توضیحات:
گزارش کارآموزي تخريب و ساخت يك ساختمان چهار طبقه در 40 صفحه ورد قابل ويرايش




تخريب

ابتدا تخريب بناي قديمي جهت آماده سازي محل اجراي ساختمان جديد و احداث پروژه مسكوني جديد در اين مرحله با توجه به اهميت مكان و همچنين بناهاي اطراف بايستي ساختمان تخريب گردد .اولين قدم در تخريب بناي قديمي توجه به نوع بناهاي اطراف آن از حيث استحكام مي باشد كه در اين پروژه بناهاي سه طرف آن كه سمت غرب و شرق آن ساختمان مسكوني قديمي و فاقد اسكلت بندي بوده و فونداسيون هم ندارند و ساختمانهايي بسيار ضعيف از نظر بار جانبي مي باشند و سمت شمال آن هم كه ديوار حياط همسايه مي باشد كه آن هم به جهت قديمي بودن و همچنين مجاورت با باغچه داراي پي بسيار ضعيف و قابل نشست مي باشد .لذا با توجه به دو طبقه بودن ساختمان به محض تخريب طبقه دوم بايستي ديوارهاي همسايه هاي شرقي وغربي شمع بندي گردد و از وارد كردن ضربه هاي خيلي زياد به آنها خودداري كرد پس از تمام شدن تخريب طبقه دوم نوبت به تخريب طبقه اول مي گردد كه در اينجا با توجه به اينكه نسبت ارتفاع پروژه از ارتفاع دو بناي مجاور كمتر است و به جهت اينكه اين بناها بصورت ناخواسته تكيه گاه هم در برابر نيروهاي جانبي بوده اند لذا كار كمي مشكلتر مي گردد و بايد بسيار با احتياط اين طبقه برداشته شود . به محض برداشته شدن سقف طبقه اول و تخليه نخله ها شمع هايي بصورت مايل از وسط ساختمان در حال تخريب به ساختمان ها ي مجاور زده مي شود بدين صورت (شكل 1)













سپس نسبت به برداشتن ديوارهاي جانبي پروژه اقدام گردد تا اينكه ريشه ديوارها نيز بيرون بيايد .

و بدين صورت تقريباكار تخريب پايان مي يابد .اما قسمت مشكل تر اجراي پروژه در خاكبرداري آن است .زيرا با توجه به نقشه يك طبقه جهت استفاده براي مكان ورزشي و….بايستي ارتفاع پايين تر از سطح زمين ساخته شود . بدين منظور ابتدا تا نصف پلان زمين در دو جهت هر دو ساختمان شرقي وغربي خوب شمع بندي مي گرددتا آنكه ارتفاع آن تقريبا نيمي از پلان ساختمان باشد خاك آن نيم ديگر زمين تا ارتفاع مورد نظر برداشته مي شود. در اين مرحله از قسمت خاك برداري شده زير ساختمانها شمع بندي مي شود . البته لازم به ذكر است كه گود برداري با فاصلاه يك متر ويا هفتاد سانتي متر از دو ساختمان صورت مي گيرد.سپس بوسيله كارگر و نه با لودر جاي چند شمع از جداره گود برداشته مي شود تا شمعها دقيقا در مرز ساختمانها كاشته شوند بدين صورت (شكل ?)

وبدين صورت نصف بعدي هم گود برداري مي شود .البته بايستي توجه داشت كه پاي شمع هاييكه در زير ساختمان قرار مي گيرند چه شمع هاي مايل و چه شمع هاي عمودي نبايستي شناژها قرار گيرند در مورد شمع هاي عمودي بايد در ارتفاع تا يك متر بالاتر از سطح گود قرار گيرند تا در داخل بتن فونداسيون قرار نگيرند و براي فونداسيون مشكلي پيش نيايد . و بدين صورت كار خاكبرداري هم پايان مي گيرد .



