توضیحات:
در مناطق گرم و خشک ایران مردم برای مقابله با شرایط سخت اقلیمی و برای رفع نیازهای خود از انرژی های پایدار و بی زیان طبیعت در صنعت و معماری بهره گرفته اند .نیروی آیرودینامیکی باد از انرژی های موثر در تهویه،سرمایش و آسیا کردن غلات بوده است.آسبادها بخشی از معماری بومی و پایدار درنواحی شرقی ایران هستند که به دلیل کمبود آب از نیروی باد صد و بیست روزه سیستان برای به حرکت در آوردن آنها استفاده شده است .این مقاله با استفاده از روش های توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و مطالعات میدانی ضمن معرفی معماری بومی و پایدار به بررسی نحوه عملکرد آسباد ها در بهره گیری از انرژی پایدار باد می پردازد و در نهایت نتیجه می شود که شناخت، معرفی و حفاظت چنین الگوهایی می تواند در ساختن محیط زیست مناسب ، بهبود الگوی مصرف انرژی، جذب گردشگران و توسعه فرهنگی ، هنری و اقتصادی منطقه موثر باشد