توضیحات:
قبل از انقلاب صنعتي و رشد فزاينده شهرها، محلات شهري رشدي بطئي و تدريجي داشتند و ضمن حفظ ارزش هاي طبيعي اجتماعي و كالبدي خود، به
نيازهاي نسبتاً ثابت ساكنين خود پاسخ مي دادند. شهرسازي متجدد در آغاز واكنشي به شرايط عيني وكالبدي شهرهاي صنعتي قرن نوزدهم بود. محصول
عصر مدرن، كنگره سيام و منشور آتن بود كه با دستور كار قرار گرفتن آن نوعي منطقه بندي دقيق بر شهرها و محلات حاكم گرديد. منطقه بندي كاركردي،
حيات و سرزندگي شهرها و محلات را از بين برد و ساكنين را نسبت به يكديگر بيگانه ساخت.