فونداسيون

مرحله بعدي كرسي چيني فونداسيون (ويا پياده كدن واجراي شناژها ) مي باشد . در اين قسمت طرح شناژها با گچ ريخته شده وبا آجر و ملات و ماسه و سيمان عيار خيلي پايين چيده مي شود اكنون نوبت به كندن و برداشتن خاك مانده (فاصله تا مجاورت پي ساختمانها جانبي )ميرسد كه با توجه به مقاومت خاك منطقه و مقاومت آن از زير خاك برداشته مي شود تا پي هاي جانبي ساختمان هم ساخته شود . پس از اجراي شناژها نوبت به كشيدن ملات مگر در كف فونداسيون مي رسد .ملات مگر ملات ماسه وسيمان با عيار پايين است كه صرفا جهت بدست آوردن يك سطح صاف در زيز فونداسيون مي باشد و هم چنين قطع ارتباط بين بتن فونداسيون ريخته شده و خاك مي باشد .زيرا در صورت ارتبا ط سيمان داخل بتن بهمراه آب بتن در زمان پس دادن آب از بتن خارج شده و به داخل خاك مي رود و بدين ترتيب بتن پوك مي شود .همچنين بتن مگر ارتباط بين ميلگردهاي قرار گرفته در فو نداسيون و خاك كه باعث زنگ زدگي آنها مي شود جلوگيري مي كند .براي اجراي بتن مگر بايستي توجه داشت كه سطح فونداسيون پس از كشيدن بتن مگر بايد كاملا تراز و صاف باشد تا ارتفاع ساختمان در نقاط مختلف ساختمان

برابر باشد .شكل (3)



مرحله بعدي آرماتور گذاري در فونداسيون مي باشد .اين كار بوسيله خبره اين كار صورت مي گيرد و از شبكه هاي ميلگردي خاصي كه به شكل سبد مي باشد

در زير ستونها اتفاده مي گردد.پي هاي ستونها هم بوسيله شناژها به همديكر وصل مي شود وظيفه شناژها فقط ارتباط دادن پي ها به يكديگر بوده و از حركت آنها به سمت همديگر جلوگيري مي كنندو هيچ گونه نقشي در تحمل بارها ي ثقلي كه از ستون به فنداسيون وارد مي شود ندارند .البته لازم ابه ذكر است كه اين موضوع در مورد پي هاي باسكولي تفاوت دارد .در زمان آرماتور بندي موارد زير تكرار مي شود :



1)فاصله ميلگردهاي سبدها معمولا بيشتر از مس 7 است البته اين موضوع به ميزان بار وارده بر فونداسيون بستگي دارد .ولي حتي الامكان بايد اين فواصل

به گونهاي باشد كه عبور بتن و ويبره به راحتي صورت گيرد .در زمان اجراي آرماتور گذاري صفحات ستونها هم كه با ميلگردهاي بصورت عمود بر آنها بر روي سبدها طوري قرار مي گيرد كه ميلگردهاي متصل به صفحات بعنوان ريشه ستون در لابلاي شبكه سبد قرار گيرد و دقيقا تا زير سطح صفحه بتن ريخته مي شود .البته در زمان قرار گيري صفحات آنها را تنظيم مي كنند يعني آنها را از نظر اينكه در يك راستا باشند ودر محلهاي مورد نظر در نقشه قرار گرفته باشند و همچنين در يك تراز بودن آنها را دقيقا چك مي كنند . البته لازم به ذكر است كه پس از ريخته شدن بتن در فونداسيون سطح ترازي صفحات بهم مي خورد و بايستي دوباره آنها را چك كرد .زيرا تراز نبودن آنها با توجه به اينكه ستونها قبلا ساخته شده اند باعث اختلاف تراز سقفها ونامساوي بودن ارتفاع در نقاط يك يا چند طبقه مي شود .



