توضیحات:
مقاله بررسي سيگار و مضرات آن در 10 صفحه ورد قابل ويرايش

سلامتي براي عمر طولاني‌تر

ترك عادت (سيگار كشيدن- اعتياد)

بر طبق گزارش جامعه سرطان آمريكا، حدود 46 ميليون فرد بزرگسال سيگار مي‌كشند. 506 ميليون نفر آمريكائي ديگر از بيماريهاي جدي ناشي از سيگار كشيدن رنج مي‌برند. سيگار كشيدن با سرطان ريه، بيماريهاي قلبي و تنفسي ارتباط دارد و دليل يك سوم مرگ و ميرهاي ناشي از سرطان و يك پنجم مرگ و ميرهاي ناشي از بقيه علل به شمار مي‌رود. قوانين انحصاري تنباكو و توتون و نيز اعتراضات و آموزشهاي عمومي به كاهش تعداد افراد سيگاري كمك كرده است ولي هنوز ترك كردن سيگار براي افراد سيگاري به منزله نبردي سخت است. حدود 62 درصد مردمي كه مي‌خواهند به اراده خود سيگار را ترك كنند، دوباره بدان روي مي‌آورند و حتي وقتي كه سيگاريها براي ترك سيگار به درمان متوصل مي‌شوند حدود 75% آنان دوباره سيگار مي‌كشند. به مدن ساليان دراز، محققان درصد توسعه روشهائي بود‌ه‌اند تا بتوانند به سيگاريها در امر ترك سيگار كمك كنند. محصولاتي مانند بسته‌ها، آدامس و اسپري‌هاي نيكوتين‌دار باعث شده‌اند كه برخي افراد بخوبي سيگار را ترك كنند ولي اين امر براي برخي ديگر در فرار از مصرف نيكوتين هيچ ثمري نداشته است.

اميد در يك آمپول (سوزن): در حال حاضر واكسني به نام Nicvax روي افراد سيگاري آزمايش مي‌شود و يكي از معدود واكسن‌هائي است كه روي انسان آزمايش مي‌شود. واكسن در هشت بار تزريق آزمايش مي‌شود كه مريض در هر ملاقات دو تا واكسن دريافت مي‌كند يعني كل دوره بر چهار ملاقات بالغ مي‌شود. از مريضان (افراد سيگاري) راجع به اثرات تزريق سؤال مي‌شود مانند كاهش اشتهاء، عصبي شدن و يا كاهش تحريك و التهاب و ا ين‌ها مواردي هستند كه افراد سيگاري مي‌خواهند از آنها دور باشند. همچنين از بيماران خواسته مي‌شود كه تعداد سيگارهائي كه مي‌كشند را كم كنند اگر چه واكسن علائم ترك سيگار را كاهش نمي‌دهد ولي اثرات مثبت رواني ناشي از تدخين را نيز كاهش مي‌دهد. اين واكسن عمدتاً براي كاهش ميل افرادي كه بيش از حد سيگار مي‌‌كشند طراحي شده است. Matsukaniu Dorothy، پزشك روانشناس دانشگاه Minnesota، بيان مي‌كند كه واكسن سيستم ايمني را تحريك مي‌كند و با توليد آنتي‌بيوتيك‌هائي كه (آنتي‌بادي‌هائي كه) از ورود نيكوتين به مغز جلوگيري مي‌كنند اثر خود را اعمال مي‌كند. تئوري اين است كه اگر نيكوتين وارد مغز شود، سيگاريها اثرات لذت‌بخش سيگار را درك نمي‌كنند و رفته رفته علاقه خود به كشيدن سيگار را از دست مي‌دهند، او مي‌گويد: اين شبيه كشيدن سيگاري است كه فاقد نيكوتين مي‌باشد.

اينكار براي چه كسي (يا كساني) فايده دارد؛ دكتر Hatsukami مي‌گويد، شايد واكسن Nicuax بيشتر براي افراد سيگاري كه سيگار را ترك كرده‌اند و سعي در عدم رجوع به آن دارند مفيدتر باشد. مطالعات اوليه نشان داده‌اند كه واكسن ايمن بوده و اثرات جانبي منفي روي بدن ندارد. دكترها (پزشكان) اميد دارند كه در مطالعه پيش رو تحت نظارت و سرمايه‌گذاري انستيتوهاي ملي بهداشت و سلامتي مؤثرترين مقدار (روز) Nicvax و مدت زمان‌هاي تزريق آن به سيگاريها را پيدا كنند. آزمايشات در دانشگاه Minnesota، دانشگاه Nebraska و دانشگاه Utisocnsin در اين مورد پيش رو است.

