توضیحات:
مقاله وظيفه مادر و تربيت فرزند در سال هاي آغاز زندگي در 16 صفحه ورد قابل ويرايش

فهرست

موضوع صفحه

مقدمه

وظايف مادر در دوران جنيني (تغذيه)

غذاي مادر و تاثير آن در جنين

جدول مقايسه احتياجات غذايي يك فرد بالغ با زن حامله

غذاهايي كه مادر نبايد مصرف كند

توصيه‌هاي عبادي در ايام بارداري

تاثير شير در تربيت كودك

اهميت مادر در تكوين شخصيت كودك

كودكستان جاي آغوش مادر را نمي‌گيرد

چند نكته اخلاقي- عبادي در رابطه با «رفتار با كودكان»

نتيجه

فهرست منابع









مقدمه

خوشحالي يا بد حالي، بهروزي يا سيه روزي هر يك از انسان‌ها در گرو «تربيت» است و اين مهم به عواملي همچون ساختار فرهنگي خانواده (پدر، مادر، برادر، خواهر، دايي، عمه، خاله، عمو و ديگر بستگان نزديك سببي و نسبي)، محيط آموزشي، محيط زندگي، محيط كار، حاكميت سياسي كشور و كم و كيف تعليمات بستگي دارد. اين عوامل با يكديگر ارتباط طولي و تكميلي دارند و در عين حال مي‌توانند همديگر را خنثي يا تخريب كنند به هر جهت همه اين عوامل به نوعي در قبال انسان و تعليم و تربيت او مسئولند و در اين بين، مسئوليت پدر و مادر نسبت به فرزندش، پيشتر و مهمتر از ديگران است. و البته نقش مادران جايگاه مخصوص به خود را دارد چرا كه اخلاق اعضاي جامعه، به اخلاق مادران وابسته است. در اثر فعاليت اخلاقي، اجتماعي و فرهنگي مادر، تمدني انساني و معنوي يا تصنعي و ماشيني پديد مي آيد. خشونت‌ها، سبك سري‌ها، لجاجت‌ها حدود زيادي بستگي به طرز فكر مادر دارد. جامعه بي‌تفاوت يا حساس، تمدني ويرانگر يا آباد كننده بستگي به افراد دارد كه در دامان مادران رنگ و خوي گرفته‌اند. صلح‌ها و جنگ‌ها غالبا از درون خانواده به ويژه مادران پايه‌گذاري مي‌شود.

وظايف مادر در دوران جنيني (تغذيه)

اگر چه پدر و مادر در ساختمان اصلي كودك، سهيم مي‌باشند، زيرا تخمك زن و اسپرم مرد بايد فرزند را بسازند ولي مادر، از نظر اينكه متجاوز از نه ماه بايد جنين را در رحم خود نگاه دارد، به شرايط زندگي جنين مستقيما موثر است. پس سهم و مسئوليت او در ساختمان فرزند سالم بيش از پدر خواهد بود: پدر پس از انجام عمل زناشويي هيچ دخالتي در طرز رشد و نمو جنين ندارد. اين مادر است كه بايد شرايط خاصي را در اين مدت اجرا نمايد و در طور زندگاني كند در جنين اثري خواهد داشت نظر به اينكه جنين غذاي خود را از طريق مادر دريافت مي‌كند بايد مادر، شرايط غذايي خود را هماهنگ با احتياجات رشد جنين نمايد.

غذاي مادر و تاثير آن در جنين

ترديدي نيست كه جنين غذاي خود را از بدن مادر مي‌گيرد و چنانكه در روايات، به اين مطلب تصريح شده است.

خداوند در قرآن مي‌فرمايد:

1- «ما انسان را در رنج آفريديم يعني آن چنانكه در شكم مادر به رنج اندر است، او را آفريديم، غذاي جنين از چيزي است كه مادر مي‌خورد و مي‌آشامد»[1]

2- «وقتي جنين در شكم مادر قرار گرفت صورت او مواجه با پشت مادر است. دست‌هاي او روي پيشاني، و چانه او روي زانون است به هيبت شخص محزون و اندوهناك پس او مانند اسيري است كه به وسيله رشته‌اي از ناف خود به ناف مادرش مربوط است، و به وسيله آن تا روزي كه براي تولد او معين گشته است از خوردني‌ها و آشاميدني‌هاي مادر استفاده مي‌كند».[2]

بنابراين به اهميت خوراك مادر پي مي‌بريم: غذايي كه مادر مي‌خورد به وسيله خون جذب شده و از اين راه مورد استفاده بافت‌هاي مختلف بدن مادر و جنين قرار مي‌گيرد. وقتي مواد لازم جهت ساختمان بدن جنين در جريان خون مادر وجود داشت، جنين مي‌تواند آنچه براي رشد خود احتياج دارد به دست آورد . اگر خوراك مادر فاقد مواد ضروري نباشد در اين صورت خون، مواد مورد احتياج بدن را از بافت‌هاي مادر گرفته، در دسترس او مي‌گذارد. و بديهي است اين عمل وقتي صورت مي‌گيرد كه مواد مورد بحث، در بدن مادر وجود داشته باشد. بنابراين به خوبي مي‌توان فهميد مادر كه اندازه كافي و صحيح نخورد براي او و جنيني كه در رحم دارد چه پيش مي‌آيد براي توضيح احتياجات غذايي يك آبستن و مقايسه آن با احتياجات يك زن بالغ و عادي جدولي را در اينجا مي‌آوريم:

