توضیحات:
در گذشته ورودی شهر، مفصل اتصال دهنده فضای مصنوع داخل و فضای طبيعي خارج شهر بود. برهم خوردن سلسله مراتب فضایي در نظام
کالبدی شهرها به دليل مدرنيزه شدن، فضاهای ورودی شهر را دچار بي هویتي و نابساماني کرد. نخستين فضای برخورد مسافران با شهر ورودی آن
است، این فضا باید در شكل گيری خاطرات جمعي و تصورات ذهني آنها موثر باشد. در آینده با گسترش شهر به سمت بيرون، فلكه و بلوارهایي که
امروزه ورودی شهر هستند، در درون آن جای مي گيرند و به یک معضل شهری تبدیل مي شوند. بنابراین نوعي آینده نگری به منظور کاهش
دغدغه های بافت آتي پایدار لازم است. در این مقاله حوزه های ورودی شهرها را باتوجه به اصول پایداری بررسي مي شود. نتایج پژوهش بصورت
مولفه های تقویت کننده ابعاد توسعه پایدار برای طراحي مبادی ورودی شهرها ارائه مي شود. پژوهش از نوع بنيادی و روش تحقيق توصيفي -
تحليلي است.