جدول 2

1- لثه به صورت فيبري و ضخيم است.

2- التهاب و خونريزي كه دنبال پروب نسبت به ميزان انتظاري هنگام در نظر گرفتن شدت بيماري

3- شدت و ميزان بيماري بيشتر نسبت هب افراد غيرسيگاري دسن تقريباً برابر

4- با در نظر گرفتن شدت بيماري، پلاك و سطوح Calaulus كمتر است.

5- عمق پروب بيشتر در نواحي anterior (داخلي) روي سطوح platal دندان و در fureation ها.

6-

7- اشل كردن و planing ريشه باعث كاهش چشمگير در عمق پروب نمي‌شود.

8- درمان جراحي دندان كاهش درازمدت در عمق پروب رو به افزايش نمي‎شود.

موضوع اين گزارش دهان و دندان ارتباط بين سيگار كشيدن است. ميزان اين ارتباط از روي يك بررسي سلامت ملي مشخص شده است. سطح اكسيژن در لثه‌هاي افراد سيگاري و غيرسيگاري، ماهيت عفونت باكتريائي subgingival در افراد سيگاري و غيرسيگاري و مشاركت سيگار كشيدن در پوسيدگي دندان در زنان با در نظر گرفتن يائسگي و چگالي استخوان همگي در تحقيق مورد بررسي قرار گرفته‌اند. بنابراين دندانپزشكان بايد بطور فعال در برنامه‌هاي كاهش و جلوگيري از سيگار كشيدن مريض‌هايشان فعال باشند.

سيگار كشيدن و باكتريهاي دندان و محوطه دهاني (پوسيدگي دندان)

چون سيگار كشيدن فاكتور مخرب و خطر مهمي براي دندانها است، محققان ارتباط جوانب مختلف پاتولوژي دندانها و تغييرات آنها با سيگار كشيدن را بررسي كرده‌اند. در اين راستا، Shiloah وديگران در دانشگاه Tennessee وجود باكتريهاي subginival را در دو گروه افراد سيگاري و غيرسيگاري مورد مطالعه قرار داده‌اند.

در اين مطالعه، پنجاه نفر بين سنين 21 و 35 سال با دندانهاي سالم و يا gingiritius مورد بررسي قرار گرفتند. نصف اين افراد در لحظه مطالعه به احتمال سيگار مي‌پرداخته‌اند و حداقل سابقه سيگار كشيدن آنان بالغ بر 5/1 سال مي‌شد. 25 فرد ديگر هرگز سيگار نكشيده‌اند.

نمونه‌هاي پلاك subgingival با نقاط كاغذي جمع‌آوري شدند و 8 پاتوژن دنداني با پروبهاي DNA آناليز شدند.

براي هر دو گروه پارامترهاي كلينيكي قابل مقايسه بودند. 8 نفر از 50 نفر مورد مطالعه سطوح قابل تشخيص حداقل 1 تا از 8 پاتوژن دنداني را نشان مي دادند كه 7 نفر از آنها سيگاري بودند. اختلاف (25/7 در مقابل 25/1) از لحاظ آماري معني‌دار بود (P<0.02). بعد از آناليزهاي متعاقب، سيگار كشيدن شديد در مقايسه با سيگار كشيدن ملائم و كمتر، توأم و مرتبط با كلونيزاسيون توسط پاتوژنها شناخته شد.

در مطالعات قبلي ميكروبيولوژي دنداني افراد سيگاري و غيرسيگاري مقايسه شده بود ولي نتايج واضح و آشكار نبود. اين گزارش از آن لحاظ متفاوت است كه افراد جوانتر مورد مطالعه يا داراي دندان‌هاي سالم بودند و يا gingivitis ملائم نشان مي‌دادند. در بين گروه‌ها اختلافاتي (تفاوت‌هايي) ديده مي شد، افراد سيگاري از ميكروفوراي باكتريائي و يا بيماري سطح بالا رنج مي‌بردند. نويسندگان اين مقاله پيشنهاد كرده‌اند كه اين كلونيزاسيون زودرس يا باكتريهاي بيماريزا (پاتوژنتيك) در افراد سياگاري مي‌تواند با خطر بيشتر خرابي دندانها در ساليان بعد زندگي همراه باشد.