بتن ريزي پي ساختمان :

قبل از ريخته شدن بتن در پي ساختمان ابتدا ديوارهاي جانبي فونداسيون و شناژها را بطور كامل با نايلون مي پوشانند اين عمل به چند دليل صورت مي گيرد :

خصوصيات بتني كه مصرف مي گردد :

اين بتن بايد خواص مورد نظر از لحاظ اسلامپ –عيار سيمان- نوع سنگدانه داشته باشد.مثلا نوع سنگدانه نبايد خيلي درشت و يا خيلي ريز باشندو هم چنين

نوع ماسه و شن موجود در كارگاه بايد تا حدودي با منحني دانه بندي مطابقت داشته باشد (دانه هاي موجود همه از يك اندازه باشند .) در مورد اسلامپ هم كه بسيار مهم است بعضي براي اينكه رواني بتن را بالا ببرند آب به آن اضافه مي كنند اين كار اگر چه باعث رواني بيشتر بتن و ريخته شدن راحت تر آن ميشود اما به مقاومت مشخصه بتن را كاهش مي دهد پس از اين لحاظ بتن ساخته شده را بخوبي كنترل كرد همچنين عيارسيمان هم مهم است .زيرا در شرايط فعلي كه سيمان كمياب است امكان استفاده كمتر از سيمان و پايين آوردن عيار آن وجود دارد.البته شدت اين كار به مهمي افزودن آب نمي باشد .زيرااين موضوع را همه حتي آنهائي كه بتن را مي سازند ميدانندكه كم كردن سيمان در بتن چه آثار سوئي رابدنبال دارد.اما مهمترين نكته همان توجه به اسلامپ بتن است.

پس از ريختن بتن نوبت به تراز كردن وتنظيم كردن صفحه ستونها ميرسد.كه اين كار معمولا يك تا دو ساعت پس از بتن ريزي صورت ميگيرد.صفحاتي كه از سطح تراز بالاترند با زدن ضربه پايين ميروندو آنهائي كه پايين ترندپس از شل كردن پيچها آنهارا بالا آورده وزيرشان ملات ماسه سيمان با عياربالا ريخته ميشود سپس با زدن ضربه با صفحات ديگر ترازشان ميكنند. پس از اتمام اين كار بايد مدتي صبر كرد تا بتن سفت شودوبه عبارتي به مقاومت مورد نظر برسد.از لحاظ استاندارد اين زمان 14تا 21روز است (بسته به نوع آب و هواوشرايط محيط).ولي متاسفانه در ايران معمولا بعد از 7روزستونها و اسكلت را روي فونداسيون سوار ميكنند واين كار بسيار نادرست ميباشدوحتي در جائي (در كارگاهي ديگر)ديده شده است بعلت اينكه ستون خيلي سنگين بر روي فونداسيوني كه مقا ومت فشاري بتن آن كامل نگرديده بود قرار گرفته بود باعث بوجودآمدن ترك در اطراف فونداسيون و در مرز با شنا ژها گرديده است.در پروژه هائي كه تا حدودي اصولي اجرا ميگردند اين زمان بين 14تا21روز است كه البته دراين زمان بتن توا نسته است تا حدودي به مقاومتي برسد كه بتواند فشار مورد نظر را تحمل كند.علاوه بر ريخته شدن بتن هم نگهداري آن بسيار مهم ميباشد كه بهترين شكل نگهداري آن آب دادن مرتب و بموقع تا زمانيكه بتن بطور كامل به مرحله خود كيري برسد (معمولا 28روز)بطور مستقيم در معرض آفتاب نبودن و مرطوب نگهداشتن سطح بتن بهترين راه وصول بدين منظور است.در اين مورد توصيه ميشود روزي دو تا سه باربه بتن آب داده شود.اين امردرمورد بتن سقفها هم خيلي مهم ميباشد.البته با توجه به اينكه بتن سقفها نازكتر از بتن فونداسيون است و زودتر خشك ميشود آبدادن به آن در دو يا سه روز اول كفايت مي كند .



اجراي سقف

پس از قرار دادن تيرها و تيرهاي اصلي نوبت به اجراي سقف مي شود .براي اين كار ابتدا تيرچه ها در جهت مشخص ريخته شده و زير آنها با استفاده از تيرهاي چوبي يا فلزي كه بصورت افقي و عمودي در زير تيرجه قرار مي گيرند اين كار براي اين است كه پس از ريختن بتن با توجه به اينكه سقف هنوز خود را نگرفته است از خيز تيرچه ها جلوگيري مي كند .پس از شمع بندي زير تيرچه ها وقرار دادن سفالها در بين آنها اكنون ميلگردهايي كه خيلي نازك هستند بصورت افقي و عمودي و عمود بر هم بر روي سقف نصب مي شود .ته اين ميلگردها بصورت عصا گچ مي گرددهدف از كاربرد اين ميلگردها هم يكپارچه كردن بتن مي باشد هيچ گونه وظيفه تحمل بار را ندارد .اين ميلگردهاكه بدون آج هستند بنام ميلگرد حرارتي در بازار شناخته مي شوند .







