توضیحات:
مراحل ارزیابی آسیب پذیری

ارزیابی آسیب پذیری، اولین گام در انجام مطالعات بهسازی است. در این گام، نواقص ساختمان مشخص می‌شود و سپس با استفاده از روش‌های بهسازی این نواقص برطرف می‌شوند. مراحل انجام ارزیابی آسیب پذیری به شرح زیر است.

گردآوری اطلاعات اولیه

بازرسی وضعیت موجود

ارزیابی کیفی آسیب پذیری

ارزیابی کمی آسیب پذیری

بعد از انجام ارزیابی‌های کیفی و کمی آسیب پذیری و مشخص شدن دقیق ضعف‌ها، بایستی برای رسیدن به سطح عملکرد مورد نظر، ساختمان بهسازی شود. برخی از راهکارهای بهسازی ساختمان‌های بنایی غیرمسلح در فصل ۵ ارائه شده است.

راهکارهای بهسازی

برای انجام بهسازی لرزه‌ای ساختمان، می‌توان عناصر موجود در سیستم سازه‌ای آن را تقویت و المان‌های دیگری به این سیستم اضافه کرد. به طوری که، مقاومت جانبی و شکل پذیری ساختمان افزایش یابد. بنابراین، راه کارهای ارائه شده برای بهسازی لرزه‌ای ساختمان‌های بنایی غیرمسلح را می‌توان به دو دسته زیر تقسیم کرد.

روش‌های بهسازی کلی
روش‌های بهسازی موضعی
در هر حال، برای بهسازی لرز‌ه‌ای و ترمیم ساختما‌ن‌های بنایی موجود، به منظور کاهش آثار ناشی از نیروهای زلزله، اصول زیر باید رعایت شود.

مصالح مورد استفاده بایستی از کیفیت مطلوبی برخوردار بوده و حتی المقدور با مصالحموجود متجانس باشد.
وزن سازه با برداشتن عناصر سنگین فوقانی کاهش داده شود.
سیستم فونداسیون باید بار نهایی سازه را به نحو مطلوب به زمین منتقل کند.
دیوارها باید کاملاً با یکدیگر درگیر و به هم بسته شوند. کف‌ها باید به خوبی به دیوارها متصل شوند، تا از شکست خارج صفحه‌ای آن‌ها جلوگیری شود.
دیوارهای سازه باید در هر دو جهت عمود بر هم در ساختمان به صورت یکنواخت توزیعشوند. فاصله بین مرکز جرم و مرکز سختی ساختمان با اضافه کردن دیوارهای جدید کاهش داده شود. با این عمل آثار نامطلوب پیچش در ساختمان کاهش پیدا می‌کند.
سیستم سقف باید دارای انسجام کافی باشد و به نحو مطلوب به دیوارهای سازه‌ای متصلشده باشد.
عناصر غیرسازه‌ای باید به طور کامل و به نحو مطلوب به سیستم ساز‌ه‌ای متصل شوند.
بهسازی کلی