توضیحات:
قیر

جسم سیاهی است که از شمار زیادی هیدروکربور ، که به سیستم کولوئیدی در هم شده اند ، درست شده و دارای هیدروکربور های گوگرد دار و اکسیژن دار هم هست . با گرما دادن به قیر ، از شخی به سفتی خمیری به شلی و آبکی می رود و در روغن های معدنی حل می شود . قیر چسبنده است و دانه های سنگ را به همدیگر می چسابند ، این است که در ساختن رویه های سیاه آسفالتی مصرف می شود . آب در قیر نشئت نمی کند ، از این رو با آن ساختمان ها را آب بندی می کنند .

در ایران ، قیر را از زمان باستان می شناختند . گمان می رود واژه قیر بابلی یا الامی باشد ، زیرا آنها قیر معدنی را برای آب بندی کردن ساختمان ها و به جای ملات مصرف می کردند . امروزه قیر را دو جور به دست می آورند ، آن را از معدن در می آورند (قیر معدنی)و بیشتر قیر مصرفی در راه سازی و آب بندی کردن ساختمان ها ، از پالون نفت خام تهیه می شود . (قیر نفتی)



تعریف

قیر جسمی هیدروکربنی به رنگ سیاه تا قهوه‌ای تیره که در آن تتراکلریدکربن کاملا حل می‌شود. قیر در دمای محیط، جامد است. اما با افزایش دما، به حالت خمیری درمی‌آید و پس از آن مایع می‌شود. کاربرد مهم قیر به علت وجود دو خاصیت مهم این ماده است؛ غیرقابل نفوذ بودن و چسپنده بودن.

و ادامه در فایل....