پس از ريخته شدن بتن سقف وخشك شدن آن شمعها برداشته ميشوند .ازلحاظ استاندارد برداشتن شمعها اين زمان بين 14تا 21روز است اما در حين اجرا بدليل نياز چوبها معمولا حداكثر پس از يك هفته تا ده روز شمعها برداشته ميشوند كه اين بخصوص در زمانيكه زير سقف بدون شمع باشد وشمعهاي سقف بالائي روي آن قرار گيرد باعث بوجود آمدن تركهاي ريزي در بتن ميگردد

نگهداري بتن سقف همانند فونداسيون ميباشد .البته تعداد آب دادنها كمتر است



خصوصيات تيرچه ها

تيرچه ها تيرهائي هستند كه جهت تحمل نيروهاي ثقلي (فقط ثقلي)و انتقال آنها به تيرهاي اصلي بكار مي روند تي رچه ها تشكيل گرديده از سه قسمت كه تعدادي ميلگرد به همراه يك قالب بنام فندوله در قسمت تحتاني تيرچه ويك ميلگرد زيگزاگ و يك ميلگرد در بالاي تيرچه بنام ميله حمل و نقل .هر كدام از اين اجزا وظيفه خاصي به عهده دارند مثلا ميلگردهاي قسمت پائين تيرچه جهت تحمل لنگر و ميلگردهاي زيگزاگ براي تحمل نيروهاي برشي و ميله حمل و نقل داراي وظيفهاي بينابين اين دو ميباشد وهمچنين جهت ارتباط بين زيگزاگها و حمل ونقل