تاثير شير در تربيت كودك

درشروع شير دادن ذكر «بسم الله الرحمن الرحيم» را فراموش نكنيد. در روايتي از پيامبر اسلام (ص) وارد شده است: هر امر با ارزش و مهمي كه بدون اين ذكر انجام شود ناقص و بدون نتيجه خواهد ماند.

با ياد امام حسين (ع) به كودك خود شير بدهيد، به استناد آنچه وارد شده است كه حضرت فرمودند: «اي شيعه من هر گاه آب گوارا مي‌نوشيد مرا ياد كنيد»

مادر در هنگام شير دادن بايد كودك را نگاه كند و با او حرف بزند و در سخن گفتن به ايام شهادت و ولادت ائمه (ع) توجه كند و نگران فهم كودك نباشد. مادري كه مي‌خواهد فرهنگساز باشد و فرهنگ اهل بيت (ع) را به كودك خود منتقل كند، لازم است فرهنگ دين داشته باشد و با فرهنگ دين كودك را تغذيه و پرورش دهد.

صبر و آرامش، عصبانيت و تندخويي، افكار سالم و يا غير سالم، گذشت و رافت اسلامي و يا لجاجت و انتقام گيري‌ شما، همه و همه بر روي كودك تاثير خواهد گذاشت. پس آينده فرزندتان در گرو اعمال و برخورد شما مادران است.

اهميت مادر در تكوين شخصيت كودك

كودكي وقتي مي‌بيند اين مادر است كه بيش از همه از او پرستاري و مواظبت مي‌كند، انواع خوراكي‌هاي گوارا برايش فراهم مي‌آورد و به او صادقانه مهر مي‌ورزد ميان آنان يك رابطه محبت آميز و استوار برقرار مي‌شود. كودك صلاح خود را در پيروي از دستورهاي مادر مي‌داند اما اگر مادر موجودي خونسرد، بي‌قيد يا بي‌ترحم باشد ممكن است كودك را به واكنش‌هاي شديد وادارد و او را موجودي خودخواه، نادان، سنگدل و غير قابل اعتماد به شمار آورد.

اين نگرش‌هاي مثبت و منفي در «ساخت رواني» كودك داراي تاثيري بس عميق است. مدارك و شواهد تحقيقي ثابت كرده‌اند كه ارتباط ميان مادر و فرزند؛ نه تنها از زمان تولد، بلكه حتي پيش از آن نيز اثر مهمي در رشدرواني كودك دارد. اشتياق مادر به داشتن يا نداشتن كودك دليلي بر اين مدعاست و داراي اثري تعيين كننده در رابطه مادر و كودك است. شخصيت مادر و نگرش او نسبت به كودك نيز از اهميت زيادي برخوردار است. مادر خونسرد و بي‌تفاوت و مادر پرمحبت و وظيفه‌شناس هر كدام در ساخت رواني كودك تاثيرهاي متفاوتي دارند. همچنين، مادري كه به فرزندش آزادي و ابتكار عمل مي‌دهد با آن مادري كه در هر يك از اعمال فرزند خود به دقت نظارت دارد فرزند جداگانه‌اي تربيت مي‌كند.

بعضي از روانشناسان معتقدند ميان مادراني كه خود به فرزندانشان شير مي‌دهند مهر مادري و فرزندي بيشتري وجود دارد تا مادراني كه چنين نمي‌كنند. گروهي ديگر از روانشناسان اعتقاد دارند كه نگرش گرم و سرد مادر نسبت به كودك موجب سازگاري و ناسازگاري كودك در آينده مي‌شود، بررسي‌ها نيز تاييد كرده‌اند مادراني كه براي مدتي طولاني با گرمي محبت به پسرانشان از شير خود داده‌اند بيش از همه فرزندان سازگاري داشته‌اند. اما دختران در همين شرايط سازگاري نسبي داشته‌اند و پسران و دختران كه از مادران سر و كم محبت شير خورده‌اند اغلب داراي مشكلات رفتار بوده‌اند.

كودكستان جاي آغوش مادر را نمي‌گيرد

يكي از جريان هايي كه در جهان غرب به وجود آمد، در نقاط ديگر جهان نيز رواج پيدا كرد و لطمه‌هاي بزرگي به شخصيت كودكان و در نتيجه به جامعه بشريت زد تاسيس كودكستان‌ها هر چند از جهت ظاهري بسيار مدرن و پاكيزه است ولي هرگز عواطف و احساسات كودك را ارضا نمي‌كند و مزاياي تربيتي را كه گفته شد تامين نمي‌نمايد.