توضیحات:
مقاله بررسي دوستي با نوجوانان دبيرستاني در 12 صفحه ورد قابل ويرايش

فهرست مطالب

عنوان صفحه

هنر برقراري ارتباط................................................................................................... 1

آرامش..................................................................................................................... 3

انتظار غيرمترقب....................................................................................................... 3

خنديدن به تناقضات................................................................................................. 5

انتخاب روش عاقلانه براي مبارزه............................................................................... 5

با ذكر دلايل منطقي كاري كنيد به شما افتخار كنند....................................................... 6

نقش مربي............................................................................................................... 9

ديد خود را نسبت به فرزندانتان وسعت بخشيد........................................................... 10

روحيه..................................................................................................................... 10




هنر برقراري ارتباط

پدر و مادر آرماني مي دانند كه در حقيقت همه چيز را نمي دانند.

براي بعضي از پدرها و مادرها سالهاي نوجواني فرزندانشان دوراني آرام و ملايم و توأم با لذت و خوشي است، در صورتي كه از نظر عده اي ديگر عكس اين قضيه صدق مي كند. بعضي از والدين هر لحظه ي بودن در كنار نوجوانشان را دوست دارند چون به اين مسأله واقفند كه او به هر حال روزي از زندگي شان خارج مي شود. ولي عده اي از آنان روزشماري مي كنند تا سالهاي دشوار و پرزحمت سپري و فرزند نوجوانشان از زندگي آنها خارج شود. ميان برخي از پدران و مادران با نوجوانانشان رابطه اي پربار و غني برقرار است، زيرا آنان نه تنها هنر كنار آمدن با نوجوانان را مي دانند، بلكه محيطي پرنشاط و شاداب براي خانواده ايجاد مي كنند. ولي هستند پدران و مادراني كه با نوجوانشان رفتاري مستبدانه دارند و همواره آنان را تهديد يا تنبيه مي كنند.

بيشتر اوقات اين طور به نظر مي رسد كه نوجوانان خواستار عشق و محبت ما نيستند و در حقيقت همين طور هم هست. با وجود بغرنج بودن قضيه، من قانع شده ام كه بهتر است انسان بكوشد با نوجوانان خود رابطه اي هشيارانه برقرار كند. شايد در طي اين دوران نيرويي بيش از توان خود براي آنان صرف كند، ولي من براساس تجارب شخصي و جرو بحث با صدها پدر و مادر به حقيقت معتقدم اگر به راستي گمان مي كنيد كنار آمدن با نوجوانانتان امري امكان ناپذير است، به دليل نداشتن روشي مناسب براي دستيابي بدين منظور است. وقتي راه را بيابيد، ايجاد چنين ارتباطي دشوار نخواهد بود. در واقع دوران نوجواني نسبت به مراحل ديگر زندگي مشكل تر نيست، بلكه به مثاله تجربه ي تازه اي براي انسان است.

درك اين مطلب كه نمي توان همان روشي را كه در زمان كودكي نوجوان در پيش داشته ايد، در دوران نوجواني او نيز به كار برد، بسيار حائز اهميت است. اگر منطقي باشيد پي خواهيد برد كه كنار آمدن با نوجواني كه اكنون در برابر سخنان شما در مقام پرخاشگري و پاسخگويي برمي آيد و همه ي كاسه كوزه ها را برسرتان مي شكند و حتي شما را كنار مي گذارد، امري ساده و بديهي است. به وظيفه ي پدري و مادري عمل كردن و دوست داشتن فرزند نوجوان مستلزم در پيش گرفتن شيوه اي زيركانه به همراه نرمش و مهارتي خاص است. به همين دليل است كه داشتن رابطه اي خوب و كنار آمدن با نوجوانان را در حكم هنر مي دانند؛ هنري كه لازمه اش طي مسيري هوشمندانه براي پدران و مادران است و مانند هر هنر ديگر، تنها با تمرين و پشتكار مي توان مهارت لازم را به دست آورد. با گذشت زمان موقعيت هاي ويژه اي براي شما پيش خواهد آمد كه از طريق آنها خواهيد توانست شيوه ي خود را بهبود بخشيد.

انجام وظيفه ي پدري و مادري به نحو احسن در مورد نوجوانان، از دشوارترين فنوني است كه تاكنون مسؤوليت آن را به عهده گرفته ايد : برنامه ي گسترده ي آموزشي همراه با دلسوزي و ستيزه و كشمشكهاي سياست مدارانه براي برقراري ارتباط، مانند اين است كه شما در يك گروه تهاجمي قرار گرفته ايد.

