توضیحات:
چکيده: درصد جمعيت جهان در ش��هرها تا س��ال 66 با پيش بينی اس��تقرار بيش از ميلادي، جهان در حال تبديل به جهانی شهری است. از اين رو مديريت 2020 ش��هری در آينده به طور اعم و در قرن بيست و يکم به طور اخص، درگير نوعی چالش خواهد بود؛ چالش��ی كه خود تابعی از تغيير و تحولات فناورانه، جمعيتی، اقتصادی و سياس��ی و بين المللی محس��وب می گردد. ش��دت يافتن روزافزون مقياس و گس��تردگي و نيز پيچيدگي مس��ائل ش��هرها و همچنين آشکار شدن بي كفايتي سيس��تم هاي سنتي بوروكراتيک و تصميم گيري بالا به پايين، سبب شده است گرايشي به سوي سيستم هايی به وجود آيد كه در آن تصميمات بزرگ و كوچک با اش��تراك بين صاحبان منافع ش��هري اتخاذ ش��وند. مراكز علمی و تحقيقاتی و س��ازمان های بين المللی توس��عه در طی چند دهه اخير با تش��ديد مس��ائل حوزه مديريت ش��هری و در پ��ی تحقق پايداری در مديريت ش��هری به چاره جويی پرداخته و به دنبال مطرح ش��دن ديدگاه و تئوري توس��عه پايدار، ش��هر انسان گرا هس��تند و در زمان حاضر رويکرد «حکمروايی خوب شهری» را به عن��وان اثربخش ترين، كم هزينه ترين و پايدارترين ش��يوه اعمال مديريت معرف��ي نموده اند. هدف از نوش��تار حاضر؛ بررس��ی و تحلي��ل مفاهيم و اصول مرتبط با حکمروايی خوب ش��هری و بررسی نمونه ای از تجارب داخلی مرتبط با اين رويکرد و تأكيد بر اين نکته اس��ت كه با وجود س��اختاری ش��دن پاره اي از مش��کلات مديريت ش��هری در ايران؛ تبيين صحيح، نهادينه س��ازی و نگاه راهبردی به موضوع «حکمروايی خوب ش��هری»، كم��ک م یكند تا مديريت پايدار شهری به سرعت و اميدواری بيشتری در شهرهای ايران شکل گيرد