تيرچه مي باشد بنا به كاربرد و نوع ومقدار نيروهاي وارد بر تيرچه تيرچه در طولهاي گوناگوني ساخته ميشود مثلا در كاربردهاي معمولي كه در ايران رايج است اين طول حداكثر 8متر ميباشد.همچنين نمره و تعداد ميلگردهاي تحتاني بر حسب طول و مقدار بارهاي وارد بر آنها تفاوت دارد .تيرچه ها بر حسب بلوكهائيكه در بين آنها قرار ميگيرند در فاصله هاي خاصي نصب ميشوند مثلا در سقف تيرچه بلوك معمولي كه بلوكهاي سفالي در بين تيرچه ها قرار ميگيرند فاصله تيرچه ها در حدود 40تا 50سانتيمتر است .دربعضي ديگر از سقفها بجاي بلوكهاي سفالي از بلوكهاي سيماني استفاده مي گردد .و در جاهاي ديگر از بلوكهاي سيماني كه با استفاده از ملات بتن پوكه ساخته شده اند و به جهت سبك بودن و راحتي كاربري مقبوليت گسترده اي يافته اند استفاده ميشود اخيرا از نوعي فوم بنام يونوليت نيز استفاده ميگردداين فوم داراي معيب و مزايائي است از جمله مهمترين مزاياي آن پيشرفت سريع كار و نيز سبكي و راحتي كاربرد ميباشد و از مهمترين معايب آنهم ضعف در برابر آتش سوزي است زيرانوع اوليه آن كه نسبت به آتش سوزي بسيار حساس است و براحتي اشتعال پذير مي باشد ودر ثاني در انواع جديدي كه اخيرا به بازار آمده است كه نسوز هستند در برابر آتش جمع شده وحجم شان تغيير ميكند(اين جمع شدگي از يك نقطه آغاز ميشود ودرطول كل فوم ادامه مي يابد)در حين تغيير حجم گچ و يا گچ وخاك زير آنها نيز از بدنه آنها جدا مي شود و فرو ميريزد واين از بزرگترين معايب اين مصالح است .علاوه بر اينها گفته ميشودكه در زمان سوختن اين موادگازهائي از خود آزاد ميكنندكه مسموم كننده و خطرناك است .اما در كل وبا توجه به معايب و مزاياي آنها استفاده از اين مصالح در ايران روزبروز در حال افزايش است .بطور كلي هدف از بكارگيري مصالح پر كننده در بين تيرچه ها بدست آوردن يك سطح صاف در زير سقف وهمچنين زير سازي و آماده كردن سقف جهت بتن ريزي مي باشد و به هيچ نقش باربري در سازه ندارند .لازم به ذكر است كه پس از ريخته شدن بتن و خشك شدن آن عملكرد تيرچه از لحاظ باربري همانند يك تير T شكل است كه داراي يك جان ودو بال مي باشد كه عرض بال آن در حدود 50سانتيمتر وعرض جان در حدود 10سانتيمتر وارتفاع جان تير در حدود30سانتيمترمي باشد همچنين در صورتيكه در كل سقف نيروهاي برشي زياد باشد از دو ميلگرد آجدار كه بصورت ضربدري هر چهار كنج سقف را به يكديگر وصل ميكنداستفاده ميگردد.مهمترين عملكرد سازه اي آن تحمل برش زياد وارد بر سقف و نيز جلوگيري از تغغيير شكل زياد سقف ميباشد.روش ساختن تيرچه در كارگاه بدين صورت است كه ابتدا بايد قسمت زيرين تيرچه ساخته شود لذا مطابق نقشه تيرچه نوع و تعداد ميگردها ي لازم در داخل قالبها (فندوله)قرار مي گيرد سپس در جائي ديگر كه زيگزاگها ساخته مي شوند اين زيگزاگها به ميلگردهاي تحتاني جوش مي شوند . البته قابل ذكر است كه اين كار درست نمي باشد و بهتر است كه ميلگردها با زيگزاگ ها بصورت قلاب با هم ارتباط داشته باشند . سپس ميلگرد حمل ونقل به آنها اضافه مي گردد و در داخل قالبها (پس از خيس كردن قالبها كه قبلا در كنار هم قرار گرفته اند )از بتن با عيار خواسته شده در طرح ريخته ميشود .و اجازه مي دهند تا بتن به خود گيري برسد سپس (پس از حدود 8تا10ساعت )تيرچه ها را در داخل يك حوض آب قرار ميدهند و تيرچه در حدود 20روز در داخل آب مي ماند كه متاسفانه در عمل اين كار هيچگاه به بيشتر از چند روز نمي رسد و سپس تيرچه ها را براي استفاده در سقف بكار مي برند . در حين حمل و نقل تيرچه ها نكاتي بايد رعايت گردد از جمله اينكه:(1)اگر طول تيرچه زياد است حتما علاوه بر دو سر تيرچه بايد قسمت وسط آنهم نگه داشته شود تا از خيز زياد تيرچه جلو گيري بعمل آيد .(2):در حين زمين گذاشتن و يا تخليه تيرچه ها بايد از پرتاب كردن و يا انداختن آنها بر روي زمين پرهيز كرد زيرا اين كار باعث ترك خوردن بتن داخل تيرچه ها شده وباعث ميشود تيرچه عملكرد بهينه خود را نداشته باشد

(3):اگر تيرچه به هر علت براي مكان در نظر گرفته شده بلند است براي كوتاه كردن آن نبايد بهيچ عنوان ضربه بدان وارد كرد و جهت كوتاه كردن آن بايد از دستگاه فرز استفاده كرد يعني از محل مورد نظر بريده شود .متاسفانه ديده مي شود در ساختمان جهت كوتاه كردن تيرچه در محل مورد نظر با چكش و يا .....ضربه هائي به تيرچه زده مي شود تا بتن آن ريخته شود و سپس نسبت به بريدن آن اقدام ميگردد كه اين كار غلط بوده و باعث ترك خوردن تيرچه در نقاط مختلف و همچنين لق شدن ميلگردها در داخل بتن مي گردد .كه اينهم باعث مي شود كه تيرچه عملكرد بهينه خود را نداشته باشد .