بتن در پاي آن اقدام نمود .

سپس قالب هاي فلزي يا چوبي را كه از قبل آماده نموده اند در اطراف ستون قرار داده و آن را بوسيله سيم نجاري و ميخ و يا ميلگردهاي مخصوص به همديگر متصل مي نمايندو آنگاه قالب را توسط شاقول بنايي شاقول مي کنيم. اين عمل بدان علت است تا ستون کاملا بر پي عمود باشد تا نيروهاي محوري به راحتي به پي زيرين منتقل شوند و اگر ستون عمود بر پي نباشد ، نيروهاي محوري باعث ايجاد لنگر شده و سبب تخريب ناگهاني آن مي شوند. سپس قالب را بوسيله چهار عدد تير چوبي در جاي خود مستحكم مي نمايند .

بعد از تثبيت كامل موقعيت ستون ، محور آن را با ستون هاي مجاور از بالاي ستون و پايين ستون اندازه مي گيرند. همچنين شماره آرماتور ها و فاصله خاموت ها را مطابق با نقشه كنترل كرده و در صورت درست بودن اقدام به بتن ريزي مي نمايند . در كارگاه هاي كوچك كه بتن ستون ها دستي ريخته مي شود بهتر است بتن مخصوص ستون را قدري رقيق تر تهيه نمايند تا به خوبي قالب خود را پر كند البته بايد توجه نمود كه براي تهيه بتن رقيق مي بايد از عيار سيمان بيشتر استفاده نمود . به تدريج كه قالب را پر مي نمايند بايد دقت نمود كه بتن تمام زواياي قالب و ميلگردها را پر نمايد تا بعد از قالب برداري بتن ريخته شده كرمو نباشد . براي اين كار مي توان با نواختن ضربه هاي ملايم و يكنواخت به بدنه قالب بتن را جابجا نمود .

در مورد ستون ها معمولا به محض آنكه بتن حالت رواني خود را از دست بدهد و بتواند شكل هندسي خود را حفظ كند قالب آن را باز مي كنند و اين در حدود 48 ساعت بعد از بتن ريزي مي باشد در موقع باز كردن قالب بايد توجه شود كه قالب را با احتياط طوري جدا كنند كه گوشه هاي تيز ستون خراب نشود . بعد از باز كردن قالب ها بايد مدتي بتن تازه را آب داد در مورد ستون ها معمولا براي اين كار دور ستون تازه ريخته شده را با گوني پوشانيده و اين پوشش را مرطوب نگاه ميدارند در غير اين صورت سطح بتن ترك خورده و موجب نفوذ هوا به داخل بتن شده و آرماتور به كار رفته در آن در معرض خورندگي واقع گرديده و موجب ضعف قطعه خواهد شد .

8. اجراي تيرها و سقف ها

تيرها قسمتي از ساختمان هاي بتني مي باشند كه بار سقف را به ستون منتقل نموده و ستون به پي و بالاخره پي به زمين منتقل مي نمايد. بعد از اتمام بتن ريزي كليه ستون ها و قالب برداري از آن ها ، اقدام به قالب بندي تير هاي اصلي مي نمايند. در ساختمان هائي كه سقف آن تيرچه و بلوك مي باشد معمولا سقف و تيرچه را يكپارچه بتن ريزي مي نمايند .