با پشت سر گذاشتن چند سال در كنار نوجوان، به اين نتيجه خواهيد رسيد كه چقدر صبور و سخاوتمند و در عين حال تا چه حد خام و بي تجربه بوده و چه آسان در آبي كم عمق غرق شده ايد. با وجود نوجوان در زندگي شما، مطمئناً به زودي پرده از روي خصوصياتي نظير حسادت، عصبانيت، ترس يا عدم امنيتتان برداشته خواهد شد و آنچنان نوميد مي شويد كه دلتان مي خواهد مو به سر خود باقي نگذاريد. گاهي اوقات از شدت خشم و درماندگي فرياد مي زنيد و اعمالي غيرمنطقي مرتكب مي شويد. در اوج بيچارگي نمي دانيد چه مي كنيد و در اين هنگام است كه پي مي بريد هيچ راه فراري نيز وجود ندارد. اما لازم نيست حالت رنجوري و پريشاني تان براي هميشه ادامه يابد و اين بستگي به شما دارد كه بتوانيد به مرحله ي رشد و تعالي برسيد. بايد استقامت به خرج دهيد و مشكلات را با عقل و منطق حل كنيد.

زماني كه الي هجده ساله به دانشگاه رفت، اين يادداشت را براي پدر و مادرش فرستاد: “من هميشه به شما احتياج داشته ام و در آينده نيز احتياج خواهم داشت. هر كه باشم و هر آنچه بشوم، صرفاً بدين دليل است كه مي دانم شما مرا دوست داريد.
آرامش

برخلاف عقيده ي عموم، وقتي شما با نوجوان خود صبور باشيد، به او اصرار نورزيد و او را وادار نكنيد، بيش از آنچه انتظار داريد اتفاق خواهد افتاد.
انتظار غيرمترقب

پدر و مادري كه نوجوان خود را با موفقيت بزرگ كرده اند به خوبي مي دانند كه در اين مرحله چقدر پستي و بلندي وجود داشته است؛ درست مانند اينكه سوار بر قطاري برقي كه به سرعت بالا و پايين مي رود باشيد؛ حتي اگر بدانيد فراز و نشيبهايي بر سر راهتان است باز هم جا خواهيد خورد.
ديد خود را نسبت به فرزندانتان وسعت بخشيد

پدران و مادران موظف هستند محيطي امن و راحت براي نوجوانانشان ايجاد كنند. نوجوانان نيز لازم است معاشرت كنند، چيزهاي تازه ياد بگيرند و اوقات خود را به سرگرمي و شادماني بگذرانند. آنان به هواي تازه و خيابانهايي امن محتاجند. آنان نگران آينده و فرصتها و موقعيتهاي خود هستند. از نظر عده اي از آنها زندگي مانند كوچه اي بن بست است. يك دختر سيزده ساله به من گفت:

- “گمان نمي كنم زياد عمر كنم.”

دربارة اين جمله فكر كنيد.

صرفاً گفتن اينكه “من نگران نوجوانان هستم” كافي نيست. بايد مشتاق باشيد و از روي علاقه كار انجام دهيد. شما بايد مرد عمل باشيد نه حرف- پس از همين حالا شروع كنيد !
روحيه

زندگي شما با نوجوانتان پر از شگفتي، تناقض و چيزهاي مضحك و خنده دار است. اگر شما شخصي جدي و سختگير باشيد تمام لذات بودن با او را از دست مي دهيد. نوجوانان خواستار اطمينان و عشق بي پايان در كلام شما هستند. هر چند ممكن است رفتاري متفاوت با سيلقه ي شما داشته باشند، اظهار محبتتان براي آنان مهم و اساسي است.

سالهاي بين سيزده تا نوزده از لحاظ احساسي براي نوجوانان سالهاي سخت و دشواري است و اگر شما با وجود پستي و بلنديهاي زندگي روزانه ي نوجوان، روشي لذتبخش را كه در حكم بازي باشد پيش بگيريد دچار خستگي روحي و جسمي نخواهيد شد. كسي كه در يك نقش كمدي بازي مي كند، مي داند كه براي ايفاي چنين نقشي مسأله ي زمان بسيار مهم است. همين مسأله در مورد شما و نوجوانتان نيز صادق است. با انتخاب وقت صحيح و مناسب مي توانيد جبهه گيري اعصاب خردكن را به همكاري و تعاوني از روي ميل و اشتياق تبديل كنيد. وقتي ياد گرفتيد كه نقش سازنده ي خود را كجا و چگونه و چه موقع ايفا كنيد، وقتي دانستيد كه بايد مشكل را با نوجوان خود در ميان بگذاريد، ديگر دچار مشكل نخواهيد شد.

- “من مي دانم كه كار تو در حرفه ي نوجواني مخالفت كردن با هر كلامي است كه از دهان من خارج مي شود. ولي امشب ديگر حسابي از دست تو خسته شده ام. آيا حاضري از شغلت دست برداري و به مرخصي بروي؟ محض رضاي خدا امشب به مرخصي برو. كار نوجواني ات را دوباره از فردا آغاز كن.”